Θα ακούσατε τον Επτανήσιο υπουργό των Εξωτερικών μας. «Θα θέλαμε», είπε δημοσίως την περασμένη εβδομάδα μιλώντας για τη στρατιωτική «συνεργασία» με τις ΗΠΑ, «να δούμε μεγαλύτερη αμερικανική παρουσία στην περιοχή» μας. Δεν μιλούσε βέβαια ειδικότερα για το Ιόνιο Πέλαγος, ούτε ξεκαθάρισε την «περιοχή» και πού ακριβώς και για ποιον λόγο θέλει να δει στη χώρα μας περισσότερους οπλισμένους Αμερικανούς. Προφανώς για να μην απασχολούμε το μυαλό μας με πράγματα ήσσονος υποτίθεται σημασίας, μας έχει στερήσει άλλωστε τη χαρά, εδώ στο Ιόνιο, να μας πληροφορήσει και ότι Αμερικανοί κεφαλαιούχοι εγκαταστάθηκαν κιόλας ως «αφεντικά» του ενεργειακού προτεκτοράτου που δημιουργείται μεθοδικά στο Ιόνιο Πέλαγος!

Δεν μας τα λέει, βλέπετε, όλα!

Αβίαστα μπορεί να εγερθεί το ερώτημα με βάση όσα εκτυλίσσονται, φίλες και φίλοι, αν η Κέρκυρα βρίσκεται στο επίκεντρο ανομολόγητου αμερικανοΝΑΤΟϊκού «μοιράσματος» του Ιονίου Πελάγους, σε συνδυασμό φυσικά με όσα εκτυλίσσονται για το Αιγαίο. Αν η Κέρκυρα, η Λευκάδα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος θα υποστούν αυτή την «τύχη», με η χωρίς περισσότερη αμερικανοΝΑΤΟϊκή «παρουσία».

Πλησιάζει, άραγε, μια τέτοια ώρα;

Αμερικανικά κεφάλαια, φίλες και φίλοι, ήδη προβάλλουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο στις κυοφορούμενες ενεργειακές μπίζνες στο Ιόνιο. Συγχρόνως, η συνεχώς διευρυνόμενη στρατιωτική συνεργασία της Αλβανίας με την Τουρκία και το ΝΑΤΟ αναβαθμίζεται και συνδυάζεται όλο και περισσότερο με την παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων στα νερά της, κοντά στην Κέρκυρα. Σε πρώην επτανησιακό και από το 1914 αλβανικό νησί μάλιστα, μεταξύ άλλων. Σε ακτίνα βολής από την Κέρκυρα, περίπου όση το Καστελόριζο απ’ τις τουρκικές ακτές στο άλλο μεγάλο Πέλαγος! Τα κερκυραϊκά νησάκια Οθωνοί και Ερίκουσα δεν είναι άλλωστε κάτι σαν το Καστελόριζο αλλά στις δυτικές ελληνικές εσχατιές;

Πλησιάζει η ώρα φοβόμαστε, φίλες και φίλοι, που θα τεθεί ενδεχομένως πιεστικά θέμα συνεκμετάλλευσης, «μοιράσματος» και ΝΑΤΟποίησης όχι μόνο του Αιγαίου, αλλά και του Ιονίου πελάγους. Με μάλλον οδυνηρές συνέπειες για την Κέρκυρα και λίγο-πολύ για όλα τα νησιά του Ιονίου!

Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι στην εποχή μας όποτε και όπου εξελίσσονται μεγάλες πετρελαϊκές και συναφείς μπίζνες οι επιχειρηματικοί και κρατικοί ανταγωνισμοί είναι σφοδροί και αναπτύσσεται και ανάλογη στρατιωτική «ασπίδα». Μην απορήσετε λοιπόν αν στην πορεία ακούσουμε ότι για το καλό μας οφείλουμε «να δούμε μεγαλύτερη αμερικανική παρουσία» στο Ιόνιο.

Στη γειτονική Αλβανία, που αποτελεί άλλωστε τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα στην ηπειρωτική Ευρώπη και όπου μαίνεται ο ανταγωνισμός ξένων επιχειρηματικών μεγαθηρίων που λυμαίνονται τον τομέα, φαίνεται να αναπτύσσονται διάφοροι σχεδιασμοί για το Ιόνιο με τη συμμετοχή της Τουρκίας. Οι Αμερικανοί δεν είναι καθόλου ευτυχείς που σε αυτή την «πιστή» τους χώρα το 2015 είχε αποκτήσει πολύ σημαντικά δικαιώματα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, μέσω Καναδά, μεγάλη ενεργειακή εταιρεία προερχόμενη από τη χώρα που ο Τζο Μπάιντεν έχει ανακηρύξει βασικότερο «αντίπαλο» των ΗΠΑ στον αγώνα για την κυριαρχία. Δηλαδή, από την Κίνα. Από τις αρχές του εικοστού αιώνα, βλέπετε, η δύσμοιρη Αλβανία ήταν «κλωτσοσκούφι» πετρελαϊκών φέουδων.

Πώς το έλεγε ο Ναπολέων Βοναπάρτης; Η Κέρκυρα είναι το «ανάμεσα», όπως το είπε με μια λέξη ο σύγχρονος λογοτέχνης Ευγένιος Αρανίτσης. Ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή του Κόσμου μας. Αλλά «κλειδί» και -όχι μοναδικό βέβαια, αλλά σημαντικό- ανάμεσα και στον Βορρά και τον Νότο, σύμφωνα με τον γεωπολιτικό αναλυτή-πανεπιστημιακό Μιλτιάδη Μπότση που έχει εξετάσει σφαιρικά, όπως πριν από αυτόν και ο Γιάννης Μάζης, τη σημασία και τον ρόλο του Ιονίου Πελάγους στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για τους  ενεργειακούς διαδρόμους και την εκμετάλλευση των πιθανολογούμενων μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων του Ιονίου. Για τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, τότε, λόγω της θέσης τους στον μυχό της Αδριατικής, τα Ιόνια νησιά ήταν πιο σημαντικά, όπως είχε πει, απ’ ό,τι όλη η Ιταλία.

Πού θα οδηγήσουν άραγε τώρα με τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα, φίλες και φίλοι, οι σύγχρονοι ανταγωνισμοί για μπίζνες και κυριαρχία;

Εννοούμε, φυσικά, τον ανταγωνισμό ανάμεσα όχι σε λαούς αλλά ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις των χωρών της ευρύτερης περιοχής μας και του πανίσχυρου μακρινού ατλαντικού «συμμάχου» μας που ελέγχει πλέον, ως μεγαλύτερος μέτοχος, την ελληνική κατά τα άλλα νέα «βασίλισσα» των πετρελαϊκών «οικοπέδων» του Ιονίου πελάγους εταιρεία Energean Oil & Gas ή σκέτο Energean συν ένα Plc, όπως είναι γνωστή στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Τελ Αβίβ.

Πόσα παράξενα πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας καθώς βέβαια συνεχίζουν να αλλάζουν τόσα και τόσα γύρω μας! Δεν υπάρχει ίσως, παγκοσμίως, προηγούμενο άλλης εταιρείας, φίλες και φίλοι, η οποία μέσα σε ελάχιστα χρόνια να εξελίχθηκε από το πουθενά σε τόσο ισχυρή ενεργειακή δύναμη και στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο και γενικότερα στη Μεσόγειο κι ακόμη πιο πέρα, λες και αποτελεί όχι απλώς μέρος αλλά και εταιρεία-σύμβολο του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ προωθούμενου ενεργειακού-πολιτικού άξονα Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ιταλίας με επίσημη κρατική αμερικανική ομπρέλα!

Αυτό μοιάζει να είναι, με λίγα λόγια, η Energean Oil & Gas, μεγαλύτερος μέτοχος της οποίας είναι ένα αμερικανικό επενδυτικό fund.

