Ο κ. Σταύρος Ανδρεάδης, ο επικεφαλής δηλαδή του μεγαλύτερου ελληνικού τουριστικού ομίλου που είναι γνωστός ως IKOS, εξοργισμένος ζήτησε τον λόγο από τον πρόεδρο του περιφερειακού συμβουλίου Ιονίων Νήσων Νίκο Μουζακίτη προκαλώντας με τα λόγια του ταραχή και αμηχανία:

«Αν άκουγε κανείς αυτά που έχουν λεχθεί και δεν μας ήξερε, θα νόμιζε ότι απέναντί σας είναι τουλάχιστον ο Αλ Καπόνε. Δηλαδή ακούστηκαν τόσο βαριές, προσβλητικές κουβέντες, χωρίς να είναι τεκμηριωμένες, που απορώ. Εγώ είμαι ένας ήπιος άνθρωπος, αλλά απορώ πώς μπορώ να υπερασπίσω τον εαυτό μου απέναντι σε έναν τέτοιο καταιγισμό παραπληροφόρησης και συκοφαντίας. Εδώ ήρθαμε για να συζητήσουμε αν είναι συμφέρουσα ή όχι η εισφορά μιας συγκεκριμένης γης και αν πρέπει να αντικατασταθεί με εισφορά σε χρήμα. Αυτό ήταν το ζήτημα νομίζω και απέναντι σε αυτό εγώ βρίσκομαι μπροστά σε μια Ιερά Εξέταση, η οποία με κάνει να αισθάνομαι ένοχος εξ αρχής, εκ των προτέρων (...) Ο επενδυτής δεν είναι εγκληματίας. Τον κάνουν αντιπαθή, ώστε να προκύψουν άλλα».

Κι όμως, ουδείς είχε υπονοήσει, αλίμονο, οτιδήποτε σχετικό.

Με «το σεις και με το σας» τον είχαν αντιμετωπίσει όλοι σχεδόν ίσαμε 'κείνη την ώρα. Οι αβροφροσύνες, μάλιστα, έδιναν κι έπαιρναν, είχαν αντικαταστήσει τον οφειλόμενο σεβασμό, μέχρι βαθμού «δουλοπρέπειας», εν ονόματι της υποστήριξης των επενδύσεων, λες και υπάρχει κανείς σε αυτή τη χώρα που είναι γενικά αντίθετος με αυτές!

Ποιος δεν ξέρει άλλωστε πως ο επιχειρηματίας Αλ Καπόνε, «υγιής» επενδυτής κι εκείνος στην εποχή του μέχρι να θεωρηθεί «μη υγιής» και να τον μπουζουριάσουν, ήταν ένας και μοναδικός και ούτε είχε ούτε μπορεί να έχει ταίρι;

Ο ένας μετά τον άλλο πολλοί περιφερειακοί μας σύμβουλοι, ωστόσο, ζητούσαν τον λόγο για να αποκαταστήσουν τα πράγματα. Όσον αφορά βέβαια τις θέσεις τους υπέρ της προτεινόμενης επένδυσης του ομίλου σε ολόκληρη την έκταση των 245 στρεμμάτων που υπερκαλύπτει την περιοχή του Ακρωτηρίου Ελαίας ή πρώην «Κλαμπ Μεντιτερανέ», όπως είναι πιο γνωστή αυτή η θαυμάσιου κάλλους περιοχή στη βορειοανατολική Κέρκυρα. Στην παραλιακή περιοχή της Δασιάς και του Ύψου, δηλαδή, για την ακρίβεια.

Ε όχι να γίνουμε και Σικάγο σαν να ψιθύριζαν κάποιοι!

Έκαναν τον σταυρό τους με όσα άκουγαν!

Άλλοι, όπως η περιφερειάρχης κυρία Ρόδη Κράτσα, ορκίζονταν πως δεν τον είχαν ματαδεί, πως πρώτη φορά τον βλέπουν αυτόν τον πολυσύχναστο σε βίλες πρόεδρο του ομίλου IKOS κ. Σταύρο Ανδρεάδη του κορυφαίου στην Κέρκυρα ξενοδοχείου «Ikos Dassia». Μήπως θα μπορούσε η περιφερειάρχης, λέτε, να ισχυριστεί το ίδιο και για τον αδελφό του, αντιπρόεδρο του ομίλου IKOS και πρόεδρο επί πολλά έτη του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Ελλάδας κ. Ανδρέα Ανδρεάδη; Αλλά ο λόγος, βλέπετε, εκείνη την ώρα γινόταν μόνο για τον πρώτο.

Έτσι, μετά από μια παρέμβαση-ερώτημα του περιφερειακού συμβούλου Νίκου Γκισγκίνη, έγιναν και οι εξής διάλογοι:

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Σας παρακαλώ απαντήστε κύριε Ανδρεάδη, αν ποτέ εμείς έχουμε συναντηθεί προσωπικά οι δυο μας».

ΣΤ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ: «Την βλέπω δυστυχώς πρώτη φορά μέσω τηλεδιάσκεψης, δεν την έχω συναντήσει».

ΧΡ. ΣΚΟΥΡΤΗΣ: «Δηλαδή, όχι ένα λεπτό... Δεν μπορείς να ρωτάς τον κύριο Ανδρεάδη, με όλο τον σεβασμό, ούτε τον έχω ξαναδεί εγώ τον άνθρωπο ούτε τίποτα. Τι ερωτήσεις; Σε λίγο θα του πούμε το γενεαλογικό του δέντρο και ποιος είναι και τι είναι».

Ν. ΓΚΙΣΓΚΙΝΗΣ: «Είστε δικηγόρος του κυρίου Ανδρεάδη;».

ΧΡ. ΣΚΟΥΡΤΗΣ: «Όχι, αλλά… Δεν είμαι δικηγόρος του κυρίου Ανδρεάδη, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι είναι ερωτήσεις ενοχλητικές σε όλους. Είναι ενοχλητικές στο Σώμα. Εγώ δεν αισθάνομαι… εκτός αν αισθάνεστε εσείς ότι είστε κανένας ανακριτής που σας έχουμε βάλει».

Ν. ΓΚΙΣΓΚΙΝΗΣ: «Νομίζω ότι είσαστε γιατρός και όχι δικηγόρος».

Ο κ. Ανδρεάδης εξηγούσε ή καλύτερα παραδεχόταν πως οι αρχιτεκτονικές και λοιπές μελέτες του ομίλου για τη μονάδα προέβλεπαν εγκαταστάσεις τους στα υπό παραχώρηση, υποτίθεται, 70 στρέμματα. Ένας περιφερειακός σύμβουλος εγνωσμένου κύρους δεν κρατήθηκε να μη θέσει ένα απλό ερώτημα.

ΜΠ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: «Είχατε υπόψη σας ότι ήσασταν υποχρεωμένοι να δώσετε 70 περίπου στρέμματα γης παραχώρηση στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας; Και αν το είχατε υπόψη σας, γιατί δεν το έλαβε υπόψη και η μελέτη η αρχιτεκτονική; (...) Εκτός αν ήσασταν τόσο βέβαιος ότι θα αποδεχόντουσαν τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης εδώ, τις δικές σας απόψεις».

Ο πρώην περιφερειάρχης κ. Σπύρος Σπύρου, ως «ακροβάτης», με ακαταλαβίστικα λόγια προσπαθούσε να εξηγήσει την απροσδόκητη μεταστροφή του υπέρ των θέσεων του κ. Ανδρεάδη μετά από συνάντηση που είχε, όπως ευθαρσώς παραδεχόταν, με τον ίδιο. Λίγες ώρες νωρίτερα, βλέπετε, λάβρος είχε ξεσπαθώσει δημοσίως με άρθρο του υπέρ της παραχώρησης από τον επενδυτή 70 δικαιούμενων στρεμμάτων στον Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας, αντί του προτεινόμενου τιμήματος των κατ' εκτίμηση 2,5 εκατ. ευρώ, όπως λεγόταν, για τα υποτιθέμενα 70 στρέμματα που δικαιούταν ο Δήμος. Πριν συναντηθεί με τον κ. Ανδρεάδη απλώς δεν είχε καταλάβει, όπως εξηγούσε

Ο όμιλος προτιμούσε να τα αξιοποιήσει ο ίδιος, φίλες και φίλοι, ώστε να δημιουργήσει όπως έλεγε διεθνώς «ανταγωνιστικά» και βέβαια κάπως συμβατά με το Περιβάλλον «σύνθετα τουριστικά καταλύματα», όπως εξηγούσε, με υποδομές ακόμη και πάνω σε κατσάβραχα για ορειβάτες. Με πολλές ωραίες βιλίτσες, δηλαδή, αν όχι κυρίως, αντί για μόνο ατέλειωτες ξενοδοχειακές πτέρυγες όπως τα γνωστά πεντάστερα μεγάλα ξενοδοχεία.

Τι ωραία!

Μα και πόσα και πόσα καλά πράγματα υπέρ των κατοίκων, έλεγαν κάποιοι μαζί με τον κ. Σπύρου, θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος στην περιοχή με τα 2,5 εκατ. ευρώ ζεστό χρήμα που θα προσέφερε ο όμιλος IKOS. Επιστράτευσαν επ' αυτού όλη τη δημιουργική φαντασία τους. Παράδεισος για τα παιδιά μας και τους ηλικιωμένους, μοναδικός σε όλη την Ελλάδα με τόσες χάρες, θα γινόταν η γύρω περιοχή. Τι λέτε για ετούτο και τι λέτε για το άλλο, έπεφταν βροχή οι ιδέες για έργα με τόσο καυτό χρήμα!