Αυτή έχει πια τον έλεγχο στο «θαλάσσιο οικόπεδο» σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων δυτικά της Κέρκυρας και της Λευκάδας που έχει «παραχωρηθεί» για επιχειρηματική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και καλύπτει 2.422 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δηλαδή στο αποκαλούμενο «Block 2» που είδατε στην αρχική εικόνα του θέματος, όπως αυτό παρουσιάζεται σε σχεδιάγραμμα της Energean Oil & Gas φτιαγμένο πριν από λίγες εβδομάδες για ενημέρωση της «διεθνούς επενδυτικής κοινότητας».

Ξεχάστε τη γαλλική Total που ξέρατε, ξεχάστε και την ιταλική Edison που μας είχαν πει ότι ελέγχουν η πρώτη το 50% της κοινοπραξίας «αξιοποίησης» του «Block 2» και η δεύτερη το 25%, με το υπόλοιπο 25% να ελέγχεται απ’ την εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια όπου μεγαλύτερος μέτοχος είναι ο Όμιλος Λάτση μέσω εταιρείας του Λουξεμβούργου με δεύτερο σε ποσοστό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο. Πήγαν περίπατο και τα παραμύθια ότι τάχα καμία εταιρεία δεν θα μπορούσε να κάνει μόνη της ό,τι θέλει και πως τάχα τα Ελληνικά Πετρέλαια, λόγω συμμετοχής του Δημοσίου σε αυτά, θα είχαν βασικό ρόλο. Το 75% της κοινοπραξίας «αξιοποίησης» του «Block 2» ανήκει πια στην Energean και ίσως στην ίδια εταιρεία περιέλθει το 100%, αν επιβεβαιωθούν πληροφορίες που θέλουν τα Ελληνικά Πετρέλαια να εξετάζουν την εκχώρηση του μεριδίου τους στην Energean, καθώς μάλιστα το Ελληνικό Δημόσιο επιθυμεί να εκποιήσει ολόκληρη τη συμμετοχή του σε αυτά.

Η Energean είναι το αφεντικό στο περίφημο «Block 2» του Ιονίου.

Σ’ αυτήν -που δηλώνει παρακαλώ ότι σκοπεύει να καταστεί ο μεγαλύτερος «ανεξάρτητος» παραγωγός υδρογονανθράκων και κυρίως φυσικού αερίου στη Μεσόγειο- τον ρόλο του βασικότερου μετόχου με μερίδιο άνω του 25%, μέχρι νεωτέρας, έχει κατοχυρώσει αμερικανική επενδυτική εταιρεία.

Κατά τα άλλα φέρει ελληνικότατο μανδύα η Energean. Έλληνες τη διευθύνουν και κατέχουν μέρος του μετοχικού της κεφαλαίου, εκπρόσωποι της ελληνικής αστικής εφοπλιστικής τάξης με προϋπηρεσίες σε ναυτιλιακές εταιρείες και ναυτιλιακούς τομείς Τραπεζών και με υψηλές κοσμοπολίτικες διασυνδέσεις διατηρούν τα υψηλότερα διοικητικά αξιώματα.

Θα ξεχάσουμε μάλλον και αυτά που ξέραμε για μερίδιο 50% της ισπανικής Repsol στο άλλο γνωστό ως «Ιόνιο» μεγάλο «θαλάσσιο οικόπεδο» 6.671 τετραγωνικών χιλιομέτρων του Ιονίου προς εκμετάλλευση. Είναι πολύ πιθανόν και αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, να «περάσει» στην Energean. Για διάφορους μη κατονομαζόμενους λόγους και τα Ελληνικά Πετρέλαια, που κατέχουν το υπόλοιπο 50%, θέλουν να αποχωρήσουν, όπως το ίδιο θέλουν να κάνουν και για το «θαλάσσιο οικόπεδο» το  γνωστό ως «Κυπαρισσιακός – Ιόνιο» ή «Block 10» 3.421 τετραγωνικών χιλιομέτρων που έχουν μόνα τους. Ποικίλα «παζάρια» φαίνεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη.

Έτσι, εκτός του «Block 2», η Energean έχει ήδη μεγάλα συμφέροντα στα «ενεργειακά οικόπεδα» στον Δυτικό Πατραϊκό, στο Κατάκολο, αλλά και στα Ιωάννινα, καθώς απέκτησε εκεί το μερίδιο της Repsol. Επίσης, τώρα που οι Αμερικανοί θέλουν να φέρνουν στον ελληνικό Βορρά για διανομή στην Ευρώπη δικούς τους ενεργειακούς πόρους, η Energean ενδιαφέρεται όσο ποτέ ν’ αποκτήσει δικαίωμα χρήσης υποθαλάσσιων εγκαταστάσεων αποθήκευσης ενεργειακών πόρων στα νερά της Καβάλας, στο γνωστό θαλάσσιο «οικόπεδο» του Πρίνου όπου και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της πριν από δεκατέσσερα χρόνια. Ήδη μάλιστα, με προσύμφωνα, έχει αναγορευτεί βασικός προμηθευτής του αγωγού φυσικού αερίου East Med. Αμέ!

Οριστικοποιήθηκε τον περασμένο Ιανουάριο η μεταβίβαση του 50% της κοινοπραξίας του «Block 2» από τη γαλλική Total στην Energean, ενώ συγχρόνως σχεδόν, σε συνέχεια πολύμηνων διαβουλεύσεων, η τελευταία απέκτησε και τυπικά και ουσιαστικά ολόκληρο τον κλάδο έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων της ιταλικής Edison. Έτσι,  μαζί με το 25% της κοινοπραξίας του «Block 2», απέκτησε μερίδιο 50% στην ανάλογη κοινοπραξία του προγράμματος «Δυτικός Πατραϊκός» και πρόσβαση τόσο στην ιταλική αγορά όσο και σε άλλες αγορές.

Η αλβανική αγορά, εννοείται, δεν αφήνει αδιάφορη την Energean. Εκεί δραστηριοποιούνται άλλωστε ακόμη και για τον διακρατικό αγωγό φυσικού αερίου TAP διάφορα ενεργειακά μεγαθήρια και, μεταξύ αυτών, η διεθνής εταιρεία British Petroleum, με την οποία η Energean έχει μακρά συνεργασία, διαθέτοντας σε αυτήν επί σειρά ετών όλο το πετρέλαιο που «έβγαζε» από τα κοιτάσματα του Πρίνου. Όπως δραστηριοποιούνται και ο Αμερικανός μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος και διάφοροι άλλοι επιχειρηματικοί αστέρες-φίλοι βεβαίως του αλβανικού λαού. Ανάμεσά τους, σε ηγετική θέση σε μεγάλη εταιρεία, ο Γουέσλει Κλαρκ, ο Αμερικανός πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη όταν αυτό από ΝΑΤΟϊκά πλοία της Αδριατικής το 1999 εξαπέλυε πυραύλους κα με αεροπλάνα εβομβάρδιζε τη Σερβία.

Να τι ανέφερε με διπλωματική και τεχνική γλώσσα η Energean σε έκθεσή της πριν από έξι εβδομάδες σε επενδυτές στο Λονδίνο για το κερκυραϊκό «Block 2» που η Αλβανία, όπως γνωρίζουμε ήδη επισήμως από τη notam που είχε εκδώσει το 2005, θεωρεί ότι την αφορά:

«Οι εργασίες που έχουν πραγματοποιηθεί έως σήμερα βεβαιώνουν ότι το Block 2 περιέχει τμήμα ενός δυνητικά μεγάλου στόχου σε αντικλινική δομή, η οποία ήδη έχει καλυφθεί σε φάσεις από σεισμικά δύο διαστάσεων. Η δομή αυτή θεωρείται ότι παρουσιάζει αναλογίες με το ιταλικό θαλάσσιο πεδίο Vega, που ήδη βρίσκεται σε παραγωγικό στάδιο και όπου η  Energean είναι διαχειριστής με μερίδιο 60% και αναμένει ότι θα κατακυρωθεί σε αυτήν το γειτονικό θαλάσσιο Block 84 FR-EL στην ιταλική πλευρά του Ιονίου».

Το «Block 2» φέρεται να «συνορεύει» με άλλο της εταιρείας στην «ιταλική θάλασσα», αλλά και να συνδέεται δομικά με έτερο νότια της Σικελίας που φέρει την οικεία μας κωδική ονομασία «Cassiopea», όπου διαχειριστής είναι η ιταλική εταιρεία ENI και η Energean κατέχει μερίδιο 40%.

Τον περασμένο Μάρτιο οι αρμόδιες ελληνικές κρατικές αρχές έδωσαν στην Energean παράταση δύο ετών, μέχρι τις 15 Μαρτίου 2023, για την «εκπλήρωση των υποχρεώσεων του μισθωτή» της σύμβασης για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο «Block 2» στο Ιόνιο Πέλαγος, όσον αφορά στην ολοκλήρωση των τεχνικών εργασιών «πρώτης φάσης».

Με μερίδιο που «έπαιζε» κατά διαστήματα μεταξύ 16%-40% και τώρα φαίνεται να είναι 26,7%, ο μεγαλύτερος μέτοχος στην Energean είναι η γιγαντιαία αμερικανική επενδυτική εταιρεία Third Point. Γεγονός όχι άσχετο φυσικά με το ότι η Energean, ενώ το 2007 διαχειριζόταν απλώς με ζημιογόνα αποτελέσματα το «φτωχό» πετρελαϊκό κοίτασμα του Πρίνου στην Καβάλα,   διαχειρίζεται πια πηγές και δραστηριότητες υδρογονανθράκων σε εννέα χώρες, απασχολώντας, όπως εκτιμάται, συνολικά κεφάλαια της τάξεως των 4,1 δισ. δολαρίων ΗΠΑ.

Πρόκειται για επενδυτική εταιρεία διαχείρισης τεράστιων ιδιωτικών κεφαλαίων στη Νέα Υόρκη, με αρχική φορολογική έδρα του ομίλου της τις Βερμούδες και επικεφαλής της τον εικονιζόμενο Καλιφορνέζο δισεκατομμυριούχο Ντάνιελ Λεμπ. Αυτόν που καμάρωνε ότι «έβγαλε» 500 εκατ. δολάρια ΗΠΑ κερδοσκοπώντας με τα ελληνικά ομόλογα την περίοδο υπαγωγής της Ελλάδας στα μνημόνια. Είναι αυτός που ο γνωστός δημοκράτης ηθοποιός Τζορτζ Κλούνεϊ αποκάλεσε χλευαστικά «carpetbagger», με την έννοια που αποδιδόταν με τον όρο αυτό σε Γιάνκηδες του Βορρά επειδή με χρήματα κρυμμένα σε χαλιά αγόραζαν περιουσίες κοψοχρονιά και μετά επέβαλαν τη θέλησή τους ως πολιτικοί παράγοντες.

Η Third Point του, ως hedge fund, αγοράζει μερίδια σε επιχειρήσεις κάθε μεγέθους και προσπαθεί επιθετικά να υπαγορεύσει τη θέλησή της. «Προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα φόβου», τον είχε κατηγορήσει ο Κλούνεϊ, χαρακτηρίζοντάς τον «τυχοδιώκτη» και «επικίνδυνο» όσον αφορά τη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπική δράση του στην κινηματογραφική βιομηχανία, αλλά και ευρύτερα. «Με τρελαίνει που ένας τύπος των hedge funds μιλά για υπευθυνότητα», τον κατακεραύνωσε για την υποτιθέμενη κοινωνική του υπευθυνότητα, προσθέτοντας: «Αν δεις αυτούς τους τύπους δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό στη δουλειά» τους για τον πλούτο. Στην Ελλάδα η Third Point έχει ιδρύσει το γνωστό Hellenic Recovery Fund για την απόκτηση συμμετοχών σε άλλες επιχειρήσεις.

Οι Έλληνες ιδρυτές-μέτοχοι της Energean Μαθιός Ρήγας και Στάθης Τοπούζογλου κατέχουν ο πρώτος 12,7% και ο δεύτερος 11,7%, η ισραηλινή επενδυτική εταιρεία Clal ελέγχει 10,3% και ακολουθούν ως άλλοι κυριότεροι μέτοχοι οι αμερικανικών κυρίως κεφαλαίων επενδυτικές εταιρείες Capital Group International με 7,1%, Pelham Capital με 4,7% και Kerogen Capital με 3,6%. Μικρότερες θέσεις στην εταιρεία φέρονται να έχουν λάβει επίσης αμερικανικές και άλλες διεθνείς επενδυτικές εταιρείες και τράπεζες, όπως η Legal and General, η Monashee Investment, η Aviva, η UBS, η Moore Capital και η GSE Capital.

Η Energean εκμεταλλεύεται στην Ελλάδα τα κοιτάσματα του Πρίνου και έχει ως κυριότερη δραστηριότητα την εμπορική ανάπτυξη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο Ισραήλ. Δραστηριοποιείται στον ενεργειακό τομέα στην Ελλάδα, στο Ισραήλ, στη Βρετανία, στην Κύπρο, στην Αίγυπτο, στην Ιταλία, στη Μάλτα, στην Κροατία και στο Μαυροβούνιο. Υποστηρίζεται δανειακά από τις κολοσσιαίες διεθνείς τράπεζες Morgan Stanley, Societe General, Hapoalim και Netixis. Με περίπλοκο επιχειρηματικό σχήμα έχει καταστεί διεθνής εταιρεία, εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου.

Τι είδους προτεκτοράτο ενός hedge fund, αλήθεια, κινδυνεύει να γίνει το Ιόνιο Πέλαγος που μας βρέχει και με τη χάρη του, να το πούμε έτσι, προσελκύει εκατομμύρια εργαζόμενους απ’ όλη τη Γη για τουρισμό και μας θρέφει;

Ποιος είναι ο ρόλος που επιφυλάσσεται στην Energean Oil & Gas και ποιος θα είναι ο τελικός ρόλος του ηγετικού αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου Third Point και λοιπών αμερικανικών κεφαλαίων και ποιοι οι «σύμμαχοί» τους στη διεθνή επιχειρηματική και πολιτική αρένα;

Ας ελπίσουμε ότι η ευλογία που αντιπροσωπεύει το Ιόνιο Πέλαγος δεν θα γίνει για μας και τους απογόνους μας μια κατάρα, εξαιτίας των πετρελαϊκών και συναφών μπίζνες ιδιωτικών συμφερόντων και των ανταγωνισμών για τα κέρδη και την παγκόσμια κυριαρχία.

Σενάρια επιστημονικής φαντασίας όλ’ αυτά, λέτε; Μακάρι να ήταν!

Πρόκειται για πιθανό αποτέλεσμα εξελίξεων που δρομολογούνται στο παρασκήνιο, αποσιωπούνται και καλύπτονται από τις αμετροεπείς φανφάρες ότι με την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια η Ελλάδα έχει μεγαλώσει, ενώ, όπως θα μπορούσε να πει κανείς, συγχρόνως μεγαλώνει στο Ιόνιο η προοπτική εκτεταμένης δράσης ληστρικών ενεργειακών επιχειρηματικών συμφερόντων μεγάλου βεληνεκούς, που μέχρι τώρα εμποδίζεται από διακρατικές «εκκρεμότητες».

Θυμίζουμε ότι η Αλβανία έχει κάνει σαφή, για λογαριασμό φυσικά της δικής της ασθενικής και συνδεδεμένης με διάφορα ξένα συμφέροντα κυρίαρχης τάξης, αλλά και της τουρκικής που αποτελεί εξέχοντα σύμμαχό της, τη θέση ότι δικαιωματικά την ενδιαφέρουν όσα πρόκειται να γίνουν στο «Block 2».