Κανείς απ' όλους αυτούς δεν σκέφτηκε ωστόσο να ρωτήσει ποια νησηρή επενδυτική φαντασία μετέτρεψε μιαν εγκεκριμένη από την Περιφέρεια το 2013 πρόθεση γνωστών-άγνωστων «επενδυτών εκ Ρωσίας» να οικοδομήσουν τουριστικά καταλύματα σε 4.000 τ.μ. στο πασίγνωστο πρώην «Κλαμπ Μεντιτερανέ», δηλαδή σε μια περιοχή που οι ιθύνοντες της Περιφέρειας απέκρυβαν από τη συζήτηση ότι αποτελεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, σε κάτι πολύ διαφορετικό. Σε ένα τελείως ασύμβατο με τον χαρακτήρα της περιοχής σχέδιο οικοδόμησης 38.500 τ.μ., με ανταποδοτική μάλιστα «προσφορά» στον Δήμο ούτε καν ενός κάπως συμβατού με το πνεύμα του νόμου τμήματος της όλης έκτασης. Όπως ενός άλλου τμήματος της όλης έκτασης που είχε προταθεί το 2015 στο υπουργείο Περιβάλλοντος, προκειμένου να αποσπαστεί, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες όσον αφορά τον ρόλο της Περιφέρειας, έγκριση μεγαλύτερης οικοδόμησης, ταιριαστού ας πούμε, «σύνθετου τουριστικού καταλύματος».

Κανείς τους δεν σκέφτηκε, καν, να αναζητήσει στις αρμόδιες περιφερειακές υπηρεσίες τις περιβαλλοντικές μελέτες του 2013 και του 2015.

To 2013 και το 2015, βλέπετε, η εταιρεία «Corfu Gardens», όπως έκανε σαφές ευθύς εξαρχής ο κ. Ανδρεάδης, δεν ανήκε ακόμη στο χαρτοφυλάκιο των μπίζνες του ομίλου IKOS. Απλώς ο όμιλος, δηλαδή, πατούσε σ' εκείνες τις άδειες και εγκρίσεις των προκατόχων του «επενδυτών εκ Ρωσίας» για να κατορθώσει ό,τι εκείνοι δεν μπόρεσαν.

Ο ένας μετά τον άλλο, φίλες και φίλοι, πολλοί περιφερειακοί μας σύμβουλοι που λογαριάζονταν υπέρμαχοι της εισφοράς γης αντί χρήματος, άλλαζαν γνώμη. «Σφίγγα» η περιφερειάρχης αντιπαρερχόταν με ευφυολογήματα-καρφιά τις προκλήσεις του πρώην περιφερειάρχη κ. Θεόδωρου Γαλιατσάτου να τοποθετηθεί, τηρώντας στάση αναμονής κι έχοντας δίπλα της, ως συνήθως, τόμους μελετών της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, όπως ίσως και η καλοπληρωμένη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης των ετών 2021-2025, με έμφαση βέβαια στον Τουρισμό. Ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου ήταν πια κι αυτός, μιμούμενος τις περίπλοκες «ακροβασίες» του κ. Σπύρου, υπέρμαχος της λογικής του επενδυτή. Χρήμα, δηλαδή, όχι γη. Ο ένας μετά τον άλλο κήρυσσαν τη γη άχρηστη για τους κατοίκους της περιοχής, που ήταν χρήσιμη βέβαια για τον μεγάλο και τρανό επενδυτή.

Τι να τα κάναμε, με τόση φτώχεια μάλιστα που δέρνει τον Δήμο της περιοχής, τόσα πολλά άχρηστα στρέμματα που ο Δήμος δικαιούταν, έλεγαν πολλοί, καθώς ο σύγχρονος και προσιτός επενδυτής ξεκαθάριζε με ωμή ειλικρίνεια ότι κάνοντας χρήση διαφόρων νόμων αυτό που προσέφερε, τελικά, δεν ήταν παρά τα χειρότερα 70 στρέμματα που υπήρχαν σε όλη την έκταση των 245 στρεμμάτων!

Δεν κρατιόταν πια ο επενδυτής κ. Σταύρος Ανδρεάδης με όσους συμβούλους κυρίως της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων» και άλλους, όπως ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Καλούδης που είχε προσέλθει και ζητούσε τον λόγο, επέμειναν στην παραχώρηση γης στον Δήμο. Οι ίδιοι υπαινίσσονταν κιόλας πως μπορεί να είναι ασύμβατη με την περιοχή και με το Περιβάλλον η αποκαλούμενη από αυτούς «φαραωνική» επένδυση που ο κ. Ανδρεάδης «έβαζε μπροστά» με προϋπολογισμό, όπως τους έλεγε, περί τα 140 εκατ. ευρώ λες και θα αγόραζε και τα γειτονικά χωριά. Το 90% των κατοίκων της Κέρκυρας επιθυμεί γη, προσέθετε με επιμονή ο Γιώργος Καλούδης, που είχε κάνει λόγο στο δημοτικό συμβούλιο για εκποίηση της γης «για μια χούφτα δολάρια».

Κανείς από τους υποστηρικτές της επιθυμίας του κ. Ανδρεάδη, όταν είπε πως μόνο το 60% της επένδυσης στο «Κλαμπ Μεντιτερανέ» για τη δημιουργία ενός τουριστικού συγκροτήματος με την επωνυμία «Ikos Odisia» θα προέλθει από δανεισμό, δεν σκέφτηκε να τον ρωτήσει κάτι απλό. Πώς, τότε, το γειτονικό με το «Κλαμπ Μεντιτερανέ» υπάρχον από το 2017 τουριστικό συγκρότημα με την επωνυμία «Ikos Dassia», ενώ κόστισε 100 εκατ. ευρώ όπως λεγόταν, είχε ισόποσα περίπου δάνεια;

Προφανώς είχε πείρα από αναβάσεις στις Άλπεις ο κ. Ανδρεάδης. Αφήνοντας άναυδους τους περιφερειακούς συμβούλους ζήτησε τον λόγο να εξηγήσει πειστικά κάτι άλλο. Τι; Πως έτσι και η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων έκανε το λάθος να προτιμήσει γη αντί ένα αιωρούμενο υποτιθέμενο ποσό της τάξης των 2,5 εκατ. ευρώ, που πάντως ο ίδιος απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι να προσδιορίσει ενώ άλλοι το είχαν κάνει «ψωμοτύρι» λες και ήδη βρισκόταν στο περιφερειακό ταμείο, οι κάτοικοι της περιοχής θα τιμωρούνταν με το μαρτύριο του αλπινισμού!

ΣΤ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ: «Σας εξήγησα ποιο είναι το κομμάτι της γης το οποίο θα προσφερθεί. Είναι το ορεινό, απόκρημνο τμήμα στα βόρεια, δίπλα στο λιμανάκι του Ύψου. Το ίδιο το οικόπεδο χωρίζεται σε δυο τελείως διαφορετικά μεταξύ τους τμήματα. Ένα εντελώς επίπεδο και οριζόντιο, ένα εξαιρετικά απότομο και απόκρημνο κομμάτι (...) Το δεύτερο κομμάτι είναι τόσο απότομο, ώστε είναι πολύ δύσκολη η πρόσβαση ακόμα και με τα πόδια, εξαιρετικά απότομο (...) Η πραγματικότητα είναι ότι στην Τοπική Κοινότητα θα δοθεί, γιατί είναι στην κρίση προφανώς του ιδιοκτήτη, ποιο κομμάτι θα δώσει, με μόνη προϋπόθεση αυτό να έχει πρόσβαση σε δημόσιο χώρο, όπως έχει, θα δοθεί αυτό το βόρειο κομμάτι της ιδιοκτησίας. Στην έκταση των 70 στρεμμάτων ή των όσων στρεμμάτων θα προκύψουν, ανάλογα με την νομοθεσία που διαμορφώνεται, θα δοθεί το κομμάτι όπως σας είπα (...) Είναι απολύτως νόμιμο και δικαίωμα του κάθε ιδιοκτήτη να ορίσει αυτός ποια είναι η έκταση που παραχωρεί (...) Η κλίση είναι 70%. Δηλαδή πρέπει να είσαι αλπινιστής για να ανέβεις επάνω. Είναι μια εξαιρετικά δύσβατη πλαγιά, εμείς δεν μπορέσαμε να ανέβουμε ομολογώ (...) Ένα εξαιρετικό απόκρημνο κομμάτι, το οποίο φτάνει μέχρι την πίσω πλευρά που είναι ο δρόμος (...) Είναι ένα κομμάτι που στο 95%, δεν έχω ακριβώς τώρα το ποσοστό, είναι απόκρημνο. Απλά είναι πολύ απόκρημνο. Θα έχει, αν παραχωρηθεί, πρόσβαση από όλες τις πλευρές».

ΑΛ. ΜΠΑΛΟΥ: «Με το αλεξίπτωτο».

Απτόητος από τη διακοπή αυτή της περιφερειακής συμβούλου ο κ. Ανδρεάδης επέμενε πως μπορεί να υπάρχει νόμος που το γράμμα και το πνεύμα του δήθεν επιτρέπει την παραχώρηση γκρεμού και, συνεπώς, δεν κάνει κατάχρησή του!

Με αφοπλιστική αλαζονεία.

Θαρρείς σαν εκείνη που έκανε τον αείμνηστο Κερκυραίο συγγραφέα και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σπύρο Πλασκοβίτη να μας μιλάει για αδίστακτους «φονιάδες» του Περιβάλλοντος του νησιού.

Σχεδόν χαμογελαστά, αν όχι και ειρωνικά.

Έτσι, με αυτή την επιχειρηματική ωμότητα, τους πέταξε ο κ. Ανδρεάδης κατάμουτρα, ανερυθρίαστα φυσικά, αυτά τα ευγενικά και σεβάσμια λόγια, μάλιστα «με σεβασμό μεγάλο στην Κέρκυρα, με σεβασμό στους ανθρώπους της».