Λέτε ότι είναι άσχετα με τη δρομολογούμενη εκμετάλλευση των πιθανολογούμενων ενεργειακών πόρων του Ιονίου τα προχωρημένα πια «παζάρια» με την Αλβανία για την οριοθέτηση της οικονομικής ζώνης των δύο χωρών από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως και η σχετική ελληνο-ιταλική συμφωνία που προηγήθηκε;

Δεν μας ενημερώνουν για όλα, βλέπετε, οι πολιτικοί ταγοί μας. Το οικονομικοπολιτικό «αλισβερίσι» που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν πρέπει, υποτίθεται, να μας απασχολεί. Αφού δεν ενέσκηψε στην Αλβανία όπως παλιά ανεπιθύμητος ρωσικός επενδυτικός «δάκτυλος», αφού η χώρα αυτή έχει γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, αφού η παλιά Γιουγκοσλαβία έγινε κομμάτια και η Σερβία ανθίσταται μεν στη γοητεία του ΝΑΤΟ αλλά δεν έχει διέξοδο στις θάλασσές μας, αφού για την ώρα οι Ρώσοι καπιταλιστές «επενδύουν» στην Κέρκυρα μόνο στη μνήμη του ναύαρχου-άγιου Ουσακόφ, αφού το Κόσσοβο έχει γίνει το μεγαλύτερο στρατιωτικό οικόπεδο των ΗΠΑ εκτός ΗΠΑ και η Βόρεια Μακεδονία δέθηκε κι αυτή χειροπόδαρα στο ΝΑΤΟ που μας «προστατεύει» όλους απ’ τους «κακούς», πρέπει να κοιμόμαστε ήσυχοι!

Αφού και οι Αμερικανοί επενδυτές που αγόρασαν το στρατηγικό σημείο Ερημίτης μπροστά στο κερκυραϊκό Στενό με την Αλβανία για να κάνουν μαρίνες και τουριστικά καταλύματα εκεί που το Πολεμικό Ναυτικό μας είχε κρίσιμο ναυτικό φυλάκιο ξοδεύτηκαν τελικά για να ενισχύσουν οικονομικά το Ναυτικό μας να «εκσυγχρονιστεί» μεταφέροντας το φυλάκιό του σε όχι και τόσο κατάλληλο σημείο για την εποπτεία του Στενού, να μην απασχολούμε τον νου μας με περιττές σκέψεις. Αλίμονο!

Φροντίζουν άλλοι, όπως ο κ. Νίκος Δένδιας, για τα σπουδαία, για την ανάπτυξή μας.

Για ποιον λόγο να μας ενημερώσει ότι ενώ η γαλλική Total και η ιταλική ENI κατείχαν το 75% στο κοντινό στην Κέρκυρα ενεργειακό «οικόπεδο» του Ιονίου, τώρα το 75% αυτό ανήκει πια στην Energean; Αφού επιχειρηματικοί κολοσσοί επήραν τα «δικαιώματα εκμετάλλευσης», προφανώς μπορούν να τα πουλάνε και να τ’ αγοράζουν όπου γουστάρουν και σιγά μην μας δώσουν λογαριασμό, σιγά μην μας ενημερώνει και η κυβέρνησή μας για το πού πέσαμε! Φτάνει και περισσεύει, φαίνεται, που δεν είναι Ρώσοι ή Κινέζοι οι νέοι ενεργειακοί σωτήρες μας! Φτάνει που ο «carpetbagger» κ. Ντάνιελ Λεμπ δεν κρύβει κάτω απ’ τα χαλιά του Ρώσους ή Κινέζους! Καρφί δεν μας καίγεται για τα υπόλοιπα, ε;

Νέον πετρελαϊκό αστέρα της Ανατολικής Μεσογείου, την Energean, έχουμε λοιπόν στα νερά μας και στον Δυτικό Πατραϊκό, κυρίες και κύριοι.

Με γαλανόλευκα χρώματα, με έδρα και στον ελληνικό Βορρά, στην Καβάλα, με φροντίδα και για τα ελληνικά κοιτάσματα του Πρίνου, όπως θα δούμε παρακάτω, πληρωμένη από την τσέπη μας.

Αμέ!

Με γαλανόλευκα που καλύπτουν μια τεράστια αμερικανική αστερόεσσα!

Αυτά τα γαλανόλευκα, δηλαδή, με τα οποία «έντυσε» ηλεκτρονικά την ανακοίνωσή του για την επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο ο Κερκυραίος υπουργός μας των Εξωτερικών, που λόγω και σπουδών με αμερικανική υποτροφία σίγουρα θα κατανοεί καλύτερα απ’ όλους εμάς τα κάθε λογής υπερατλαντικά «κόλπα».

Θα διαβάσατε τι -μόνον- είπε ο αξιότιμος συμπατριώτης μας κ. Δένδιας στη Βουλή, εισηγούμενος την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο πέλαγος από τα έξι στα δώδεκα μίλια πριν από λίγες εβδομάδες, την περίοδο που η Energean αποκτούσε το 75% των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης του «Block 2».

Για να μην τον παραφράσουμε, ας του δώσουμε τον λόγο όπως τον διατύπωσε σε ανάρτησή του στο Twitter: «Μια ιστορική στιγμή για την Πατρίδα μας: Η Ελλάδα μεγαλώνει με την ψήφιση του νομοσχεδίου για επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας μας στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων Νήσων, μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου».

Στη Βουλή ήταν κάπως πιο συγκεκριμένος: «Είναι, όπως γνωρίζετε, η πρώτη επέκταση του εθνικού χώρου από το 1947, πρόκειται για μια έκταση 10.079 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αν προσθέσει κανείς το κλείσιμο των κόλπων, υπερβαίνει τα 13.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι το σύνολο της χώρας είναι περί τα 135.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αντιλαμβάνεται και το μέγεθος της έκτασης αυτής (…) Η στιγμή έχει στοιχείο ιστορικότητας», τόνισε επίσης, λες και δεν ήταν δικαίωμα της χώρας αναμφισβήτητο που περίμενε την ενεργοποίησή του, όπως και η ίδια η Αλβανία παραδέχθηκε, η επέκταση αυτή που ανάλογή της έκανε η Αλβανία για λογαριασμό της από το 1990. Αλλά άφησε αναπάντητα ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα, που τέθηκαν κυρίως από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και αφορούν το τι έχει συμφωνηθεί με την Αλβανία και τι όχι. «Όμορες χώρες κατανοούν την άσκηση του δικαιώματος μας», προσέθεσε, για να υπογραμμίσει: «Η Ιταλία γνώριζε ότι η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα διαπραγματεύτηκε μαζί τους. Ο δε Αλβανός πρωθυπουργός, ο κ. Ράμα, προς τιμήν έκανε σαφή δήλωση, όταν δέχθηκε κριτική από την αντιπολίτευση, ότι είναι απόλυτο δικαίωμα της Ελλάδας, όπως και η Αλβανία έχει ασκήσει το απόλυτο δικαίωμά της, χωρίς να ρωτήσει την Ελλάδα».

Αλήθεια όμως μόνον αυτό είπε, άραγε, ο Αλβανός πρωθυπουργός; Ή κατ’ ουσίαν «έτριξε τα δόντια», πιθανώς με τουρκικές «πλάτες», υποστηρίζοντας στο Twitter κι αυτός ως μοντέρνος πολιτικός και χρησιμοποιώντας μάλιστα θαυμαστικά σημεία στίξης, πρώτον ότι «μετά την κατάρρευση της περίφημης συμφωνίας του 2009 και τη διαμάχη που ακολούθησε, καταλήξαμε επιτέλους σε συμφωνία με την ελληνική πλευρά για να μεταφέρουμε την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μας στο Διεθνές Δικαστήριο!» και, δεύτερον, ότι «η έκταση 12 μιλίων της Ελλάδας στο Ιόνιο δεν έχει καμία σχέση με την Ιόνια ζώνη μεταξύ μας!».

Προσέθεσε μάλιστα, ενώ προφανώς η κυβέρνησή του διοχέτευσε στην αλβανική ιστοσελίδα abcnews.al την πιο πάνω χαρτογραφική ερμηνεία, ετούτα: «Είναι δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και αυτό δεν έχει σχέση με την διαφορά που έχουν Αθήνα-Τίρανα. Όπου η απόσταση μεταξύ των δύο χωρών είναι μικρότερη των 12 ναυτικών μιλίων, το Διεθνές Δικαστήριο θα αποφασίσει σχετικά (…) Το δικαίωμα των 12 μιλίων ασκείται όπου είναι δυνατόν και όχι όπου δεν είναι δυνατόν, όπως συμβαίνει στην περιοχή μεταξύ μας όπου η διαχωριστική γραμμή θα αποφασιστεί από το δικαστήριο!».

Τα παρέκαμψε όλα μα όλα αυτά ο κ. Ν. Δένδιας, προφανώς ως περιττά. Το μόνο που δεν θύμισε ο κ. Έντι Ράμα, ως πρωθυπουργός βέβαια της πιο αμερικανοκρατούμενης χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ απ’ το 2009, είναι ότι το  2005 η χώρα του είχε κάνει, θυμίζουμε, τι; Λες και μιλούσε ακόμα η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ που παραληρούσε παλαιότερα λέγοντας ότι ακόμη και τα δώδεκα μίλια στο Ιόνιο θα μπορούσαν να εκληφθούν ως «casus belli», η Αλβανία το 2005 είχε απευθύνει notam στην Ελλάδα για το θέμα της αξιοποίησης των πιθανολογούμενων υδρογονανθράκων του Ιονίου.

Προφανώς ο κ. Δένδιας, αν και τα αποσιωπά, κάθε άλλο παρά αγνοεί τα όποια γεωπολιτικά διακυβεύματα και τον ρόλο του ΝΑΤΟ. Όπως δεν αγνοεί βέβαια τη συνεχώς διευρυνόμενη στρατιωτική συνεργασία της Τουρκίας με την Αλβανία.

Υπενθυμίζουμε επ’ αυτού ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν παρενέβη στις πρόσφατες εκλογές στην Αλβανία απροκάλυπτα και ωμά υπέρ του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα, σε βαθμό που να θεωρείται στη γειτονική χώρα ότι συνέβαλε στη νίκη του.

Θυμίζουμε ακόμη ότι το 2010, για πρώτη φορά από τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους,  είχε γίνει αμιγώς τουρκική ναυτική άσκηση στο Ιόνιο, με εφαλτήριο ναυτική τουρκική βάση στην Αλβανία, στον αλβανικό κόλπο του Αυλώνα. Ξέρετε, στον νομό της Αλβανίας που τους Άγιους Σαράντα του τους αντικρίζει κανείς καθαρά δια γυμνού οφθαλμού ακόμη κι απ’ την παιδική χαρά στο κερκυραϊκό Μποσκέτο, απ’ τη μεγάλη πλατεία της Κέρκυρας δηλαδή, τη Σπιανάδα. Η τουρκική ναυτική άσκηση, συνδυασμένη με βάση υποβρυχίων στο Δυρράχιο, είχε φτάσει 70 περίπου χιλιόμετρα δυτικά της Κεφαλονιάς και είχε κινηθεί εν μέρει εντός του FIR Αθηνών. Είχε συνοδευτεί μάλιστα με κοινή άσκηση με ένα ιταλικό και ένα αμερικανικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας από τη ΝΑΤΟϊκή βάση του Αβιάνο στην Ιταλία.

Επίσης, το 2017 στην ίδια ναυτική τουρκική βάση στην Αλβανία είχε καταπλεύσει το τουρκικό υποβρύχιο «Inonu».

Θυμίζουμε, ακόμη, ότι σε οργανωμένες από την Ελλάδα τακτικές «πολυεθνικές» ασκήσεις ναρκοπολέμου με την ονομασία «Αριάδνη» στις προσβάσεις του Πατραϊκού Κόλπου και στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους, με εφαρμογή διαφόρων τεχνικών και αντίμετρων ναρκοπολέμου, συμμετέχουν μαζί με ελληνικά και πλοία άλλων χωρών η μόνιμη αντιναρκική δύναμη του ΝΑΤΟ και τουρκικά πλοία, όπως το «Hasan Pasa» και το «Edremit», ως ΝΑΤΟϊκά.  Αυτό συνέβη και τον περασμένο Μάρτιο, εν ονόματι της ενίσχυσης της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, με τη ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Dynamic Manta 21» στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Σικελίας, όπου «με σκοπό την εκπαίδευση των συμμετεχόντων στον Ανθυποβρυχιακό Πόλεμο (…) καθώς και την προαγωγή του επιπέδου της συνεργασίας των μονάδων σε Συμμαχικό πλαίσιο» έλαβαν μέρος στην άσκηση πλοία, υποβρύχια, ελικόπτερα, αεροσκάφη και προσωπικό από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Τουρκία.

Θυμίζουμε, ακόμη, όσον αφορά τη μέτρηση του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης, ότι τα κερκυραϊκά Διαπόντια Νησιά είναι ένα σύμπλεγμα έντεκα νησιών που αποτελείται από τους Οθωνούς, την Ερίκουσα και το Μαθράκι και μερικές άλλες νησίδες βόρεια και βορειοδυτικά της Κέρκυρας και ότι μέρος αυτού του γεωγραφικού συμπλέγματος θεωρείται και το αλβανικό νησί Σάσων, δυτικά της Αλβανίας.

Το νησάκι Σάσων που η Ελλάδα «ξέχασε» να παραλάβει το 1864 κατά την ένωση της Επτανήσου στον εθνικό κορμό και αναγνωρίστηκε αρχικά το 1914 και στη συνέχεια το 1947 ως δυτικό άκρο της αλβανικής επικράτειας και αποτέλεσε επίκεντρο στρατιωτικής βάσης. Είναι το νησάκι, να προσθέσουμε, στο οποίο αναφερόταν το 1915 το τρίπρακτο κωμικό μελόδραμα του Σπύρου Σαμάρα με τον τίτλο «Η Πριγκίπισσα της Σάσσων», που παρουσιάστηκε στην Αθήνα και το 2016. Πριν από λίγα χρόνια στο νησί αυτό -που έχει αποκληθεί και Γιβραλτάρ της Αδριατικής- είχε «εκπαιδευθεί» βρετανική ναυτική δύναμη, όπως είχε κάνει νωρίτερα και ιταλική.

Θυμίζουμε, επίσης, ότι τον περασμένο Ιανουάριο στα Τίρανα ο Ταγίπ Ερντογάν της «συμμάχου» μας στο ΝΑΤΟ Τουρκίας και ο Έντι Ράμα της πιο πιστής «συμμάχου» των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ γειτονικής Αλβανίας υπέγραψαν νέα συμφωνία «στρατιωτικής συνεργασίας», προφανώς σε συνέχεια εκείνων με βάση τις οποίες η Τουρκία μερικώς ανακατασκεύασε με ΝΑΤΟϊκά «πρότυπα» τη στρατιωτική ναυτική βάση στον ναύσταθμο Πασά Λιμάνι του Αυλώνα και τη στρατιωτική αεροπορική βάση στην Κουτσόβα και έθεσε προδιαγραφές λειτουργίας της Ναυτικής Ακαδημίας «Vlore». Ήδη στην Αλβανία γίνεται ανεπισήμως λόγος για τουρκική πρόταση κατασκευής αεροδρομίων, μεταξύ άλλων, στους Αγίους Σαράντα. Η στρατιωτική συνεργασία Αλβανίας-Τουρκίας επιτρέπει στη δεύτερη, σύμφωνα με τον Κερκυραίο αντιναύαρχο ε.α. Βασίλη Μαρτζούκο, «να ελλιμενίζει ναυτικές μονάδες της σε άμεση γειτνίαση με τα ζωτικής σημασίας στενά του Οτράντο, καθώς και να επιχειρεί στο Ιόνιο», διαμηνύοντας έτσι ότι «το δυνητικό Θέατρο Επιχειρήσεων δεν περιλαμβάνει μόνο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο», αλλά και ειδικότερα το Ιόνιο Πέλαγος.

Τον περασμένο Μάιο ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είχε δηλώσει εξάλλου ότι το ΝΑΤΟ «εκτιμά και θα λάβει υπόψη του» αίτημα της Αλβανίας η ναυτική βάση στο Πασά Λιμάνι να αποτελέσει και ΝΑΤΟϊκή βάση.