Κανείς από τους υποστηρικτές των θέσεών του δεν μπήκε στον κόπο να τον επαναφέρει στην τάξη ή να ψελλίσει μια έκκληση να επιλεγούν άλλα στρέμματα προς παραχώρηση, αφού ορκιζόταν πως ενδιαφέρεται σφόδρα για «καλές σχέσεις με την κοινωνία της Κέρκυρας», την οποία μάλιστα, όπως διαβεβαίωνε, αγαπούσε από τα εφηβικά του χρόνια. Να του θυμίσει έστω τη θέση του κερκυραϊκού παραρτήματος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, σύμφωνα με την οποία ο νόμος προβλέπει πως τα παραχωρούμενα στρέμματα, εν προκειμένω, πρέπει να πληρούν διαφορετικές προϋποθέσεις.

Δεν του είπαν, όπως ίσως θα κάνατε εσείς, να πάει από 'κει που ήρθε!

Ήταν συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη άλλωστε. Το ημερολόγιο έγραφε 27 Νοεμβρίου 2020. Το περιφερειακό συμβούλιο Ιονίων Νήσων συνεδρίαζε εκτάκτως, κατόπιν αιτήματος της Αλεξάνδρας Μπαλού και των λοιπών συμβούλων της παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων» πλέον του συμβούλου Παναγιώτη Ποζίδη, με θέμα την αποδοχή ή μη σχετικής αίτησης εταιρείας του λουξεμβουργιανού ως προς την έδρα του ομίλου IKOS να προσφέρει χρήμα αντί γη για να αξιοποιήσει όλη την έκταση του πρώην «Κλαμπ Μεντιτερανέ» για τους επενδυτικούς σκοπούς του. Βάσει ενός παλαιού νόμου την αποφασιστική αρμοδιότητα είχε η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων ή, πιο σωστά, μοναχή της η ίδια η περιφερειάρχης Ρόδη Κράτσα. Ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας είχε μόνο «γνωμοδοτικό» ρόλο και η δήμαρχος Μερόπη Υδραίου με τους συν αυτή δεκατέσσερις ημέρες νωρίτερα, τις 13 Νοεμβρίου 2020, είχε συναινέσει, υπό όρους όμως, σε μια περιπετειώδη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του. Η περιφερειάρχης είχε το δικαίωμα, βάσει εκείνου του παλιού νόμου, να κάνει του κεφαλιού της. Ό,τι κι αν έλεγε ο Δήμος, ό,τι κι αν έλεγε και το ίδιο το περιφερειακό συμβούλιο. Αλλά όλοι βέβαια, σε τέτοιες περιπτώσεις, θέλουν να καλύπτουν, κάπως έστω, τα νώτα τους. Έτσι είχε συνέλθει το ίδιο το περιφερειακό συμβούλιο (Π.Σ.), ώστε να λάβει θέση επί του ζητήματος, σταθμίζοντας, εννοείται, όλα τα δεδομένα.

Όλως παραδόξως, σ' εκείνη τη συνεδρίαση είχε φτάσει η θετική γνωμοδότηση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου επί του αιτήματος του ομίλου χωρίς να γίνεται λόγος για τους όρους που τη συνόδευαν με παράλληλη απόφαση.

Κατά κάποιον τρόπο η δήμαρχος δεν είχε ασπαστεί τον δουλοπρεπή ρόλο που είχε υποδυθεί η Δέσποινα Στυλιανοπούλου με τα λόγια «Περιπεράστε παρακαλώ» στη γνωστή ελληνική ταινία. Άλλο πρόσωπο έμελλε τελικά, ημέρα Σάββατο μάλιστα, δηλαδή αργίας των δημοσίων υπηρεσιών, όπως αυτές της Περιφέρειας, να τον υποδυθεί. Η δήμαρχος ούτε προσήλθε στη συνεδρίαση του Π.Σ. ούτε έστειλε κάποιον εκπρόσωπό της.

Ο ομοϊδεάτης της πρόεδρος του Π.Σ., «πυρ και μανία» εναντίον της, έψεξε τη στάση της και μόνος του και με σύμπαντες τους ομοϊδεάτες του που συναποφάσισαν επί του θέματος, θεωρώντας τη συνυπεύθυνη!

Ν. ΜΟΥΖΑΚΙΤΗΣ: «Η θέση του δημοτικού συμβουλίου δεν αποτελεί απλή γνωμοδότηση μιας Υπηρεσίας, αλλά απόφασή του (...) Το Π.Σ. εκφράζει την απορία του για την απουσία του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, είτε δια της δημάρχου του είτε δια άλλου νόμιμα εξουσιοδοτημένου προσώπου, ως Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έχει άμεσο ενδιαφέρον και συμφέρον από την απόφαση που θα εκδοθεί από την περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων».

Διόρθωναν και έψεγαν με ψήφισμα κιόλας τη δήμαρχο, η οποία σε επιστολή της ανέφερε πως «η αποφασιστική αρμοδιότητα ανήκει στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων», ή, όπως έσπευσε να σχολιάσει παρεμβαίνοντας ο σύμβουλος Μπάμπης Χαραλάμπους, «στρίβει δια του αρραβώνος».

Ούτε λέξη ωστόσο από τους επικεφαλής του Π.Σ. για τους όρους που είχε αποφασίσει το δημοτικό συμβούλιο με εισήγηση της ίδιας της δημάρχου του ακριβώς δύο εβδομάδες νωρίτερα.

Τι είχε προτείνει η δήμαρχος και αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο;

Μ. ΥΔΡΑΙΟΥ: «Θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει και δεύτερη απόφαση για τους όρους (...) Έχει σημασία να είναι οι αποφάσεις ταυτόχρονες και παράλληλες για την πορεία που θα ακολουθήσει το θέμα από εδώ και πέρα (...) Πρέπει να προσθέσουμε αυτές τις παραμέτρους γιατί είναι σημαντικό αυτοί οι παράμετροι να πάνε και στην Περιφέρεια για να ληφθούν υπόψη. Εμάς η πρότασή μας με τη γνωμοδότηση συνοδεύεται από αυτές τις προϋποθέσεις και τις παρατηρήσεις: 1) Άμεση καταβολή της αποζημίωσης σε χρήμα από το 2021. 2) Διασφάλιση των δικαιωμάτων του Δήμου όσον αφορά τους δρόμους, την πρόσβαση στην παραλία. 3) Αντισταθμιστικά, ένα έργο Κοινής Ωφέλειας για την περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Φαιάκων (...) Να συμφωνήσουμε θέτοντας τις προϋποθέσεις, ότι η αποζημίωση αυτή σε χρήμα δε θα δοθεί στο βάθος τριετίας αλλά άμεσα, η καταβολή θα είναι δηλαδή από το 2021 και μετά, ώστε να μπορούμε άμεσα να αξιοποιήσουμε εις όφελος της περιοχής τα χρήματα αυτά ή έστω τμηματικά κάποια από αυτά, για να μπορούν να ενταχθούν στο Τεχνικό μας Πρόγραμμα και να σχεδιάσουμε και να προγραμματίσουμε για την περιοχή, γιατί είναι χρονοβόρες οι διαδικασίες του Δημοσίου. Να ζητήσουμε από την εν λόγω επενδύτρια εταιρεία αντισταθμιστικά ένα έργο Υποδομής Κοινής Ωφέλειας (...), είτε είναι σχολική στέγη είτε είναι κάτι άλλο».

Είχε θεωρήσει αναγκαίο να προσθέσει: «Δόξα τω Θεώ είναι μικρή η κοινωνία, ο καθένας έχει καταθέσει δείγματα γραφής, ξέρουμε ποιος είναι ποιος και μακριά από εμάς οι συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι».

Κάποιοι έλεγαν πως οι όροι είχαν τεθεί για «να χρυσωθεί το χάπι», μα το γεγονός είναι πως οι λιτές έστω αυτές προϋποθέσεις, λες και δεν άρεσαν ή δεν συνέφεραν κάποιους, αποσιωπήθηκαν. Τελείως. Σαν να μην υπήρχαν.

Μακάρι να 'ταν το μόνο!

Η αλήθεια είναι πως ο κ. Ανδρεάδης είχε απέναντι στην οθόνη του έναν περιφερειακό σύμβουλο που φαινόταν άριστα ενημερωμένος, εφοδιασμένος με το νι και με το σίγμα όλης της σχετικής νομοθεσίας και νομολογίας, υπέρμαχος του αιτήματός του. Ήταν ο αρμόδιος για το Περιβάλλον αντιπεριφερειάρχης. Ό,τι αντίθετο κι αν έλεγε κάποιος σύμβουλος αναζητώντας μια νομική «χαραμάδα» για να κερδηθεί κάτι, πεταγόταν και τον «έβαζε στη θέση του», αποστομωτικά, εξηγώντας πόσα και πόσα «παράθυρα» υπάρχουν για τον επενδυτή, λες και η Περιφέρεια και ο Δήμος είναι πανίσχυροι μόνο απέναντι στον απλό πολίτη με τη μικρή τσέπη. Ένας περιφερειακός σύμβουλος, διευκρινίζοντας πως δεν αποδίδει σε κανέναν σκοπιμότητες, δεν κρατήθηκε. Ιδού ένας ακόμη ενδιαφέρων διάλογος:

ΣΠ. ΙΩΑΝΝΟΥ: «Μήπως θα βρεθούμε με το ενδεχόμενο αντιμέτωποι αργότερα, που πρέπει να βαραίνει και αυτό στην κρίση μας, με την τροποποίηση του νόμου του ΄88, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4042/2012 που λέει ότι αντί του πιο πάνω τμήματος, όπως αυτό έχει αποτυπωθεί και πιθανότατα αρκετοί από εσάς τα έχετε δει στο τοπογραφικό διάγραμμα, επιτρέπεται η παραχώρηση ενιαίας έκτασης σε άλλο γήπεδο, όμορο ή μη προς την έκταση όπου θα ανεγερθεί η τουριστική εγκατάσταση, το οποίο θα βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων της ίδιας δημοτικής κοινότητας. Μετά δε από σύμφωνη γνώμη του Δήμου, μπορεί η προς παραχώρηση έκταση, να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη ακόμα και του 1 χλμ. από το γήπεδο που θα ανεγερθεί η τουριστική εγκατάσταση. Ποιος μας εξασφαλίζει ότι αυτή η συζήτηση που κάνουμε τώρα, που θεωρούμε ότι πρέπει να έχει πρόσβαση στην θάλασσα, ότι τέλος πάντων, θα εξυπηρετήσει ίσως το γενικότερο συμφέρον της τοπικής κοινωνίας, διότι είναι όμορο με θαλάσσια περιοχή, ότι έχει μια, θα μπορούν να γίνουν κάποιες χρήσεις επειδή εξ αυτού του γεγονότος, που βρίσκεται κοντά στη θαλάσσια περιοχή δε βρεθούμε αντιμέτωποι ίσως με μια επιλογή την οποία βέβαια δεν ξέρω πώς θα μπορεί κάποιος να πει, να ψέγει την εταιρεία, εάν κάνει χρήση αυτής της διάταξης, του Ν. 4042/2012, που τροποποίησε την υποπαράγραφο β του 7 και της παραγράφου ε του άρθρου 8 του Προεδρικού Διατάγματος του ’78 (...) Εάν όμως κάνει χρήση του άρθρου 51 του 4042/2012 η εταιρεία (...) που λέει ότι αντί του τμήματος αυτού, αυτή είναι η τροποποίηση που έφερε ο 4042/2012 εις το Προεδρικό Διάταγμα του '78, επιτρέπεται η παραχώρηση νέας έκτασης σε άλλο γήπεδο, όμορο ή μη προς την έκταση που θα ανεγερθεί, το οποίο θα βρίσκεται πάντως εντός των διοικητικών ορίων της ίδιας Δημοτικής Κοινότητας (...) Τι θα εμποδίσει την εταιρεία να προσφέρει μια άλλη έκταση;».

ΜΠ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: «Ο κύριος Ιωάννου, ουσιαστικά λειτουργώντας σαν συνήγορος του κυρίου Ανδρεάδη, αν κ.λπ. αν ο νόμος… Εδώ δεν το ήξερε ο κύριος Ανδρεάδης και του δώσατε την καλύτερη πάσα που μπορούσε να...».

ΣΠ. ΙΩΑΝΝΟΥ: «Το ξέρουν, έχει πολύ καλό νομικό team, δεν περιμένει από εμένα. Το νομικό του team και το team των αρχιτεκτόνων του ή των πολιτικών μηχανικών είναι πολύ καλά. Τα χειρίζεται αυτά τα θέματα».

ΜΠ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: «Και γιατί δεν το είπε; Γιατί δεν το είπε και έπιασε την πάσα;».

Αυτό έκανε όντως, λίγο μετά, ο κ. Ανδρεάδης. Επιπλέον, με μισόλογα άφηνε πια να πλανάται το θέμα πως αν ο όμιλος ζοριστεί πολύ μπορεί και να μην μας κάνει τη χάρη να επενδύσει στα «σύνθετα τουριστικά καταλύματά» του. Πετάχτηκε τότε άλλος περιφερειακός σύμβουλος.

Ν. ΓΚΙΣΓΚΙΝΗΣ: «Μπήκε και ένας εκβιασμός από τον ιδιοκτήτη. Ότι ή θα πάρετε αυτό ή δεν θα γίνει τίποτα. Ήταν ένας ωμός εκβιασμός (...) Τι ήρθε ο κύριος Ιωάννου σήμερα να πει; Να βοηθήσει και να δώσει ένα επιχείρημα ακόμα ή να υπενθυμίσει στην εταιρεία τι δυνατότητα μπορεί να έχει;».

Είχε χάσει τον έλεγχο πια ο κ. Ανδρεάδης. Ορκιζόταν πως θα ωφεληθούν οι Κερκυραίοι εργαζόμενοι. Ενώ η Αλεξάνδρα Μπαλού ανέφερε πως πολλοί «μεταφερόμενοι» εργαζόμενοι στο «Ikos Dassia» αμείβονται με «πολύ χαμηλότερους μισθούς από όσους προβλέπει η συλλογική σύμβαση εργασίας», ο ίδιος έδινε άλλες διαβεβαιώσεις.

ΣΤ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ: «Οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο τη χρονιά του 2019 ήταν 650. Από αυτούς όλοι Έλληνες, όλοι ανεξαιρέτως Έλληνες. Από αυτούς οι 305 ήταν Κερκυραίοι».

Οπότε ήρθαν και σ' αυτό το ζήτημα τα πάνω- κάτω και η αξιοπιστία του με τις αναφορές του μόνο σε Έλληνες εργαζόμενους, αλλά με Κερκυραίους λιγότερους από τους μισούς, κλονίστηκε ακόμη περισσότερο:

ΜΠ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: «Θα σπάσω και λίγο τη σοβαρότητα της συζήτησης. Όταν εμείς, σαν κλιμάκιο του ΚΚΕ, προεκλογικά, στις βουλευτικές εκλογές, ζητήσαμε να πάμε να μιλήσουμε στους εργαζόμενους του IKOS, με κλιμάκιο που αποτελείτο από υποψήφιους βουλευτές, τη συντρόφισσα την Αλεξάνδρα Μπαλού, τον Σταμάτη Πελάη και εμένα, μείναμε έκπληκτοι όταν μας είπαν ναι, να έρθετε την τάδε ώρα και θα είναι έτοιμοι οι εργαζόμενοι στο εστιατόριο να τους μιλήσετε. Όταν λοιπόν, κύριε πρόεδρε, πήγαμε γεμάτοι χαρά, αφού περάσαμε από τον σωματικό έλεγχο, ουσιαστικό το εστιατόριο εκείνη την στιγμή ήταν γεμάτο από κάθε φυλής κόσμο. Πολωνούς, Ρουμάνους, Εγγλέζους, Γάλλους, αλλά ούτε έναν Έλληνα. Μας στείλανε την στιγμή που τρώγανε οι αλλοδαποί εκεί!».

Ο κ. Ανδρεάδης, απτόητος, διαβεβαίωνε κιόλας, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, πως δεν θα πειραχτεί κανένας δρόμος πρόσβασης στη θάλασσα.

ΣΤ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ: «Δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει απολύτως κανένας δρόμος (...) Ο επενδυτής δεν είναι εγκληματίας».

Η ατμόσφαιρα ωστόσο έγινε ακόμα πιο συγκεχυμένη, όταν σύμβουλοι του αντιπολιτευόμενου συνδυασμού «ΑΝΑΣΑ» της προηγούμενης περιφερειακής Αρχής, ενώ έβρισκαν «ευτελές» οποιοδήποτε τίμημα της τάξεως των 2,5 εκατ. ευρώ και προέβλεπαν ότι ο επενδυτής «θα καταπατήσει υφιστάμενους δρόμους και θα εμποδίσει την πρόσβαση των Κερκυραίων στη θάλασσα», είχαν και κάποια άλλα πράγματα να πουν συγχρόνως.

ΣΠ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Κύριοι συνάδελφοι, εδώ έχουμε δυο δρόμους. Ο ένας δρόμος είναι να έχουμε μια περιοχή και να την βλέπουμε έρημη ή και να κάνουμε και τους αλπινιστές ως ελέχθη ή από την άλλη, να έχουμε μια ανταγωνιστική επένδυση στρατηγικής σημασίας, με αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της Κέρκυρας και των Ιονίων Νήσων, με προστιθέμενη αξία για τον τόπο αλλά και γενικότερα για τα Ιόνια Νησιά και το Ελληνικό Κράτος. Ποιος είναι ο επενδυτής; Έχει πάντα σημασία ποιος είναι ο επενδυτής. Ο επενδυτής είναι πρωτοπόρος στην περιβαλλοντική ευαισθησία (...) Μάλιστα, επειδή είχα την τιμή (...) να είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΤΕ όταν ήταν πρόεδρος ο κύριος Σταύρος Ανδρεάδης (...) Όπως ελέχθη, μέσα σε μια κατάσταση κινούμενης άμμου, όταν θα έρθουν 140.000.000 και μόνο αυτά θα πέσουν εκεί, δεν ξέρω αν είναι εύκολο το όχι».

Η περιφερειάρχης δεν έχασε την ευκαιρία. Δεν τον ήξερε τον κ. Ανδρεάδη, αλλά για κάποιον λόγο ήταν βέβαιη για την έγνοια του για το Περιβάλλον. Αφού βέβαια έδωσε όρκους πίστης στην εξυπηρέτηση των επενδύσεων, υπό όρους κι αυτή, δέκα φορές ισχυρότερους όμως από τους αντίστοιχους που είχε κάνει η δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας στην προηγηθείσα συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, προσέθεσε τη δική της συμβολή στη συζήτηση.

Διέβλεπε, όπως είπε, «τύχη, πολλές τύχες», που «μακάρι να έρθουν και άλλες στο Ιόνιο». Σαν να είχε κερδίσει, θαρρείς, το επερχόμενο πρωτοχρονιάτικο χρυσό φλουρί!

Με ύμνους στον επενδυτή, σαν να μεγάλωσαν μαζί και τον ήξερε καλά και γνώριζε και την αγάπη του για το Περιβάλλον, δεν δίσταζε να πει κιόλας ότι όλα αυτά πρέπει να έχουν και κάποιους όρους:

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Η επένδυση γίνεται σε δύσκολους καιρούς, πολύ δύσκολους καιρούς. Και αυτό είναι μια νότα αισιοδοξία για την χώρα μας και για την Περιφέρειά μας. Εγώ ως περιφερειάρχης αναζητώ νότες αισιοδοξίας και για αυτό στέκομαι, με ιδιαίτερη προσοχή, σε αυτό το πρότζεκτ. Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα ξεπουλήσουμε τα πάντα για να γίνει ένα πρότζεκτ. Αντιλαμβάνομαι, κύριε Ανδρεάδη, στο επίπεδο που κινείται και ο όμιλος σας και γνώστης είσαστε πολύ καλύτερα από όλους μας της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς, ότι μια επένδυση για να είναι βιώσιμη, ποιοτική, να φέρει σφραγίδα και προοπτικές σε έναν τόπο, πρέπει να είναι άκρως ανταγωνιστική. Και αυτά τα οποία, τα δεδομένα που μας παρουσιάσατε μας προδιαγράφουν ότι θα είναι μια επένδυση την οποία στοχεύετε να σταθεί στην διεθνή αγορά. Μια παράμετρο την οποία δεν αναφέρατε, αλλά εντυπωσιάζομαι πόσο εντάσσεται σε όλες τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις σήμερα, είναι η παράμετρος της πράσινης επένδυσης. Γιατί και το όνομα του ομίλου σας έχει, και νομίζω το ιδιαίτερο της επένδυσης, έχει το green, φέρει το green που αισθάνομαι ότι θα είναι μια διάσταση του σχεδίου σας»!

Ένας άλλος περιφερειακός σύμβουλος έξυνε, θαρρείς, το κεφάλι του:

Π. ΠΟΖΙΔΗΣ: «Ζούμε μια λογική παράλογη (...) Δηλαδή ζούμε έναν παραλογισμό, που ο καθένας εδώ θέλει να δώσει εξετάσεις, να αναδειχθεί βασιλικότερος του βασιλέως και να πουλήσει εκδούλευση».

Όλα τα ήξεραν, όλα τα 'λεγαν ο κ. Ιωάννου και η κυρία Κράτσα και ο κ. Ανδρεάδης, εννοούμε πέραν των όρων που είχε ζητήσει ο Δήμος και δεν είχαν καν αναφερθεί και πέραν δύο άλλων πολύ ουσιωδών και καθοριστικών πραγμάτων, θαρρείς και ήταν άνευ ουσίας, ενώ όμως αυτά τα δύο έκρυβαν την ουσία.

«Κρατάν' κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα», έλεγε εκείνη την ώρα το ραδιόφωνο ενός μακρινού θεατή-ακροατή της συνεδρίασης, ο οποίος δεν θα αργούσε να συντάξει και να στείλει στην Εισαγγελία της Κέρκυρας προς αξιολόγηση μιαν αναφορά για όλο αυτό το θέμα.

Αυτοί που εκ του νόμου στην Περιφέρεια και τον Δήμο επωμίστηκαν το καθήκον με τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους να προστατεύσουν το Περιβάλλον της Κέρκυρας από κάθε πλεονεξία και να ενημερώνουν ορθά, δεν είχαν ιδέα άραγε;

Αγνοούσαν οι κατά νόμο υπεύθυνοι;

Τις ίδιες ώρες, εκείνην ακριβώς τη μέρα, τις 27 Νοεμβρίου 2020, φίλες και φίλοι, η Βουλή των Ελλήνων άλλαζε τη σχετική νομοθεσία!

Από τις 4 Αυγούστου 2020 μέχρι τις 4 Σεπτεμβρίου 2020, δηλαδή έξι ημέρες πριν η εταιρεία του ομίλου IKOS υποβάλει το αίτημά της στον Δήμο Κέρκυρας, είχε διεξαχθεί δημόσια διαβούλευση για σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος με τον τίτλο «Εκσυγχρονισμός της χωροταξικής και πολεοδομικής νομοθεσίας», που ακύρωνε όλα τα δεδομένα στα οποία στηρίζονταν η αίτηση και όσα επακολούθησαν με τη συζήτησή της.

Το πολεοδομικό -χωροταξικό νομοσχέδιο είχε ήδη από τις 10 Οκτωβρίου 2020 κατατεθεί στη Βουλή. Η συζήτησή του σε αρμόδια Επιτροπή της Βουλής άρχισε τις 15 Νοεμβρίου 2020. Μια ματιά στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων αρκεί για να διαπιστωθεί ότι όντως όλα, συμπεριλαμβανομένης της αίτησης της επενδύτριας επιχείρησης, έλαβαν χώρα ενώ το αρμόδιο υπουργείο και η Βουλή είχαν δρομολογήσει και ψηφίσει κιόλας τον νόμο που έλαβε τον αριθμό 4759 και δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως με αριθμό 245 Α' Τεύχους τις 9 Δεκεμβρίου 2020. Οι σχετικές συζητήσεις κράτησαν από τις 25 Νοεμβρίου ως τις 2 Δεκεμβρίου 2020, οπότε και ψηφίστηκε τελικά από την Ολομέλεια της Βουλής, φυσικά σε συνθήκες πλήρους δημοσιότητας και για τις πολύ ενδιαφερόμενες τουριστικές οργανώσεις που επί πολλά έτη διαφέντευε κιόλας η οικογένεια του κ. Ανδρεάδη και για την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας της κυρίας Κράτσα και τις αρμόδιες περιφερειακές και δημοτικές υπηρεσίες και οργανώσεις. Νομοσχέδιο και νόμος που κυριολεκτικά κονιορτοποιούσαν και καθιστούσαν αναληθή όσα λέγονταν στο Π.Σ. από τους υπεύθυνους να γνωρίζουν και να πουν όλη την αλήθεια, συμπεριλαμβανομένου φυσικά πρωτίστως του κ. Ανδρεάδη, για όλα «τα νομικά και πολεοδομικά δεδομένα», που το Π.Σ. ανέφερε στην απόφασή του τις 27 Νοεμβρίου 2020, ημέρα σχετικής συζήτησης στη Βουλή, ότι έλαβε υποτίθεται υπόψη του στη συζήτηση.

Τις ίδιες εκείνες ώρες που ο κ. Ανδρεάδης ενδιαφερόταν καθώς φαίνεται μόνο για την απόσπαση συναίνεσης στα σχέδιά του και προτιμούσε να αοριστολογεί για ένα σωρό σχετικά θέματα, παραπέμποντας στο μέλλον και τον προσδιορισμό του τιμήματος έστω κατά προσέγγιση. Τις ίδιες αυτές ώρες που το περιφερειακό συμβούλιο συζητούσε για υποτιθέμενα 70 άχρηστα στρέμματα που τόσα πολλά κιόλας που ήταν δεν ήξερε τι να τα κάνει και για υποτιθέμενο -μα βάσει του νέου νόμου επίσης υπερβολικά φουσκωμένο- αντίτιμο 2,5 εκατ. ευρώ, όπως οι ταγοί του επέμεναν ότι προέκυπταν βάσει της νομοθεσίας και των σχεδιαγραμμάτων και συμφραζομένων από τα λεγόμενα του ομίλου IKOS.

Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο κ. Ανδρεάδης, αινιγματικά, χωρίς να καταλάβει κανείς τι μπορεί να εννοούσε, εκτός αν ήταν μυημένος, είπε τα εξής λόγια: «Στην έκταση των 70 στρεμμάτων ή των όσων στρεμμάτων θα προκύψουν, ανάλογα με την νομοθεσία που διαμορφώνεται». Ζαλισμένοι πολλοί προσπαθούσαν να καταλάβουν. Τη μία μιλούσε ξεκάθαρα για 70 στρέμματα, την άλλη για όσα θα προκύψουν μελλοντικά σε περίπτωση που ένα πρωί, βλέπετε, τύχαινε ν' αλλάξει η νομοθεσία. Όσο για το τίμημα δεν μπορούσε να δεσμευτεί, γιατί ήταν δουλειά «αρμόδιας επιτροπής, σε συνάρτηση βεβαίως με την οφειλόμενη γη. Απλώς του φάνηκε «υψηλή» κάποια τιμή που είχε ακούσει, άγνωστο πού. Έκανε ως επιχειρηματίας μεγάλος, οφείλουμε να πούμε, άριστα τη δουλειά του!

Κανείς απ' όσους όφειλαν να γνωρίζουν και να ενημερώσουν το Π.Σ., ώστε να λάβει υπεύθυνα θέση, δεν είχε ιδέα;

Αν αυτό μοιάζει όμως εξοργιστικό, πόσο εξοργιστικό είναι το γεγονός πως όλη αυτή η συζήτηση, που συνεχίστηκε βέβαια στο Π.Σ. και στη διάρκεια του 2021 αφού το θέμα δεν μπορεί να θεωρηθεί λήξαν επειδή έτσι θέλει η περιφερειάρχης, έγινε με πλήρη αποσιώπηση ή μάλλον καλύτερα απόκρυψη του γεγονότος ότι η περιοχή «Ακρωτήριο Ελαία / Κλαμπ Μεντιτερανέ» εδώ και 25 χρόνια περίπου, από την περίοδο του 1995, έχει κηρυχθεί προστατευόμενο «Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους»!

Η περιοχή φέρει τον κωδικό Αριθμό Τοπίου (ΑΤ) 1011035. Δεν έχει κανείς παρά να αναγράψει στο διαδίκτυο αυτόν τον αριθμό με την ένδειξη Τ.Ι.Φ.Κ. και θα λάβει αμέσως κάποιες βασικές πληροφορίες.

Αυτό, προσέξτε, το ομολογεί άλλωστε και η ίδια η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ιονίων Νήσων τα έτη 2021- 2025, που αποτελεί, υποτίθεται, οδηγό των δράσεων της Περιφέρειας. Ουδείς από τους υπευθύνους της δεν μπορεί να προσποιηθεί άγνοια!

Δεν έχει κανείς παρά να διαβάσει τις σελίδες της, όπου αναφέρονται, μεταξύ άλλων, ετούτα, σε κεφάλαιο με τον τίτλο «Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους» για την Κέρκυρα:

«Το Τοπίο Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους (Τ.Ι.Φ.Κ.) είναι ένας τόπος που διακρίνεται για την αισθητική του αξία και παραμένει σε αξιόλογο βαθμό φυσικός, αν και συχνά είναι δοµηµένος. Συχνά τα Τ.Ι.Φ.Κ. περιλαμβάνουν παραδοσιακούς οικισμούς, αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους. Τα κριτήρια επιλογής και αξιολόγησης των Τ.Ι.Φ.Κ. συνδέονται µε φυσικά και οικολογικά χαρακτηριστικά, όπως το ανάγλυφο, η βλάστηση και η χλωρίδα, η παρουσία πανίδας, τα νερά, οι μετεωρολογικές συνθήκες, η πανοραμική θέα και µε ανθρωπογενή χαρακτηριστικά, όπως η ύπαρξη μνημείων, η ιστορική αναφορά, ο παραδοσιακός χαρακτήρας, οι χρήσεις γης. Κριτήρια μπορούν, επίσης, να αποτελέσουν στοιχεία όπως η διαχρονικότητα, η επαφή µε την φύση, η δυνατότητα κατανόησης φυσικών διεργασιών κλπ. Μεγάλο μέρος των Τ.Ι.Φ.Κ. απειλούνται με υποβάθμιση, εξ’ αιτίας έντονων ανθρωπογενών πιέσεων, όπως η αυθαίρετη ή ακαλαίσθητη δόμηση, η διάνοιξη δρόμων, ο ανεξέλεγκτος τουρισμός και πολλές άλλες καταστροφικές δραστηριότητες που υποβαθμίζουν τη φύση».

Ως Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (Τ.Ι.Φ.Κ.), προκειμένου να τύχουν εφεξής προστασίας από περαιτέρω βάρβαρη «αξιοποίηση», έχουν χαρακτηριστεί στην περιοχή της Κέρκυρας, εξηγείται, οι περιοχές που παρατίθενται στον πίνακα που είδατε πιο πάνω και απεικονίζονται και αναλυτικά.

Δεν τα λέμε αυτά, επαναλαμβάνουμε, εμείς, αλλά η ίδια η περιφερειακή Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ιονίων Νήσων τα έτη 2021-2025, που δεσμεύει βεβαίως τη δράση της ΠΙΝ!

Τα ανέφερε εξάλλου και ανάλογη μελέτη του 2016 και, νομίζουμε, ακόμη μία, προγενέστερη!

Φυσικά υπάρχουν διαθέσιμα και κάποια συνοπτικά έστω στοιχεία με ογκωδέστερο φάκελο για το κρατικά προστατευόμενο Τ.Ι.Φ.Κ. «Ακρωτήριο Ελαία / Κλαμπ Μεντιτερανέ», όπως αυτά προέκυψαν από συνεργασία του υπουργείου Περιβάλλοντος και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου περί το 1995.

Ιδού συνοπτικά σχετικά στοιχεία:

Στρατηγική Μελέτη της ΠΙΝ αναφέρεται μάλιστα εκτεταμένα και με λεπτομέρειες σε σπανιότατα και διεθνώς προστατευόμενα είδη βλάστησης που ενδημούν στην περιοχή «Ακρωτήριο Ελαία / Κλαμπ Μεντιτερανέ».

Το απέκρυψαν όλα αυτά τελείως από τις σχετικές συνεδριάσεις και συζητήσεις ωσάν να μην υπήρχαν οι υπεύθυνοι της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (ΠΙΝ) και του ενδιαφερόμενου ομίλου, τυρβάζοντας περί αλπινισμού, Αλ Καπόνε και εν μέσω απίστευτων θεατρινισμών, μισόλογων, υπεκφυγών και ψεμάτων!

Συνέπραξαν έτσι στον βιασμό ενός Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, που όμως οφείλουν εκ του νόμου να προστατεύουν, κάνοντας και «τα στραβά μάτια», κατ' ουσία, σ' ένα επιχειρηματικό master plan που δεν ήταν καν το αληθινό. Λίγα 24ωρα μετά τη συγκατάθεση της περιφερειάρχη στο αίτημα του ομίλου έγινε γνωστό ότι το master plan δεν ήταν καν αυτό που ο κ. Ανδρεάδης έλεγε και επέμενε ότι γνωρίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας και του Δήμου. Η «ήπια ανάπτυξη» που απαιτείται εκ των ων ουκ άνευ σε ένα προστατευόμενο Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους δεν ήταν καν τα λεγόμενα ενός ορισμένου εύρους «σύνθετα τουριστικά καταλύματα». Ήταν ένα πολύ μεγαλύτερο από το μέχρι τότε παραδόξως αδειοδοτημένο ξενοδοχειακό κατ' ουσία συγκρότημα, ήταν ένα πραγματικό ξενοδοχειακό θηρίο, με 804 κλίνες!

Μία μόλις εβδομάδα μετά τη συγκατάθεση υπό όρους που έδωσε το Π.Σ. στο αίτημα του επενδυτή τις 27 Νοεμβρίου 2020, παραβλέποντας είτε από άγνοια είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο την επισήμως διακηρυγμένη αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας μα για ίδιους λόγους και την οφειλόμενη προστασία του Τοπίου, τις 5 Δεκεμβρίου 2020, όπως αποκάλυψε αθηναϊκός ιστότοπος τις 9 Δεκεμβρίου 2020, η περιφερειάρχης υπέγραψε, χωρίς να προβεί καν σε σχετική γνωστοποίηση, απόφαση συγκατάθεσης άνευ όρων.

Αυτό σήμαιναν, στην πράξη, τα λόγια της «Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα ξεπουλήσουμε τα πάντα για να γίνει ένα πρότζεκτ»!

Μόλις εβδομήντα ώρες μετά την άνευ όρων συγκατάθεση της περιφερειάρχη έγινε γνωστό ότι, σαν έτοιμο από καιρό, το υπουργείο Περιβάλλοντος ενέκρινε τη μετατροπή των «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων» σε ξενοδοχειακό μεγαθήριο, αυξάνοντας τις επιτρεπόμενες κλίνες ως το όριο των 804 κλινών, χωρίς καν να χρειάζεται, λέει, νέα περιβαλλοντική μελέτη.

Η εξαπάτηση, που άρχισε με την επίκληση ενός υπό κατάργηση νόμου, σε όλο τελικά το μεγαλείο της!

Αίνιγμα μένει εξάλλου το αν η ΠΙΝ ή και ο Δήμος εκπροσωπήθηκαν και τι υποστήριξαν σε εξέταση του θέματος που φαίνεται ότι έκανε το Κεντρικό Αρχιτεκτονικό Συμβούλιο της χώρας, προφανώς λόγω του χαρακτηρισμού της περιοχής ως Τ.Ι.Φ.Κ., αλλά ίσως όχι μόνο γι' αυτόν το λόγο.

Όλα αυτά στοιχειοθετούν, κατά τη γνώμη μας, τον ορισμό ενός ασύλληπτου κοινωνικοπολιτικού σκανδάλου, που βέβαια η νομιμότητά του και η ποινική αξιολόγησή του δεν είναι δουλειά αυτών των γραμμών, αλλά των αρμόδιων δικαστικών αρχών, καθώς μάλιστα μέσα στο 2021 η Εισαγγελία Κέρκυρας, κατόπιν υποβολής σχετικής αναφοράς, διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Τα νέα στοιχεία που φέρνει στο φως η έρευνα επίσης τέθηκαν υπόψη της με νεότερη αναφορά.

Να σημειωθεί ότι οι υπεύθυνοι της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων «έκλεισαν» το θέμα, εκείνες τις ημέρες, σε συνθήκες απαγόρευσης συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων, ενώ, όπως είχε αναφέρει παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κέρκυρας, Γιώργος Καλούδης, υπό διαφορετικές συνθήκες σε κανονική συνεδρίαση του Π.Σ. θα είχαν σπεύσει ίσως και 2.000 κάτοικοι των χωριών της περιοχής. Για να απαιτήσουν βεβαίως να προστατευτεί ο τόπος τους και να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους.

Αντ' αυτού η νυν περιφερειάρχης Ρ. Κράτσα και ο πρώην περιφερειάρχης Θ. Γαλιατσάτος, μαζί και ο έτερος πρώην περιφερειάρχης Σπ. Σπύρου, σιωπώντας για το θέμα της προστασίας του Τοπίου, ενώ ο επίσημος χαρακτηρισμός του ως Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους αναφέρεται ρητώς και σε Στρατηγικές Μελέτες ανάπτυξης που εκπονήθηκαν επί των δικών τους ημερών στην ηγεσία της Περιφέρειας, προτίμησαν στις συζητήσεις στο Π.Σ. για το θέμα να επιδοθούν σε διαξιφισμούς, υπαινιγμούς που γεννούν ερωτηματικά και ευφυολογήματα.

Τελικά, με οριακή πλειοψηφία 19 ψήφων επί 37 παρόντων και ψηφισάντων το Π.Σ. αποφάσισε τότε, με έντεχνες διατυπώσεις/όρους που προφανώς η ίδια η περιφερειάρχης πρότεινε για να επιτευχθεί πλειοψηφία και υπερψήφισε και η ίδια μα δεν έλαβε καθόλου υπόψη της, να κάνει δεκτή την αίτηση της εταιρείας του ομίλου IKOS για προσφορά χρήματος αντί γης. Ανέφερε, αν και κάπως ασαφώς, εκείνο το ενιαίο ψήφισμα- απόφαση του Π.Σ. τις 27 Νοεμβρίου 2020, μεταξύ άλλων, πως η ΠΙΝ αιτείται από την εταιρεία πέντε στρέμματα δωρεάν και ορισμένες άλλες ρυθμίσεις για την πρόσβαση στις παραλίες, αλλά τίποτε απ' αυτά που είχε ζητήσει/αποφασίσει ο Δήμος και χωρίς λέξη καν για τον χαρακτήρα του Τοπίου, τις σχετικές προβλέψεις και τη νέα νομοθεσία. Η απόφαση έλαβε αύξοντα αριθμό 198-22/27-11- 20 και κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί εύκολα να ανατρέξει σε αυτή για επιβεβαίωση του είδους των υποτιθέμενων όρων.

Τέσσερις ημέρες αργότερα και τρεις πριν η κυρία Κράτσα υπογράψει συγκατάθεση άνευ όρων στο αίτημα της εταιρείας, τις 2 Δεκεμβρίου 2020, ο βουλευτής Κέρκυρας Αλέκος Αυλωνίτης, αν και καθυστερημένα και με υπαινιγμούς για αχρείαστους ή υπερβολικούς «τσακωμούς», με δημοσιευμένη δήλωσή του ανέφερε ότι ο όμιλος IKOS, ενώ «σύμφωνα με το άρθρο 173 του ΠΔ 14/1999 θα πρέπει να παραχωρήσει στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας 70 στρέμματα περίπου ή το ποσό των 2.500.000. ευρώ», αντιθέτως, με τον νέο σχετικό νόμο ορίζεται πως «αν πρόκειται να δομηθεί έκταση πάνω από είκοσι χιλιάδες τ.μ. παραχωρείται στον δήμο έκταση 6.000 τ.μ. και πλέον αυτής έκταση ίση με αυτήν που θα δομηθεί πλέον των 20.000 τ.μ.». Κατά συνέπεια, όπως ανέφερε, «τόσο η έκταση όσο και το ποσό είναι ασυγκρίτως λιγότερο από το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ, ευνοούμενης κατά τρόπο εξωφρενικό της ιδιοκτήτριας εταιρείας και κάθε εταιρείας ανά την Επικράτεια».

Τι έπραξε η περιφερειάρχης τρεις ημέρες αργότερα, τις 5 Δεκεμβρίου, ημέρα Σάββατο, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια όλα αυτά και ενώ βάσει του νέου νόμου που ήδη είχε ψηφίσει η Βουλή έχανε το δικαίωμα να υπογράψει;

Υπέγραψε απόφαση αποδοχής της αίτησης του ομίλου IKOS άνευ όρων!

Σε διαφορετική περίπτωση, βέβαια, ο όμιλος, εκκινώντας από την αρχή τη διαδικασία βάσει του νέου νόμου διακινδύνευε να βρεθεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο αντιμέτωπος με πολλές φορές μεγαλύτερες αντιδράσεις και αναπότρεπτους όρους, καθώς το προσφερόμενο τίμημα θα αποδεικνυόταν αναμφισβήτητα εξευτελιστικό και το πραγματικό master plan εξοργιστικό, έστω υπολογίζοντας ότι θα λάμβανε συγκατάθεση στα σχέδιά του για οικειοποίηση όλης της γης, βάσει του νέου νόμου πάντα, από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση της Δυτικής Ελλάδας.

Με την άνευ όρων εσπευσμένη υπογραφή της περιφερειάρχη τις 5 Δεκεμβρίου 2020, εξήντα περίπου ώρες πριν ο ψηφισμένος στη Βουλή από τις 30 Νοεμβρίου 2020 νέος νόμος δημοσιευτεί στο σχετικό Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, «λύθηκαν τα χέρια» του ομίλου IKOS και «δέθηκαν» βέβαια αυτά του Δήμου και της Περιφέρειας.

Έτσι λοιπόν ο Δήμος Κέρκυρας όχι μόνο δεν έλαβε ούτε ένα ευρώ το 2021 και δεν θα λάβει και το 2022 και το 2023, όπως απαιτούσε για τη διενέργεια έργων στην περιοχή. Αλλά και το όποιο τίμημα λάβει σε ακαθόριστο χρόνο, λαμβανομένου υπόψη ότι ο όμιλος έχει την ευχέρεια να το καταβάλει σταδιακά σε χρονική περίοδο τριών ετών από την έναρξη λειτουργίας της επένδυσής του και σε συνδυασμό με χρονοβόρες νομικές διαδικασίες, θα είναι σε κάθε περίπτωση χαμηλότερο από αυτό που σε παρούσα αξία προσδοκούσε. Από εκείνο, τελικά, εν ονόματι του οποίου, κακώς βέβαια κατά τη γνώμη μας, γνωμοδότησε θετικά, υπό όρους έστω, στην αξίωση του ομίλου με εμφανώς παραπλανητικά στοιχεία, ενόψει ψήφισης του νέου νόμου, να προσφέρει χρήμα αντί γης.

Η περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων με την άνευ όρων υπογραφή της ημέρα Σάββατο, ενώ οι υπηρεσίες της δεν λειτουργούσαν, δεν δέσμευσε καν τον όμιλο IKOS έστω να καταβάλει το προ της ψήφισης του νέου νόμου μετέωρο πια υπολογιζόμενο τίμημα εισφοράς χρήματος αντί γης για την εξοργιστική αυτή για το μέγεθός της επένδυσή του σε ένα επισήμως κηρυγμένο μα ανομολόγητο από τους αρμόδιους για την προστασία του Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.

Δεν επιδίωξε φυσικά ούτε την αιτούμενη στο ψήφισμα-απόφαση του Π.Σ. παραχώρηση στον Δήμο πέντε έστω στρεμμάτων. Αντιθέτως μάλιστα, τον περασμένο Μάιο, απαντώντας γραπτώς για λογαριασμό της στη «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων», ο αντιπεριφερειάρχης κ. Σπύρος Ιωάννου, που είχε υποτίθεται ορθές απαντήσεις για όλα και υπερψήφισε κατά τα άλλα αυτόν τον όρο, δεν ντράπηκε να πει πως, όπως θα διαπίστωσε προφανώς «κατόπιν εορτής», ότι τυχόν αποδοχή αυτού του όρου θα έβλαπτε διότι θα σήμαινε αναγκαστικά παροχή δικαιώματος στον επενδυτή για μεγαλύτερη οικοδόμηση!

Δεν τον δέσμευσε τον επενδυτή η Περιφέρεια, βέβαια, ούτε για τους δρόμους και τα μονοπάτια που ο κ. Ανδρεάδης δήλωνε πως θα σεβαστεί και η ύπαρξή τους αναφέρεται σαφώς στην απόφαση με την οποία η επίσημη και αρμόδια Τράπεζα Δεδομένων για την Ελληνική Φύση «Φιλότης» έχει κηρύξει την περιοχή «Ακρωτήριο Ελαία / Κλαμπ Μεντιτερανέ» ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.

Ξενοδοχείο-μαμούθ

Τέσσερις ημέρες μετά την υπογραφή της περιφερειάρχη, τις 9 Δεκεμβρίου 2020, έγινε γνωστό ότι η επένδυση στο «Κλαμπ Μεντιτερανέ» θα προχωρήσει με μιαν ήδη εγκεκριμένη από το υπουργείο Περιβάλλοντος «σημαντική τροποποίηση» ώστε να είναι «πολυτελής».

Το υπουργείο ενέκρινε αιτηθείσα «μετατροπή του σύνθετου τουριστικού καταλύματος» σε ξενοδοχειακό συγκρότημα πέντε αστέρων, θεωρώντας μάλιστα υπεραρκετή μια προϋπάρχουσα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επένδυσης. Η ίδια απόφαση του υπουργείου, σαν έτοιμη από καιρό βέβαια, προβλέπει αύξηση της αρχικής δυναμικότητας της επένδυσης ως ξενοδοχείου πέντε αστέρων πια, κυρίως με πτέρυγες δωματίων και κάποια bungalows τύπων standard και deluxe, επιτρέποντας να ανεγερθούν σ' αυτό το Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους ως και 804 κλίνες!

Όπως εξηγήθηκε, «δεν θα περιλαμβάνονται δηλαδή τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες, όπως προβλέπει και η υπαγωγή ενός καταλύματος στο καθεστώς των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων», που είχε προηγηθεί και είχαν υπόψη τους οι ενδιαφερόμενοι τοπικοί - περιφερειακοί φορείς δημοσίου συμφέροντος, αφού αυτό που εγκρίθηκε τελικά είναι ένα συνηθισμένο φαραωνικό πολυτελές ξενοδοχείο με 804 κλίνες.

Με όλα αυτά να έχουν προηγηθεί, δεν ξενίζει τώρα το γεγονός ότι επιχειρείται, όπως αποκάλυψε προ ημερών και με φωτογραφικό υλικό ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Καλούδης, απροκάλυπτη καταπάτηση, αλλοίωση και οικειοποίηση από τον επενδυτή παραδοσιακών μικρών δρόμων και μονοπατιών πρόσβασης κιόλας των Κερκυραίων στην παραλία της Δασιάς και του Ύψου.

Οι εικόνες είναι καταλυτικές και για την ανεπανόρθωτη βλάβη που κινδυνεύει να υποστεί το θεωρητικά προστατευόμενο από την ΠΙΝ ξεχωριστό αυτό κηρυγμένο Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους:

Είχαν γίνει, βέβαια, διάλογοι σε διάφορες φάσεις της συζήτησης στο Π.Σ. γεμάτοι καταγγελίες και υπαινιγμούς κιόλας, ακατανόητους για τους κοινούς θνητούς των νησιών του Ιονίου, περί ξένων επενδυτών, του ομίλου IKOS, του πρώην «Χανδρή» με τον πεπαλαιωμένο εξοπλισμό ξενοδοχείου νυν «Ikos Dassia» και προφανώς συναφών θεμάτων, με θέσεις που έτειναν συνήθως υπέρ του ομίλου, όχι μόνο από συμβούλους που υπεράσπιζαν, όπως έλεγαν, την επιλογή της εισφοράς γης αντί της εισφοράς χρήματος!

Ιδού ένα απάνθισμά τους:

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Είμαι υποχρεωμένος να πω ότι όταν στο ξεκίνημα της προσπάθειας που έκανε η εταιρεία IKOS για να φέρει στην νέα κατάσταση που βρίσκεται σήμερα τα 2 ξενοδοχεία του Χανδρή, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του επενδυτικού σχεδίου και να δούμε τις προοπτικές που έδινε για την περιοχή και για την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος στην Κέρκυρα, στα Ιόνια Νησιά και αν θέλετε σε όλη την Ελλάδα. Τότε λοιπόν είχαμε χαιρετήσει αυτή την πρωτοβουλία, γιατί φαίνονταν από την αρχή ότι πάει σε μια θετική κατεύθυνση. Σχετικά τώρα με την έκταση στο Κλαμπ Μεντιτερανέ, είναι αλήθεια, το ξέρουν οι περισσότεροι και το επισημαίνουμε και σε αυτή την συζήτηση, ότι η έκταση αυτή, ως προς την χρήση της, παρέμενε εξαιρετικά απαξιωμένη επί δεκαετίες. Άρα η νέα πρωτοβουλία που έρχεται σήμερα, δεν μπορεί παρά να θεωρείται από όλους μας κατά τη γνώμη μου, ως μια θετική εξέλιξη. Αλλά...».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Άκουσα προηγουμένως τον κύριο Γαλιατσάτο, που κατά τη γνώμη μου κάνει υπεκφυγή».

ΑΛ. ΑΛΕΞΑΚΗΣ: «Οφείλουμε να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, γνωρίζουμε ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η συγκεκριμένη έκταση να μην αξιοποιηθεί ποτέ και να μετατραπεί σε μια ζούγκλα ουσιαστικά, όπως και σε άλλες περιπτώσεις άλλων περιοχών (...) Θα είναι ιδιαίτερα λυπηρό και σοβαρό ταυτόχρονα, αγαπητοί συνάδελφοι, να γίνουμε σύντομα μάρτυρες φαινομένων προχειρότητας, όπως συνέβη και στην υπόθεση της δωρεάς Χανδρή. Νωπές οι μνήμες, κοντινές, όχι τόσο πολύ μακριά, θυμόμαστε τι έγινε στου Χανδρή. Να μη το αναφέρω και δημιουργήσουμε άλλες αναταράξεις».

ΜΑΝ. ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: «Είναι στο χέρι του οποιουδήποτε επενδυτή να ζητήσει την αναστροφή της παραχώρησης της έκτασης και την μετατροπή της αντίστοιχης υποχρέωσης σε χρηματική, μπορεί να γίνει οποτεδήποτε. Ακόμα και μετά την περάτωση της τουριστικής εγκατάστασης».

ΑΛ. ΜΙΧΑΛΑΣ: «Η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας του Δήμου στις 29 Σεπτεμβρίου ανταποκρίθηκε και γνωμοδότησε, μια μόλις εργάσιμη μέρα αφότου παρέλαβε την αίτηση».

ΔΙΟΝ. ΜΠΑΣΤΑΣ: «Επειδή η μπάλα συνέχεια πετιέται στην εξέδρα και επειδή δεν έχουμε ξεκάθαρη τοποθέτηση από την περιφερειακή Αρχή, παρά μόνο θα δω, θα ακούσω και θα σας πω, θέλω να επισημάνω ορισμένα πράγματα. Πέρα από τις πολυδαίδαλες και εφιαλτικές διαστάσεις του συγκεκριμένου φλέγοντος ζητήματος, με έκπληξη μεγάλη διαπιστώνω ότι πίσω από τα επιχειρήματα και τους λόγους της περιφερειακής Αρχής και της τριφασικής πλειοψηφίας, αποκαλύπτεται μια καφκική πολιτική μεταμόρφωση και ένας επικίνδυνος μακιαβελικός καιροσκοπισμός».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Το έφερε γιατί; Η ίδια τι εισηγήθηκε; Τίποτα. Δηλαδή θέλει να χρησιμοποιήσει το συμβούλιο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πριν λάβει την απόφασή της; Θέλει δηλαδή να χρησιμοποιήσει την απόφαση του Συμβουλίου είτε για να δικαιολογήσει την μια ή την άλλη απόφαση της; Είναι συμπεριφορά αυτή; (...) Να πάμε σε ψηφοφορία για την αναβολή του θέματος».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Κύριε πρόεδρε, μπορείτε να μείνετε σας παρακαλώ στην αρμοδιότητα του περιφερειακού συμβουλίου και να μην επιτρέπετε να κάνει υπεκφυγές επειδή δεν θέλει να πάρει καθαρή θέση ο κύριος Γαλιατσάτος για την υπόθεση; Κύριε Γαλιατσάτο, εσείς συζητήσατε στο περιφερειακό συμβούλιο, κάνατε αυτοψίες, φέρατε τοπογραφικά, μιλούσατε με τους Ρώσους επενδυτές πριν πάρετε την απόφαση σας;».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Τα πάντα κάναμε».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Επειδή είμαι ευγενής και σέβομαι το Περιφερειακό Συμβούλιο… δεν σας αντιλαμβάνομαι; (...) Σας παρακαλώ, κύριε Γαλιατσάτο. Αρκετά, αρκετά παίζετε με την ουσία (...) Έλεος, κύριε Γαλιατσάτο, είσαστε στριμωγμένος, το ξέραμε και προκαταβολικά, προτού έρθετε στην τηλεδιάσκεψη, ότι είσαστε στριμωγμένος, από αυτά που συζητούν και οι περιφερειακοί σας σύμβουλοι. Είδαμε και ότι υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις. Εμείς δεν σας κατηγορήσαμε, συμβαίνουν αυτά. Δεσμεύσεις από εδώ, παράπονα από εκεί. Διαφορετική προσέγγιση επενδύσεων, συμβαίνουν αυτά, κύριε Γαλιατσάτο. Εμείς δεν σας προκαλέσαμε ότι δεν μπορείτε να πάρετε θέση. Άλλα λέει ο κύριος Μπάστας, άλλα ο κύριος Σπύρος Γαλιατσάτος, άλλα ο κύριος Γαβαλάς. Εσείς προσπαθείτε να ισορροπήσετε. Το αντιλαμβανόμαστε και σας σεβόμαστε. Διότι το θέμα μας δεν είναι...».

ΔΙΟΝ. ΜΠΑΣΤΑΣ: «Εγώ μίλησα για καλλιστεία κυρία περιφερειάρχη, για καλλιστεία».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Είναι εδώ πέρα ο επενδυτής, δεν είχα την τιμή να γνωρίσω τον Ανδρεάδη νωρίτερα, μου αρκεί όμως, είναι γνωστή η ιστορία… Γιατί απόψε αποκαλύφθηκαν πολλά».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Με διακόψατε (...) Επειδή δεν αρέσει στην κυρία Κράτσα γιατί την αποκαλύψαμε; (...) Το πρόβλημα είναι από το πώς τοποθετήθηκε η ίδια, που είπε ως Πόντιος Πιλάτος, δεν ξέρω, θα δω, θα μάθω. Ναι, ωραία. Μάθε λοιπόν, μίλα με τη δήμαρχο, που της στείλατε τρεις επιστολές, λες και δεν ξέρετε να μιλήσετε στο τηλέφωνο, ωραία συνεργασία έχετε με τη δημοτική Αρχή».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Έχει γελοιοποιηθεί πια η θέση σας με τις υπεκφυγές (...) Τα παιχνιδάκια και οι λαϊκισμοί δεν περνάνε πάντα (...) Αν δεν θέλετε να εκφράσετε εσείς την άποψη σας, είναι δικαίωμα σας... Είναι εμφανές δηλαδή. Εγώ δεν έχω λόγο να την εκφράσω. Ότι αποφασίζει το περιφερειακό συμβούλιο...».

ΣΠ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Θα πουλήσω την Έρισο στον εμίρη!».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Ο κ. Γαλιατσάτος (...) είναι σύμφωνος ή δεν είναι σύμφωνος; Εισέπραξε τα οφέλη της προηγούμενης περιόδου, αφού πήρε τον εξοπλισμό και τον μοίρασε όπου τον μοίρασε και όπως τον μοίρασε χωρίς να γνωρίζει το περιφερειακό συμβούλιο πού κατευθύνθηκαν και τι υπάρχει αν υπάρχει ακόμα κάτι».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Ψεύτης, προβοκάτορας».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Εδώ ο κύριος Τσίπρας πήγε με ένα όχι και το έφερε ναι. Τώρα σας έπιασε ο πόνος να».

ΜΠ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: «Τώρα, αύριο θα αρθρογραφήσετε και θα πείτε γιατί αλλάξατε γνώμη».

ΣΤ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ: «Αν μου επιτρέπετε, νομίζω ότι εγώ πλέον δεν χρειάζομαι...».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Ο κύριος Γαλιατσάτος (...) δεν μπορεί να καταλήξει κάπου για δικούς του λόγους, θέλει τώρα να αντιστρέψει τους όρους (...) Τέτοιος εμπαιγμός στα όργανα, κύριε Γαλιατσάτο;».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Από πότε γίναμε σύμβουλοί σας εμείς, κυρία Κράτσα; Το περιφερειακό συμβούλιο από πότε έγινε σύμβουλός σας;».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Σοφιστείες».

Θ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Δεν θα πει η περιφερειακή Αρχή την περίφημη πρότασή της;».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Θα σε θυμούνται για τον Σκορπιό, θα σε θυμούνται για τον εξοπλισμό».

ΣΠ. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ: «Δεν πήραμε σπίτι μας, κύριε Σπύρου, τον εξοπλισμό».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Να σας πω, το Κλαμπ Μεντιτερανέ έχει εξοπλισμό;».

ΣΠ. ΣΠΥΡΟΥ: «Δεν έχει τώρα για αυτό».

Ρ. ΚΡΑΤΣΑ: «Α, δεν έχει, γιατί ψάχνουμε του IKOS τον εξοπλισμό».

Αλλά, επανερχόμενοι στο θέμα μας, για την ιστορική ή τη φυσική σπουδαιότητα και βέβαια και την αρχαιολογική διάσταση, που επίσης έχει ο χώρος και είναι αδύνατον να αγνοεί η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων, θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Προφανώς, στις ημέρες μας πραγματικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς Αλ Καπόνε για να πετύχει απίθανα πράγματα σαν εκείνον!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