Όπως κάνουν όμως συνήθως οι πολιτικοί που εκφράζουν την κυρίαρχη τάξη και θέλουν να εφησυχάζουμε για τον επιθετικό χαρακτήρα της αστικής τάξης της Τουρκίας και τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αφού οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δήθεν θα μας «σώσουν» από τις όποιες βλέψεις της αστικής τάξης της Τουρκίας, ουδέν μας λέγουν για τα επικίνδυνα τουρκικά και ΝΑΤΟϊκά «παιγνίδια» στις γειτονικές αλβανικές ακτές και για το γεγονός ότι τουρκικά πλοία βρίσκονται συχνά μιαν ανάσα σχεδόν από το κερκυραϊκό νησιωτικό σύμπλεγμα

Είμαστε υποχρεωμένοι εξάλλου να σταθμίσουμε και το γεγονός ότι διαψεύδονται χωρίς πειστικότητα, μέχρι τώρα, πληροφορίες που φέρουν τους Αμερικανούς να ενδιαφέρονται να επανατοποθετήσουν πυρηνικούς πυραύλους στη βάση στον γειτονικό μας Άραξο.

Σταθμίζουμε και το γεγονός ότι έχουν εξεταστεί στο παρελθόν διάφορα «σενάρια» για νέα «ναυτική υποδομή» σαν την ανενεργή -αυτή που εσωτερικό μέρος της απεικονίζεται στην πιο πάνω φωτογραφία του Αλέξανδρου Μελίδη και του Έντι Κασταμονίτη- παλαιά ναυτική ΝΑΤΟϊκή βάση που λειτούργησε επί Χούντας στην Παλαιοκαστρίτσα στη βορειοδυτική Κέρκυρα και θεωρήθηκε αχρείαστη λόγω ανασύνταξης του ΝΑΤΟ. «Το Πολεμικό Ναυτικό, κάτω από την επίδραση των νέων δεδομένων στην περιοχή της Αδριατικής και των εξ αυτών απορρεουσών επιχειρησιακών απαιτήσεων, προτίθεται όπως στο άμεσο μέλλον αξιοποιήσει την ΠΝΒ Παλαιοκαστρίτσας από επιχειρησιακής πλευράς», είχε αναφέρει πριν από αρκετά χρόνια σε «εμπιστευτικό» του έγγραφο σε Αρχές της Κέρκυρας ο τότε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, χωρίς να δοθεί συνέχεια. Η ναυτική αυτή βάση, ως γνωστόν, είχε ιδρυθεί με σκοπό τον «έλεγχο της εισόδου στην Αδριατική» και τη «ναυτική προστασία» της… Ιταλίας, ως βάση πυρηνικών υποβρυχίων στην οποία είχαν αποθηκευτεί πύραυλοι χωρίς πυρηνικές κεφαλές.

Θυμίζουμε ότι το 2010 σε ημερίδα στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων είχαν εξεταστεί διάφορα «σενάρια» για πιθανή ενίσχυση των ναυτικών υποδομών στην Κέρκυρα, σε συνδυασμό με τη στρατηγική του ΝΑΤΟ, όπως και ενδεχόμενα τουρκικού «αντιπερισπασμού»  στο Ιόνιο και ειδικότερα στα Διαπόντια Νησιά μας σε περίπτωση «εμπλοκής»  στο Αιγαίο.

Θυμίζουμε ότι κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας -που ό,τι κι αν πιστεύει κανείς γι’ αυτό η αξιοπιστία του δεν αμφισβητείται, ειδικά στα λεγόμενα εθνικά θέματα μάλιστα- σημείωσε ότι η κυβέρνηση απέφυγε να ενημερώσει «για τη μεθοδολογία και τους σχετικούς χάρτες που αφορούν τις γεωγραφικές συντεταγμένες που περιλαμβάνει το Προεδρικό Διάταγμα 107/2020 περί κλεισίματος κόλπων και χάραξης ευθειών γραμμών βάσης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων Νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου» και μάλιστα «ιδιαίτερα για τη μεθοδολογία που αφορά την Κέρκυρα και τα άλλα Ιόνια νησιά, που συνορεύουν με την Αλβανία».

Θυμίζουμε για το ίδιο θέμα ότι ειδικά για τη συμφωνία του κ. Δένδια με την αλβανική κυβέρνηση για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, τη διαμόρφωση συνυποσχετικού και την κοινή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έμειναν αναπάντητα στη Βουλή και τα ερωτήματα «τι έχει συμφωνηθεί και σε τι θα αναφέρεται το συνυποσχετικό».

Θυμίζουμε ότι η Κίνηση για την Εθνική Άμυνα απόστρατων αξιωματικών (ΚΕΘΑ) σημείωσε σε ανακοίνωσή της ότι η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης γίνεται «από τις ευθείες γραμμές βάσης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων Νήσων μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου που καθορίστηκαν με το ΠΔ 107/2020», αλλά «ο υπολογισμός της επέκτασης από τις γραμμές βάσης που καθορίζει το ΠΔ δημιουργεί ερωτηματικά, καθώς αυτό δεν συνοδεύεται από σχετικό χάρτη, ούτε γίνεται αναφορά με βάση ποιον χάρτη έγινε ο προσδιορισμός των συντεταγμένων όπως επιβάλλεται» και, επιπλέον, παρέμεινε ερωτηματικό «αν για την σύνταξή του ΠΔ αξιοποιήθηκε η κατ’ εξοχήν υπεύθυνη Υδρογραφική Υπηρεσία του ΠΝ ή όχι».

Πραγματικά, δηλαδή, από πολλές απόψεις το τοπίο κάθε άλλο παρά ανέφελο είναι όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά ακόμα και στο Ιόνιο.

Ο Κερκυραίος μελετητής και αναλυτής υποπλοίαρχος Γιώργος Αθανάσαινας, ο ίδιος αυτός που είχε επισημάνει την ιδιαίτερη σημασία του Βόρειου Στενού της Κέρκυρας για τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα, ήδη το 2004 είχε προειδοποιήσει, εξάλλου, ότι η πιθανολόγηση σπουδαίων ενεργειακών κοιτασμάτων γύρω από το «τριεθνές» σημείο συνάντησης των ορίων Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας, σε συνδυασμό με την εμφάνιση «μεγάλων» μνηστήρων-διεκδικητών, προδιαγράφει για τα Ιόνια νησιά και την Ελλάδα εξελίξεις «οι οποίες δεν αποκλείεται να είναι όχι μόνο δυσχερείς, αλλά και επώδυνες».

Θυμίζουμε, ακόμη, ότι στην απεικονιζόμενη στον πιο πάνω χάρτη προηγηθείσα συμφωνία με την Ιταλία τον περασμένο Ιούνιο για τις θαλάσσιες ζώνες, όπως καταγγέλθηκε στη Βουλή, προβλέφθηκε «μειωμένη επήρεια των Διαπόντιων Νησιών και των Στροφάδων», υποτίθεται άνευ σημασίας, ενώ η συμφωνία αυτή, ως γνωστόν, στηρίχθηκε σε άλλη του 1977, σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, που σύσσωμη η τότε αντιπολίτευση στη Βουλή είχε χαρακτηρίσει επιβλαβή για την Ελλάδα, μεταξύ άλλων για έναν τέτοιο λόγο.

Είναι τραγικό ίσως ότι σ’ εκείνη τη συμφωνία του 1977 πρωταγωνιστής από ελληνικής πλευράς ως υπουργός Εξωτερικών ήταν ένας άλλος επίσης Επτανήσιος πολιτικός. Στον φανατικό υποστηρικτή του ΝΑΤΟ Κερκυραίο Γεώργιο Ράλλη αναφερόμαστε βεβαίως.

Κατά τον Κερκυραίο γεωπολιτικό πανεπιστημιακό αναλυτή Γιάννη Μάζη, ήδη με την αρχική συμφωνία του 1977 όχι μόνον έχει αναγνωριστεί ιταλική «δικαιοδοσία» σε προνομιούχες θαλάσσιες περιοχές, αλλά και έχει προβλεφθεί «συνεκμετάλλευση» σε κρίσιμες θαλάσσιες περιοχές ελληνικής «δικαιοδοσίας», με ό,τι ενδέχεται να σημάνει βέβαια αυτό για τις επικείμενες «ρυθμίσεις» με την Αλβανία.

Κορυφαία στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα έχουν επισκεφτεί, φυσικά, τις εγκαταστάσεις της Energean στον Πρίνο.

Ο Αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ δεν κρύβει άλλωστε ότι μεγάλο μέρος του κεφαλαίου της πίσω από τη γαλανόλευκη σημαία της «προέρχεται από την Αμερική» και πιστεύει ότι η εταιρεία θα έχει «υψηλό επίπεδο αποτελεσματικότητας όσον αφορά στις έρευνες για υδρογονάνθρακες». Η Energean υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει «μια ευκαιρία να συνδράμουμε μέσα από αυτές τις επενδύσεις και για την ανάπτυξη της οικονομίας συνολικότερα».

Μάλιστα, «οι κοινές επενδύσεις με τη χώρα σας στις έρευνες για υδρογονάνθρακες δίνουν την ευκαιρία να δοθεί το μήνυμα που θέλουμε και αλλού, ότι σε αυτή την περιοχή της Ελλάδας υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες», πιστεύει για τη Δυτική Ελλάδα, εξηγώντας σε σχετική συνέντευξη και την επιλογή του να περάσει κάποιες διακοπές του στην Κέρκυρα, όπου βέβαια η καλή πρεσβεία του έχει δημιουργήσει και «Αμερικανική Γωνιά», ασφαλώς για την ανύψωση του πνευματικού μας επιπέδου στα επίπεδα του αμερικανικού!

Απροκάλυπτα, κυνικά, η ίδια η εταιρεία κάνει σαφή εξάλλου την ένταξή της σε ευρύτερους σχεδιασμούς.

«Η Energean αποτελεί μια μεγάλη άμεση αμερικανική επένδυση στην Ελλάδα, μέσω της στρατηγικής συμμετοχής της Third Point στο μετοχικό κεφάλαιο και στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας», έχει εξηγήσει στέλεχός της σχολιάζοντας τα «πάρε-δώσε» με την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα, προσθέτοντας: «Η ισχυρή μετοχική σύνθεση της Energean, οι συνεργασίες της με μερικούς από τους μεγαλύτερους ομίλους της παγκόσμιας βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου και η συνεπής εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων, ακόμη και μέσα στις πλέον αρνητικές για τον κλάδο συνθήκες διεθνώς, εγγυώνται την απρόσκοπτη ολοκλήρωση των προγραμμάτων της εταιρείας στον Πρίνο, στην Δυτική Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής». Κατά τα άλλα υποτίθεται ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε, επειδή η Energean έχει… «ελληνικό DNA».

Προφανώς είναι απολύτως βάσιμες οι εκτιμήσεις του Κερκυραίου αναλυτή Μπότση ότι ολόκληρη η περιοχή του Ιονίου «έχει συνδεθεί στενά με ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ» και ότι τα νησιά μας «έχουν ληφθεί υπόψη στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή», σχετικά και με την «ύπαρξη μεγάλων πετρελαϊκών αποθεμάτων βορείως της Κέρκυρας και δη στον υποθαλάσσιο χώρο μεταξύ Κέρκυρας και Οτράντο».

Όπως επίσης ότι «το ίδιο το ΝΑΤΟ προσεγγίζει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεωγραφικό σύμπλοκο Αδριατικής-Ιονίου-Μεσογείου», λόγω και της πιθανής «μελλοντικής διασταυρώσεως ενεργειακών, τηλεπικοινωνιακών και συγκοινωνιακών αξόνων και δικτύων υψίστης γεωστρατηγικής σπουδαιότητος στο γεωπολιτικό αυτό υποσύστημα», για να το πούμε και με λόγια του κορυφαίου στα θέματα αυτά προγενέστερου και επίσης Κερκυραίου γεωπολιτικού-γεωστρατηγικού αναλυτή Μάζη.

Παρακάμπτουμε τελείως τώρα τα όχι αμελητέα θέματα της παραχώρησης με τις ρυθμίσεις για την αιγιαλίτιδα ζώνη του Ιονίου και τις ελληνο-ιταλικές συμφωνίες δικαιωμάτων αλιείας σε ιταλικά και άλλα αλιευτικά σκάφη χωρών-μελών της ΕΕ μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη μας, σε χώρο ελληνικής κυριαρχίας δηλαδή, κατά παρέκκλιση του νόμου 2538/1997 που το απαγορεύει.

Μισόν αιώνα και πλέον χρόνια από τον Ιούνιο του 1970, από τότε δηλαδή που ο χουντικός «υπουργός» Βιομηχανίας Κυπραίος ανακοίνωνε ότι προτιμούσε Αμερικανούς «διά την παραχώρησιν του δικαιώματος ερεύνης και εκμεταλλεύσεως πετρελαίου εις την θαλασσίαν περιοχήν του Ιονίου Πελάγους», αλλά και έναν και πλέον αιώνα από το πολύ μακρινό πια 1903 που η ιστορία των γεωτρήσεων για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα ξεκίνησε με άνευ όρων παραχώρηση σχετικών δικαιωμάτων στη βρετανική London Oil για πετρελαϊκές έρευνες στη Ζάκυνθο που ο Ηρόδοτος είχε αναφέρει ως πηγή ως τέτοιου πλούτου, προτιμούμε να υπογραμμίσουμε εδώ ένα άλλο ζήτημα.

Ότι η κρισιμότητα του ζητήματος των «γραμμών βάσης» στο Ιόνιο σε σχέση και με την κοινή προσφυγή της Ελλάδας και της Αλβανίας στη Χάγη αναδεικνύεται πολλαπλώς. Αυτό γίνεται και σε αδημοσίευτο έγγραφο που η ελληνική κυβέρνηση έλαβε προσφάτως από εξειδικευμένους ενδιαφερόμενους ελληνικούς «κύκλους» πέραν του Ατλαντικού, προφανώς δικτυωμένους με τον αμερικανικό «παράγοντα» και όσα μηχανεύεται. Αποδέκτες του ήταν μόνο ο πρωθυπουργός, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο πρόεδρος της Βουλής και σε αυτό επισημαίνονται διάφοροι «κίνδυνοι» από την επιλογή σειράς ρυθμίσεων στα διπλωματικά «παζάρια».

Δεν θα επεκταθούμε προς το παρόν στο ζήτημα αυτό, καθώς προτιμούμε να απευθύνουμε μια παράκληση, να την πούμε έτσι, προς τον Επτανήσιο υπουργό μας των Εξωτερικών, που ελπίζουμε να μας συγχωρήσει την άρνηση να κρίνουμε τις συμφωνίες του ιδίου και της κυβέρνησής του με την Αλβανία και την Ιταλία ανεξάρτητα από τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά ούτε και ανεξάρτητα από τη δράση των ενεργειακών επιχειρηματικών ομίλων που «μοιράζουν» κατά το δοκούν μεταξύ τους, με διάφορες πολιτικές «καλύψεις» φυσικά, το Ιόνιο Πέλαγος!

Είτε το ομολογείτε είτε όχι, κύριε Δένδια, η «ιστορική απόφαση» της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο και οι συναφείς αποφάσεις αφορούν άλλωστε και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που εποφθαλμιούν τα «ενεργειακά οικόπεδα» 17.000 περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων του Ιονίου Πελάγους και γειτονικών περιοχών και επιθυμούν να δράσουν με ελεύθερο το νομικό πεδίο και με τη συγκατάθεση των κρατών της περιοχής, όποιες «ρυθμίσεις» κι αν απαιτηθούν για να επιτευχθεί αυτό. Προφανώς και δεν λειτουργείτε εν κενώ!

Ο πρόεδρος της Energean έχει κάνει άλλωστε από καιρό σαφές ότι για τις μπίζνες του τομέα «δεν είναι δυνατόν να παραβλεφθούν», τι, λέτε; Μα «οι εκκρεμότητες με τον καθορισμό των ΑΟΖ της Ελλάδας». Φυσικά όχι μόνο γενικά, αλλά κατά τη γνώμη του πρωτίστως «προς Δυσμάς».

Επιτρέψτε μας, όμως, να σας παρακαλέσουμε κάτι. Όχι να μην ανακηρύσσετε σε «προστάτες» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας εκείνους που χρόνια τώρα «βάζουν πλάτη» στην προκλητικότητα και στην αμφισβήτηση των  δικαιωμάτων μας αυτών από την τουρκική κυρίαρχη τάξη. Αυτό, καταλαβαίνουμε, αντίκειται τελείως προς την πολιτική σας. Κάτι άλλο, όμως, για εμάς εδώ στο Ιόνιο, μπορείτε οπωσδήποτε να το κάνετε.

Μπορείτε σας παρακαλούμε κύριε Δένδια -όσες αμερικανικές ιδέες μάρκετινγκ κι αν ασπάζεστε-  να μην κάνετε ποτέ και με την Αλβανίδα ομόλογό σας για το Ιόνιο Πέλαγος αυτό που προσφάτως επράξατε με τον ΝΑΤΟϊκό «σύμμαχό» σας κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου για το Αιγαίο on camera; Διότι τώρα θα περιμένει βέβαια να κάνει το ίδιο και η κυρία Όλτα Τζάσκα στη γειτονική μας χώρα, ως ομόλογη του κ. Τσαβούσογλου. Να αραδιάσει και να εγγράψει δηλαδή στην επίσημη «ατζέντα», δημοσίως, τις αξιώσεις που έχουν η αλβανική και η τουρκική αστική τάξη στο Ιόνιο. Μπορείτε να μας κάνετε αυτή τη χάρη;

Να μας λείπει τέτοιος διάλογος και για το Ιόνιο κύριε Δένδια που δήθεν συζητάτε με την Τουρκία μόνο για τη «μία διαφορά» που κατά τα άλλα λέτε ότι πρέπει να συζητήσουμε! Δικαίωμά σας, αφού το εγκρίνει και ο πρωθυπουργός μας, προφανώς ώστε να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι «συζητάμε για όλα», να συζητάτε on camera σε προσυμφωνημένες κοινές συνεντεύξεις υπουργών όλη την εκρηκτική «ατζέντα» των τουρκικών αξιώσεων λες και βρισκόμαστε σε ανατολίτικο παζάρι. Ελπίζουμε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μην άργησε να σας συγχαρεί για το τολμηρό αυτό βήμα σας, για την προσπάθειά σας να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι δεχόμαστε να μπαίνουν «όλα στο τραπέζι». Σας συγχάρηκαν άλλωστε στην Κέρκυρα δημοσίως άνθρωποι πολλοί και από ορισμένους άλλους πολιτικούς χώρους για την… «τόλμη» σας αυτή! Συγχωρήστε μας που δεν επιθυμούμε ν’ ανοίξετε διάλογο για τις ορέξεις στη γειτονική χώρα όσων και με τουρκικές «πλάτες» θεωρούν, μεταξύ άλλων, ότι έχουν κι αυτοί λαμβάνειν απ’ τις πετρελαϊκές μπίζνες σε ελληνικές θαλάσσιες περιοχές στο Ιόνιο! Να μας λείπουν, παρακαλούμε, άλλα «του τα ‘πε πρόσωπο με πρόσωπο, μπράβο…», όπως ακριβώς, δηλαδή, λένε στην Τουρκία για τον Τούρκο υπουργό οι δικοί του ομοϊδεάτες ή άλλοι παραβλέποντας όσα λέγονται και γίνονται πίσω από τις κάμερες! Μπορείτε να μας κάνετε αυτή τη χάρη;

Στρώστε μόνο στο Αιγαίο τον δρόμο τού πολύ επικίνδυνου «διαλόγου για όλα» που οδηγεί στη «συνεκμετάλλευσή» του, αν θεωρείτε αυτή την πολιτική «εθνικά συμφέρουσα» και σας πάει αυτό, αγαπητέ κύριε Δένδια. Μην επιχειρήσετε το ίδιο και για την ιδιαίτερη πατρίδα σας, για ετούτο το Πέλαγος! Μην επιχειρήσετε και με την Αλβανία ό,τι κάνατε με την Τουρκία «επενδύοντας» στα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων. Εισπράξτε όσα συγχαρητήρια θέλετε απ’ το ΝΑΤΟ για την προώθηση αυτή του διαλόγου με τη «σύμμαχό» σας Τουρκία, μα τουλάχιστον δεν μπορείτε να κάνετε κάτι ώστε να μην ξανακάνει η «σύμμαχος» Τουρκία ναυτική άσκηση στο Ιόνιο Πέλαγος με ΝΑΤΟϊκή υποστήριξη; Ούριος να ‘ν’ ο αέρας στα πολιτικά πανιά σας για όλες τις πολιτικές σας βλέψεις, μα λυπηθείτε την ιδιαίτερη πατρίδα σας, το Ιόνιο Πέλαγος.

Μα και πώς μπορέσατε να μη μας πείτε μια κουβέντα για να καλωσορίσουμε κι εμείς στο Ιόνιό μας τους νέους, Αμερικανούς επενδυτές που δικαίως φαντάζουν ως τα πλέον ληστρικά από τα ούτως ή άλλως ληστρικά ενεργειακά επιχειρηματικά συμφέροντα;

Ή τάχα το Ιόνιο πρέπει να είναι τόσο ανεξέλεγκτο «προτεκτοράτο» μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ώστε τα συμφέροντα αυτά να μπορούν ν’ αγοράζουν και να πουλάνε σε κάθε λογής hedge funds τις άδειες και τα εμπορικά «δικαιώματα» που δίνει το ελληνικό κράτος σε τόσο στρατηγικό τομέα, αρκεί να είναι αμερικανικά και όχι ρωσικά ή κινεζικά;

Κατά τα άλλα, θερμά συγχαρητήρια στην κυβέρνησή σας που δεν κάλεσε τον κ. Ντάνιελ Λεμπ και τους άλλους «εγγυητές» πάμπλουτους μετόχους της Energean να «βάλουν το χέρι στην τσέπη» για να συνεχίσουν χωρίς απολύσεις Ελλήνων εργαζομένων τις δραστηριότητές της στον Πρίνο, αλλά προ ημερών τους εξασφαλίσατε, με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δάνειο 90,5 εκατ. ευρώ με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και άλλα 9,5 εκατ. με απευθείας κρατικό δάνειο, για «τη συνολική διοικητική και λειτουργική αναδιοργάνωσή της με στόχο τον εξορθολογισμό στα κόστη» βάσει των συμπιεσμένων τιμών του αργού πετρελαίου. Υποτίθεται φυσικά ότι αυτά έγιναν για να μην χαθούν θέσεις εργασίας. Για να ακολουθήσει, πάλι προ ημερών, ανακοίνωση της εταιρείας με πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» μέρους του προσωπικού, δηλαδή… εθελοντικών απολύσεων, ως αρχή συνολικότερων «αναδιαρθρώσεων» που αφορούν και τους μισθούς και τα δικαιώματα όσων απομείνουν στη δουλειά τους, ενώ ο όμιλος Energean μόλις προ ημερών έκανε γνωστό στο Λονδίνο ότι τα pro forma κέρδη του προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων το 2020, με τις εξαγορές που πραγματοποίησε, ανέρχονται σε 107,7 εκατ. ευρώ!

Μήπως πρέπει κύριε Δένδια να κάνουμε κι εμείς εδώ στα Ιόνια νησιά μας -που θέλουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με τον λαό μας και το εξαιρετικό επιστημονικό του δυναμικό αφέντη στις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας- έναν έρανο για να τσοντάρουμε στα έξοδα που θέλουν να κάνουν ο κ. Λεμπ και οι συνεταίροι του στο Πέλαγός μας, αφού σε πρώτη φάση θα «μπαίνουν μέσα»; Ή θα τα καλύψει με τις απαραίτητες «εγγυήσεις» η κυβέρνησή σας;

ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΡΗΣ