Από τα χρόνια του ΕΑΜ που αμέσως μετά τον Μεγάλο Πόλεμο μπήκε μπροστά στην υπόθεση της αναγέννησης του κερκυραϊκού αθλητισμού, αποτελεί πια παράδοση δεκαετιών η σταθερή και έντονη ενασχόληση της μαχόμενης Αριστεράς στην Κέρκυρα με τον αθλητισμό. Δεν προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι στον τοπικό συνδυασμό της ενόψει των εκλογών για νέα διοίκηση στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων περιλαμβάνονται, σε σύγκριση με τους άλλους συνδυασμούς, περισσότεροι υποψήφιοι που έχουν στο ενεργητικό τους – και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά – μάχες στους αθλητικούς στίβους, ποδοσφαιρικούς και άλλους, ως μέλη και στελέχη αθλητικών συλλόγων, παλιοί αθλητές ή και μάχιμοι προπονητές, όπως ο εκπαιδευτικός - διευθυντής γυμνασίου και προπονητής ποδοσφαίρου διεθνών ποιοτικών κριτηρίων Χαράλαμπος Αρβανιτάκης. 

Ακόμη περισσότεροι είναι οι υποψήφιοί του, συμπεριλαμβανομένου και του προσώπου που ηγείται του συνδυασμού, δηλαδή της Αλεξάνδρας Μπαλού, που ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό στα νιάτα τους. 

Επίσης, ενδιαφέρον είναι το στοιχείο ότι συμμετέχει μαζί τους ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ο Γιώργος Κεντρωτής, που, μεταξύ άλλων, έγραψε μελέτες και εξέδωσε και δύο μάλιστα βιβλία για το αθλητικό πνεύμα και τον Ολυμπιακό του Πειραιά, την πλέον λαοφιλή  ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα στο νησί. 

Χαιρετίζουμε με θέρμη τις εξελίξεις αυτές, διότι έτσι μπορούμε να ελπίζουμε περισσότερο για ένα καλύτερο αθλητικό μέλλον στο νησί όπου ο αθλητισμός έχει πολύ βαθιές ρίζες, βρίσκεται ψηλά στις προτεραιότητες χιλιάδων οικογενειών που συχνά «ληστεύονται» για να αθλούνται τα παιδιά τους και ενδιαφέρει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεκάδες χιλιάδες κατοίκους, αλλά παρά ταύτα οι αθλητικές υποδομές – με απαράγραπτη ευθύνη όλων των διαφορετικών πλειοψηφιών που κυβέρνησαν την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (ΠΙΝ) την τελευταία εικοσαετία, είτε εκλεγμένες είτε διορισμένες – παραπέμπουν σε τραγικές συνθήκες άθλησης. Σε τόσο άσχημες, που οι καλύτεροι αθλητικοί ρεπόρτερ του νησιού, όπως ο Μάνος Μεθυμάκης και ο Σπύρος Πίκουλας, τις έχουν παρομοιάσει με όρους αθλητικής δραστηριότητας σε  τριτοκοσμικές χώρες προ μισού αιώνα! 

Η κατάσταση θα ήταν –κι όμως, ναι– ακόμη χειρότερη, βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε, αν στο απερχόμενο περιφερειακό συμβούλιο οι αντιπρόσωποι της παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων», με επικεφαλής την ίδια την Αλεξάνδρα Μπαλού και τον Μπάμπη Χαραλάμπους, δεν έδιναν πραγματικά τον καλύτερο εαυτό τους, τιμώντας παραδόσεις που θέλουν την ορίτζιναλ Αριστερά του νησιού να θέτει πολύ ψηλά στην ατζέντα της τα θέματα του αθλητισμού και να μάχεται πρωταγωνιστικά γι' αυτά, θεωρώντας τον αθλητισμό δικαίωμα των νέων και του λαού «στη χαρά και τη ζωή», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν το 1945 οι Κερκυραίοι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. 

Η «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων» (ΛΑ.ΣΥ. ΙΝ) ήταν που ανέδειξε πιεστικά τα προβλήματα αυτά, αγωνιζόμενη για λύσεις, μαζί και για την χωρίς νέα πισωγυρίσματα δρομολόγηση της δημιουργίας μεγάλου Ενιαίου Αθλητικού Κέντρου, περισσότερο ίσως, θα λέγαμε, από οποιαδήποτε άλλα θέματα!

Λόγω παιδιόθεν ενδιαφέροντος, ενασχόλησης με τον τομέα και ανάμειξής μας σε κάποια φάση στις υποθέσεις ποδοσφαιρικού σωματείου που αριθμεί ζωή εννιά δεκαετιών, κρατήσαμε αρχείο με τις παρεμβάσεις της εν λόγω παράταξης τα χρόνια 2020-2023. Για του λόγου το ασφαλές θα αναφερθούμε σε αυτές συνοπτικά. Χάρη σε εκείνην, ενώ οι άλλες παρατάξεις σιωπούσαν, θέματα του αθλητισμού απασχολούσαν κάθε τόσο το περιφερειακό συμβούλιο Ιονίων Νήσων. Οι πιέσεις αυτές μόνο καλό απέδωσαν, έστω σε κάποια από τα αναρίθμητα ζητήματα και προβλήματα.

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Κερκυραϊκός Γυμναστικός Σύλλογος, Όλυμπος, Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας (ΝΑΟΚ), Πήγασος Νότιας Κέρκυρας, Ναυσίθοος, Ηρακλής, Αθλητική Ένωση Λευκίμμης, Φαίαξ, Όμιλος Φιλάθλων Αγίου Ματθαίου (ΟΦΑΜ), Πυγμαχικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας, Όμιλος Αντισφαίρισης Κέρκυρας, Γυμναστικός Σύλλογος Κέρκυρας 2018]

Το έκανε αυτό η εν λόγω παράταξη με επιμονή και όταν λίγοι παλιοί αθλητές, με συνεχιζόμενο επαγγελματικό κιόλας ενδιαφέρον για τον τομέα  – που αερολογούσαν προσφάτως περί κάποιου ελεγχόμενου από τους ίδιους προσωποπαγούς «Αθλητικού Κινήματος» ενώ δεν έπειθαν ούτε μετρημένους στα δάχτυλα αθλητές τους να συμμετάσχουν σε διαμαρτυρία – όχι μόνο κάθε τόσο «τα έκαναν πλακάκια» με την ηγεσία της ΠΙΝ παίζοντάς με αναξιοπιστία το παραπλανητικό παιχνίδι της, αλλά με ανακοινώσεις τους στρέφονταν εμμέσως πλην σαφώς εναντίον της ΛΑ.ΣΥ. ΙΝ, κατηγορώντας την ότι... δεν ήταν υπομονετική και δήθεν πίεζε για ίδια πολιτικά οφέλη την καλή περιφερειάρχη!

Είναι πολύ βαθιές στον χρόνο και στέρεες - κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 - οι σχέσεις της μαχόμενης αυτής Αριστεράς με τον αθλητικό κόσμο της Κέρκυρας, με το γεγονός κιόλας πως η αθλητική κίνηση στην Κέρκυρα υπερβαίνει ίσως την αντίστοιχη κάθε άλλου νομού. Χάνονται στα βάθη της αρχαιότητας, άλλωστε, οι ρίζες αυτής της τόσο έντονης αθλητικής κίνησης στην Κέρκυρα, χαρακτηριστική έκφραση της οποίας, όπως επισημαίνει ο ερευνητής του τομέα Άκης Παυλογιάννης, είναι το ότι ανέρχονται ίσως σε περισσότερους από 4.000 και πλησιάζουν ή και ξεπερνούν ως ποσοστό το 5% του συνολικού πληθυσμού κάθε ηλικίας, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, οι νέοι και οι νέες είτε και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν ενεργή αθλητική δραστηριότητα ως αθλούμενοι στο πλαίσιο των 120 και πλέον - πράγματι φτάνουν αυτόν τον αριθμό - λιγότερο ή περισσότερο ενεργών συλλόγων και σωματείων του νησιού με κάθε είδους αθλητικές δραστηριότητες. Πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερες από μία στις πέντε οικογένειες του νησιού έχουν άμεσο ανάλογο ενδιαφέρον. Που γίνονται βέβαια αρκετά περισσότερες, αν λάβουμε υπόψη και  τους πολλές χιλιάδες θεατές και ενδιαφερόμενους, ως μέλη και συνδρομητές - υποστηρικτές των σωματείων, για τα πάσης φύσεως αθλητικά δρώμενα της Κέρκυρας. 

Κυρίως ο πανεπιστημιακός Θεόδωρος Παππάς, αλλά και ο Παυλογιάννης και ορισμένοι άλλοι παλαιότεροι ερευνητές και αθλητικογράφοι των ημερών μας, έχουν φέρει στο φως εντυπωσιακά στοιχεία για Κερκυραίους που αναδείχθηκαν ολυμπιονίκες στους ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας ή που διέπρεψαν σε άλλους σπουδαίους αθλητικούς αγώνες της ίδιας περιόδου, καθώς και στοιχεία για το πότε και υπό ποιες συνθήκες η σύγχρονη Κέρκυρα άρχισε να διαμορφώνει το σημερινό, δυναμικό αθλητικό προφίλ της. Αυτό που είναι «δεμένο» και με τον γραμμένο από τον τρανό Κερκυραίο μουσουργό Σπύρο Σαμάρα ύμνο των Ολυμπιάδων, όπως και με τον γραμμένο από τον Κωστή Παλαμά ύμνο του Κερκυραϊκού Γυμναστικού Συλλόγου, που τόσες και τόσες διεθνείς διακρίσεις αθλητών του έχει στο ενεργητικό του. Στην «Οδύσσειά» του, το πιο γνωστό ίσως βιβλίο παγκοσμίως πλην των θρησκευτικών βιβλίων, ο Όμηρος συμβόλισε για πάντα τη μυθική Φαιακία με το γνήσιο αθλητικό πνεύμα. 

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Δαμοκλής, Βολίς (Βολίδα), Θιναλιακός, Ιόνιος Αθλητικός Σύλλογος, Αναγέννηση Περιβολιού, Κρόνος Αργυράδων]

Κι όμως, το σημερινό χάλι των αθλητικών υποδομών της Κέρκυρας δύσκολα το συναντά κανείς σε άλλα ελληνικά μέρη!

Τις 29 Ιουλίου 2023, μόλις πριν από δύο μήνες, ρωτούσε η Αλεξάνδρα Μπαλού στο περιφερειακό συμβούλιο την απερχόμενη ηγεσία της ΠΙΝ: «Χωρίς γήπεδο με φυσικό χλοοτάπητα η Κέρκυρα... Θα λυθεί άμεσα το θέμα ή θα εξακολουθήσουν οι ομάδες της Κέρκυρας, που αγωνίζονται στο θεσμό του κυπέλλου Ελλάδος, να δηλώνουν έδρα τους γήπεδα της Ηπείρου;». Επέμενε σε προτάσεις - λύσεις.

Εξ ου και η κραυγή που διατύπωσε προσφάτως μέσα από αυτές τις στήλες η μεγαλύτερη ίσως ποδοσφαιρική δόξα της Κέρκυρας μαζί με τον Ορέστη Καρνέζη, ο εικονιζόμενος πάνω με φανέλα των τσικό του ιστορικότερου κερκυραϊκού ποδοσφαιρικού σωματείου, για τη σεζόν 1961/1962, Γιώργος Βλάχος. 

Ο αθλητής εκείνος του ποδοσφαιρικού σωματείου που ιδρύθηκε στις συνοικίες του Ανεμομύλου και της Γαρίτσας το 1934 και ακούει στο όνομα Όλυμπος, ο οποίος φορώντας τη φανέλα του Παναθηναϊκού έφτασε από τις αλάνες των συνοικιών αυτών, το 1971, στο βρετανικό θρυλικό στάδιο Γουέμπλεϊ, για τον τελικό της διοργάνωσης που σήμερα λέγεται Champion League.  

Να τι είπε ο Γιώργος Βλάχος επιγραμματικά από την Κρήτη, όπου ζει, με θλίψη για την κακή κατάσταση των υποδομών στο Στάδιο της πόλης ή εκείνων σε άλλες αθλητικές δομές του νησιού και για τις μεγάλες ελλείψεις στον τομέα του αθλητισμού στην Κέρκυρα: «Πρέπει να στηριχτεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός». Χωρίς να τάσσεται με κάποια συγκεκριμένη παράταξη, ένωσε τη φωνή του με εκείνη ορισμένων άλλων παλαιών αθλητών του τόπου, για το χάλι των αθλητικών υποδομών της Κέρκυρας. «Χαιρετισμούς κι ευχές», έστειλε, «σε όλους τους παλιούς του Ολύμπου, στη Γαρίτσα, στον Ανεμόμυλο, στους ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό στο νησί».

Στη ζωή του, καθώς αποφοίτησε κιόλας από πανεπιστημιακή σχολή ενώ όταν ήταν μικρός υποτίθεται πως «δεν έπαιρνε» τα γράμματα, δεν ενδιαφερόταν μόνο για τον εαυτό του. Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970, είχε πρωταγωνιστήσει, μαζί με άλλους παίκτες, στην ίδρυση της συνδικαλιστικής οργάνωσης που σήμερα γνωρίζουμε ως Σύνδεσμο Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών και Ποδοσφαιριστριών (ΠΣΑΠΠ), υποστηρίζοντάς την επί μακρόν. «Χρειάζεται ο συνδικαλισμός», πίστευε από τότε και πιστεύει και σήμερα. Ούτε γνωρίζουμε ούτε μας ενδιαφέρει τι θα επέλεγε να ψηφίσει για την ΠΙΝ αν ψήφιζε εδώ ή τι επιλέγει στην Κρήτη, ξέρουμε όμως ότι αγωνίστηκε επί χρόνια στην Κρήτη για την ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Δεν κοίταζε να «τα 'χει καλά με όλους», συγκρούστηκε όποτε χρειάστηκε, δεν ξέχασε ότι κάποιοι άλλοι αγωνίζονταν ανιδιοτελώς και βοήθησαν κι εκείνον στα πρώτα του βήματα, δεν στάθηκε παράμερα απ' όσους αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την προκοπή του αθλητισμού στην Κρήτη ούτε τους «γύρισε την πλάτη». Τίμησε και τιμά την αθλητική του ιδιότητα. 

Χαιρετίζοντας τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού σε διάλειμμα ενός αγώνα, τον περασμένο Οκτώβριο, σε εκδήλωση προς τιμήν του ιδίου και άλλων τριών παλαιών συμπαικτών του στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στην Αθήνα, ύψωσε χαρακτηριστικά, με αθλητικό αγωνιστικό πνεύμα, τη γροθιά του. 

Δεν νοείται άλλωστε αθλητισμός χωρίς γροθιά αγώνα!

Μια τέτοια γροθιά - πάνω εικονίζεται η ομάδα του Ολύμπου στη διάρκεια διαφόρων ετών της δεκαετίας του 1960 έως το 1967 - είχε υψώσει και ο Όλυμπος στα χρόνια της Χούντας των συνταγματαρχών. Οι τελευταίοι τον κήρυξαν  «ανυπάκουο» και του επέβαλαν βαριές ποινές, σφραγίζοντας με στρατιωτική δύναμη -τη θυμόμαστε σαν τώρα εκείνη την ημέρα- τα γραφεία του και στερώντας του κιόλας τους πιο καλούς παίκτες του. Δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στο δυσεύρετο πια βιβλίο του αείμνηστου Νίκου Μεϊντάνη «Ιστορία ΑΠΣ Όλυμπος Κερκύρας, 1934-2004», για να καταλάβει ποια λαϊκή και αγωνιστική παράδοση οδήγησε το εν λόγω σωματείο στο διάβα του χρόνου σε πολλαπλές επιτυχίες, που περιλαμβάνουν την απόκτηση γηπέδου και τη λειτουργία πρωτοποριακής ποδοσφαιρικής Ακαδημίας, αλλά και πόσο συνέβαλε στην πρόοδο του κερκυραϊκού ποδοσφαίρου και αθλητισμού και στην ανάδειξη γνήσιων αθλητικών αξιών.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων», πέρα από σειρά παρεμβάσεων για παρόμοια αθλητικά θέματα των άλλων νησιών του Ιονίου ή και της Κέρκυρας με αφορμή συζητήσεις για παρεμφερή ευρύτερα πολιτιστικά ζητήματα, ανέπτυξε ολοκληρωμένα εμπεριστατωμένες θέσεις και μελέτες της για διάφορα επίκαιρα και άμεσα κερκυραϊκά αθλητικά αιτήματα και λύσεις τους τα τέσσερα τελευταία χρόνια, με Ερωτήσεις και Επερωτήσεις ή ανάλογες παρεμβάσεις, τουλάχιστον δεκατρείς φορές, αν δεν ξεχνάμε άλλες: Δύο το 2020, τρεις το 2021, έξι το 2022 και δύο με ευρύτερη μελέτη σειράς ζητημάτων το 2023, μέρος της οποίας προαναφέραμε. 

Τις 10 Ιουνίου 2020, επισυνάπτοντας εξασέλιδη έκθεση, επισήμανε για τις αθλητικές υποδομές στην Κέρκυρα σε συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου: «Δραματική η κατάσταση, σύμφωνα και με τις διαπιστώσεις όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία 15 χρόνια. Εναλλάσσονται στην διακυβέρνηση, ο ένας πετάει τις ευθύνες στον άλλο και όλοι μαζί συνεχίζουν την πολιτική υποβάθμισης του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ανύπαρκτη σχολική αθλητική στέγη και όπου υπάρχει κάποια υποτυπώδης ,παρατηρείται το φαινόμενο να καταλαμβάνεται για άλλες χρήσεις (φιλοξενία ΙΕΚ στα Τεχνικά Λύκεια Κέρκυρας, φιλοξενία νηπιαγωγείου - 11ο δημοτικό Σχολείο Κέρκυρας, φιλοξενία αιθουσών διδασκαλίας στη Λευκίμμη κ.ο.κ.). Στις δυο-τρεις νέες σχολικές μονάδες τηρείται το πρότυπο των τελευταίων 50 χρόνων... με πρόβλεψη για μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων που σπάνια υπερβαίνει τα 200 τ.μ. και αυτό το βαπτίζουν γυμναστήριο (Βραγκανιώτικα, 4ο ΓΕΛ κ.λπ.). Ο Κερκυραϊκός Γυμναστικός Σύλλογος (ΚΓΣ), 127 ετών σύλλογος, που έζησε δύο παγκοσμίους πολέμους και άντεξε και συνεχίζει μέχρι σήμερα το σπουδαίο έργο του, έχει έτοιμες μελέτες σε ιδιόκτητο οικόπεδο να ανεγερθεί γυμναστήριο, ένα τελείως μα τελείως ώριμο έργο παραμένει στα αζήτητα και το πανό ακόμα είναι αναρτημένο». 

Σημείωνε, μεταξύ άλλων, για το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Κέρκυρας (ΕΑΚΚ): «Με στίβο έξι διαδρομών, χωρίς photo finis και άλλον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό, με κακότεχνο και μη λειτουργικό στέγαστρο –ευθύνες για το οποίο κανείς δεν πήρε –, με ερωτηματικά για την στατικότητα των κερκίδων, με κλειστό γυμναστήριο του 1981 στο οποίο αγωνίζεται ομάδα χάντμπολ στην Α1, άκρως ακατάλληλο, με κολυμβητήριο που απαιτεί ριζική αναβάθμιση του μηχανολογικού του εξοπλισμού καθώς και συνολικά ενεργειακή αναβάθμιση». Έθετε το ζήτημα του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Κέρκυρας (ΝΑΟΚ) και της σημαντικής χρονικής καθυστέρησης στην ολοκλήρωση παραχώρησης του θαλάσσιου μετώπου από το υπουργείο Οικονομικών στον κεντρικό Δήμο Κέρκυρας, με ειδική πρόβλεψη για τον ΝΑΟΚ. 

Καθώς οι έκτακτες υγειονομικές συνθήκες χρησιμοποιήθηκαν ως αφορμή για την επιδείνωση της κατάστασης, η παράταξη αυτή ήταν που αντέδρασε στον επιχειρούμενο εμπαιγμό του αθλητικού κόσμου και μετέφερε για λογαριασμό των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων του νησιού «τη φωνή απόγνωσης που εξέφρασαν η Ένωση των πτυχιούχων Φυσικής αγωγής και η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας», προκειμένου «να στηριχτεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, που διεκπεραιώνει αποδεδειγμένα τον μεγαλύτερο όγκο της αθλητικής δραστηριότητας με τεράστιες προσπάθειες προσωπικές, με ατομικές συνδρομές μελών, μεγάλη ηθική και υλική στήριξη των οικογενειών των αθλητών - παραγόντων που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και με χορηγίες». Μιλούσε «για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό που γεννά τις διακρίσεις και τα μετάλλια των αθλητών που όλους μας τιμούν και μας κάνουν υπερήφανους. Για αυτόν μιλάμε και για αυτόν νοιαζόμαστε. Το περιφερειακό συμβούλιο να συστρατευτεί με τα αιτήματα του κλάδου, προκειμένου η φωνή, η αγνή φωνή των ερασιτεχνικών σωματείων, να στηριχθεί ουσιαστικά». 

Ζητούσε, μεταξύ άλλων,  απαλλαγή ΦΠΑ σε αγορές αθλητικού υλικού από τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία σαν αυτές που προσφέρονται σε εφοπλιστές, τη δρομολόγηση νέων σύγχρονων εγκαταστάσεων αντάξιες των καιρών με δημόσιο χρήμα που δεν θα στηρίζονται σε ούτως ή άλλως αναιμικές και παροδικές ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις, συνολικό σχεδιασμό με χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό, ειδική χρηματοδότηση του ΚΓΣ, έκτακτη οικονομική ενίσχυση των σωματείων από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και απαλλαγή τους από την καταβολή χρηματικών ποσών για τη χρήση αθλητικών υποδομών. «Να μην μπει λουκέτο στην δραστηριότητα των συλλόγων λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας στα λειτουργικά και οικονομικά δεδομένα τους». 

Τόνιζε η Αλεξάνδρα Μπαλού: 

«Εμείς ως "Λαϊκή Συσπείρωση" θα είμαστε ουσιαστικά κοντά στα σωματεία που αγωνίζονται για αθλητισμό και πολιτισμό, θα λέγαμε, με την ευρύτερη έννοια, για την απρόσκοπτη, δωρεάν πρόσβαση σε αυτόν από κάθε παιδί, κάθε νέο και ενήλικα ανεξάρτητα της οικονομικής του δυνατότητας, ανεξάρτητα του φύλου του, γεγονός που θα αποφέρει ανυπολόγιστα οφέλη στην κοινωνία. Οφέλη που δεν εκτιμώνται με το μέτρο της ανάπτυξης των επιχειρηματικών ομίλων,- σαν προϊόν- αλλά με το μέτρο της υγιούς και ισόρροπης ανάπτυξης των παιδιών μας, μακριά από εξαρτήσεις, μέσα σε ένα περιβάλλον υγιούς αθλητικής άμιλλας και συλλογικότητα. Ο αθλητισμός δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια για λίγους, αλλά δικαίωμα για τους πολλούς».

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Γυμναστική Εταιρεία Κέρκυρας, Λέων, Εθνικός Περουλάδων - Σιδαριού, Νηρέας, Αναγέννηση -  Κρίκετ, Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρα, Αθλητική Λέσχη Μοτοσυκλέτας Κέρκυρας (ΑΛΜΚΕ), Αλκίνοος - Άρση Βαρών, Αχιλλέας Νυμφών]

Η ίδια παράταξη τις 8 Νοεμβρίου 2020, μετά από σχετική συζήτηση στο περιφερειακό συμβούλιο, έθετε εκ νέου το θέμα της δημιουργίας ενός σύγχρονου αθλητικού κέντρου στην Κέρκυρα, που να συμπεριλαμβάνει «ένα κλειστό γυμναστήριο που να διεξάγονται μεγάλοι αγώνες και οι ομάδες μας σε μεγάλες κατηγορίες να μην γίνονται αντικείμενο σχολίων για την έδρα που φιλοξενεί ομάδες από Δράμα, από Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις σαν έδρα τριτοκοσμική», απαιτώντας χρονοδιάγραμμα και πόρους και όχι αόριστες υποσχέσεις - φωτοβολίδες, αλλά και άμεσα μέτρα για το γεγονός ότι «τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία αργοπεθαίνουν οικονομικά». Πρέπει, είχε προσθέσει, «να δημιουργούνται πολλά μικρά - λειτουργικά αθλητικά κέντρα σε όλη την Κέρκυρα, χώροι άθλησης σύγχρονοι σε κάθε σχολική μονάδα, καθώς και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, μοναδικό πανεπιστήμιο χωρίς αθλητικές εγκαταστάσεις».

Λίγο νωρίτερα, τις 19 Οκτωβρίου 2020, σε ανακοίνωσή της είχε στιγματίσει την απόρριψη από την ηγεσίας της ΠΙΝ της πρότασης που είχε καταθέσει για τη στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού. «Θα συνεχίσουμε», υπογράμμιζε, «την ανάδειξη των προβλημάτων και την διεκδίκηση λύσεων, μαζί με τους γυμναστές, προπονητές, αθλούμενους και γονείς».

Το έκανε πράξη. Τρεις φορές, μέσα στο 2021, έκανε τους υπεύθυνους της ΠΙΝ να «καταπιούν τη γλώσσα τους», αποκαλύπτοντας την πραγματική κατάσταση, ενώ εκείνοι σκορπούσαν αφειδώς κούφιες υποσχέσεις. 

Τις 26 Μαΐου 2021 επανήλθε πιεστικά, με τη μορφή Επερώτησης, στο θέμα της οικονομικής στήριξης των αθλητικών σωματείων, εξηγώντας πόσο «δοκιμάζονται αθλητές, προπονητές, εργαζόμενοι στον αθλητισμό και οι διοικήσεις των ερασιτεχνικών σωματείων από την οικονομική ασφυξία και τις μεγάλες περικοπές στις επιχορηγήσεις όλων των Ομοσπονδιών που είχε επιβάλει η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες. Η κατάσταση αυτή», είχε αποκαλύψει με παραδείγματα, «λειτουργεί σχεδόν απαγορευτικά στην επαναλειτουργία των σωματείων», που προσπαθούσαν να επιβιώσουν «με τεράστιες προσωπικές προσπάθειες, με ατομικές συνδρομές μελών, με μεγάλη ηθική και οικονομική στήριξη των ίδιων των αθλητών και των οικογενειών τους, των μελών των διοικήσεων, που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη». 

Είχε απαιτήσει, καταφέρνοντας κάποια μικρά έστω αποτελέσματα, η ΠΙΝ να καλύψει τα έξοδα διεξαγωγής αγώνων, να παράσχει δωρεάν στα ερασιτεχνικά σωματεία κάποιο αθλητικό υλικό, να διεκδικήσει από την κυβέρνηση την αλλαγή απόφασης που αφορούσε τα κριτήρια και τους όρους χρηματοδότησης των σωματείων από τις Περιφέρειες, να τροποποιήσει τον προϋπολογισμό της ώστε να δοθεί πρόσθετη χρηματοδότηση σε όσα δεν χρηματοδοτήθηκαν ή είχαν μεγάλες ανάγκες και η χρηματοδότηση που τους δόθηκε ήταν ελάχιστη.

«Ντροπή πια!» 

Τις 25 Αυγούστου 2021 επανέφερε το ζήτημα της κατάστασης των αθλητικών υποδομών, εξειδικεύοντας στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Κέρκυρας (ΕΑΚΚ) και ακόμα πιο ειδικά στην ανάγκη να κατασκευαστεί  επιτέλους το αναγκαίο σκέπαστρο πίσω από την μεγάλη κερκίδα του Εθνικού Σταδίου και να επιστρωθεί με ταρτάν, ώστε να χρησιμοποιείται από τους αθλητές όταν υπάρχουν κακές καιρικές συνθήκες. 

Όπως τόνιζε, «οι αθλητικές υποδομές βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τον αγώνα προπονητών, γυμναστών αθλητών και γονέων. Σε πλήρη αναντιστοιχία με τις επιδόσεις, τις διακρίσεις το φυτώριο νέων αθλητών και πρωταθλητών. Σε πλήρη αναντιστοιχία των αναγκών και του δικαιώματος στην άθληση». Απαιτούσε: «Θα φτιάξετε ένα σκέπαστρο επιτέλους; Τι είναι αυτό το τόσο ανυπέρβλητο πρόβλημα που εμποδίζει την κατασκευή του; Χρήματα ξοδεύονται κατά καιρούς σε ανούσιες φιέστες, ψηφιακές πλατφόρμες, ημερίδες, σεμινάρια, ανακαινίσεις γραφείων, ταξιδάκια, παράλληλα υπάρχουν προγράμματα και χρηματοδοτικά εργαλεία που θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε! Ντροπή πια! Να είστε σίγουροι ότι θα επανέλθουμε». 

Απαίτησε πρακτικές και άμεσες λύσεις και όταν «βγήκε» ακατάλληλο το Στάδιο το 2023.

Τις 25 Νοεμβρίου 2021 είχε επανέλθει για το θέμα με το σκέπαστρο στο ΕΑΚΚ, επισημαίνοντας: «Η επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος παίρνει "χρυσό μετάλλιο" καθυστέρησης και διαχρονικής υποσχεσιολογίας. Επαναφέρουμε το ζήτημα με στόχο την οριστική του λύση, στηρίζοντας τις προσπάθειες που καταβάλλουν με αποφασιστικότητα αθλητές, προπονητές και γονείς. Καταγγέλλουμε την διαχρονική εγκατάλειψη των αθλητικών υποδομών που απορρέει από την διαρκώς μειούμενη χρηματοδότηση και την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Διεκδικούμε αθλητικές υποδομές αντάξιες των μεταλλίων και των διακρίσεων των αθλητών μας, αλλά και του συλλογικού δικαιώματος στο αγαθό που λέγεται αθλητισμός. Αντί το 2021 να μιλάμε για δημιουργία νέων σύγχρονων αθλητικών υποδομών στην Κέρκυρα, συνεχίζουμε ακόμα να παλεύουμε από συνεδρίαση σε συνεδρίαση για την κατασκευή ενός στεγάστρου!».

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Ηρακλής Σφακερών, Ιππικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας (ΙΑΟΚ), Αθλητικός Σκοπευτικός Όμιλος Κέρκυρας - Κρότος, Ποδηλατικός Σύλλογος Ορθοπεταλιά, Αθλητικός Σύλλογος Ιωάννης Καποδίστριας, Κερκυραϊκός Γυμναστικός Σύλλογος - Πινγκ Πονγκ, Λέσχη Αυτοκινήτου Κέρκυρας, Κένταυροι Κέρκυρας - Εφιπποτοξοτική Εταιρεία, Αθλητικός Σύλλογος - Ακαδημία Οπλομαχίας Κέρκυρας (ΑΣΑΟΚ), Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Κέρκυρας, Α.Π.Σ. Μπενίτσες, Ολυμπιάς Καρουσάδων]

Τις 10 Μαΐου 2022, τρεις περίπου εβδομάδες μετά την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας της ΠΙΝ με τον ΣΕΓΑΣ για «κοινές αναπτυξιακές δράσεις» και «δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης του κλασικού αθλητισμού» στα νησιά, αλλά και τις αόριστες σχετικές εξαγγελίες του τότε υφυπουργού Αθλητισμού Λ. Αυγενάκη ζητούσε χρονοδιάγραμμα για να μην παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες, καθώς και «άμεσα μέτρα για την συντήρηση και αναβάθμιση των υπαρχουσών αθλητικών υποδομών». Πρότεινε    συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την κάλυψη των αναγκών του στίβου, σε αθλητικά όργανα και εξοπλισμό, καθώς και μέτρα ώστε να υποστηριχθεί ο σχολικός αθλητισμός και να λειτουργεί ως «φυτώριο απ' όπου θα αντλούνται αθλητές και θα ενισχύεται ο υψηλός αθλητισμός».

Λίγες μέρες αργότερα, τις 29 Μαΐου 2022, υπέβαλε στο περιφερειακό συμβούλιο αίτημα με μέτρα υποστήριξης της Αθλητικής Ένωσης Λευκίμμης στα γνωστά προβλήματα που αντιμετώπισε, απαιτώντας έργα και όχι μόνο τα λόγια ενός ψηφίσματος που είχε εκδοθεί.

Τις 31 Αυγούστου, επίσης του 2022, η Αλεξάνδρα Μπαλού και ο γνωστός προπονητής Νίκος Πέρρος επισκέφθηκαν τη διοίκηση της 70χρονης Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (ΕΠΣΚ), προκειμένου η παράταξη να έχει πλήρη ενημέρωση από τους υπεύθυνους του χώρου του ποδοσφαίρου και να συμβάλλει περαιτέρω στην ανάδειξη των προβλημάτων και στη διεκδίκηση των πιο κατάλληλων λύσεων. «Στους αγωνιστικούς χώρους», σημείωσε σε αιχμηρή  ανακοίνωσή της μετά, «είναι αποτυπωμένη η εγκατάλειψη των αθλητικών υποδομών ποδοσφαίρου από όλους τους κρατικούς φορείς: κυβέρνηση, περιφερειακές και δημοτικές αρχές».

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Θύελλα, Ομόνοια, Μέγας Αλέξανδρος, Ηρακλής Αγίων Δέκα, Αστέρας Μωραΐτικων, Ατρόμητος Άφρας, Α.Ο. Κασσιόπης, Σύλλογος Παλαίμαχων Ποδοσφαιριστών Α.Ο. Κέρκυρα, Αθλητική Ένωση Καναλιών]

Επισήμανε: «Γήπεδα με καμένο φυσικό χλοοτάπητα και λόγω διακοπής νερού από την διαδημοτική επιχείρηση ύδρευσης, σωματεία ξεσπιτώνονται αφού κλείνουν γήπεδα λόγω έλλειψης στοιχειώδους συντήρησης και χρηματοδότησης (Κοντόκαλι, Άνω Κορακιάνα, Λευκίμμη κ.ά.), γήπεδα που οι προβολείς φωτίζουν το δάσος και όχι το γήπεδο! Και πάει λέγοντας... Σε όλα τα γήπεδα χρειάζονται παρεμβάσεις και συντήρηση: καθίσματα κερκίδων, δίχτυα τερμάτων, ταρτάν, αποδυτήρια, χώροι υγιεινής, πάγκοι κ.λπ. Σε όλα σχεδόν τα γήπεδα δεν γίνεται αποκομιδή σκουπιδιών (...) Η συμφωνία της περιφερειακής αρχής και του κ. Αυγενάκη αποδεικνύεται άδειο πουκάμισο (...) Οι εξαγγελίες των μεγάλων έργων από τους κυβερνητικούς παράγοντες, οι ανακοινώσεις και οι εντάξεις σε διάφορα προγράμματα από τις περιφερειακές και δημοτικές Αρχές παραμένουν παχιά λόγια. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν στηρίζεται ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, αλλά συρρικνώνεται, ενισχύεται η εμπορευματοποίησή του, αξιοποιείται για πολιτικά παιχνίδια ενώ η νεολαία "σπρώχνεται" έξω από αυτόν, αφού οι οικογένειες καλούνται να βάζουν βαθειά το χέρι στην τσέπη».

Συμπέραινε η ΛΑ.ΣΥ. ΙΝ: «Η τραγική κατάσταση στις υποδομές του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, της μείωσης των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό στον αθλητισμό, της υποβάθμισης του σχολικού αθλητισμού, της μετατροπής και του αθλητισμού σε κερδοφόρα μπίζνα για λίγους. Αυτή η πολιτική αντανακλάται, στην απαράδεκτη εικόνα όλων των αθλητικών υποδομών στην Κέρκυρα. Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει με την οργανωμένη αντίδραση του αθλητικού κόσμου απέναντι στον εμπαιγμό από κυβέρνηση, περιφερειακές και δημοτικές αρχές, αλλά και στην πολιτική της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού».

Είχαν προηγηθεί, πριν διακοπούν νέες επαφές λόγω έντασης του κορονοϊού, συναντήσεις με εκπροσώπους ναυταθλητικών σωματείων και σωματείων του ΣΕΓΑΣ.

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των  κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων: Α.Ο. Βασιλάτικων, Αστέρας Πετριτή, Α.Ο. Κάβος, Α.Ο. Κοντόκαλι, Οδυσσέας Αυλιωτών, Α.Ο. Παξών]

Τις 26 Σεπτεμβρίου 2022 έθετε την ηγεσία της ΠΙΝ προ των τεράστιων ευθυνών της: «Η δραματική εγκατάλειψη των αθλητικών εγκαταστάσεων της Κέρκυρας, από το ΕΑΚΚ μέχρι τα περιφερειακά γήπεδα ποδοσφαίρου είναι διαχρονική, προκλητική και προσβλητική. Η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (Ε.Π.Σ.Κ.) αριθμεί 50 περίπου ομάδες, 5.000 μέλη των σωματείων, 60προπονητές, 30 παρατηρητές αγώνων, 55 διαιτητές και παρατηρητές, 20 γιατρούς αγώνων. Στην Κέρκυρα, επίσης, υπάρχουν 12 γήπεδα με συνθετικό χλοοτάπητα και 2 με φυσικό. Η κατάσταση όμως, των αγωνιστικών χώρων, ευθύνη των Δήμων και της Περιφέρειας, είναι απελπιστική, η οικονομική κατάσταση των σωματείων εξίσου δύσκολη. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εκπέμπει S.O.S., αλλά οι αρμόδιοι, ενώ πλειοδοτούν σε λόγια και υποσχέσεις, στην πράξη... σφίγγουν τη θηλιά. Διαμορφώνεται μια δυσάρεστη αλλά και επικίνδυνη κατάσταση, που αποτελεί τροχοπέδη, όχι πλέον για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, αλλά για τη στοιχειώδη διοργάνωση των πρωταθλημάτων. Η στάση αυτή, δεν είναι απλά αδιαφορία ή ανικανότητα, συνιστά υπονόμευση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, το οποίο υπάρχει κυρίως χάρη στο μεράκι κάποιων, στην άμεση επαφή και αγάπη της νεολαίας και του λαού για το άθλημα. Αθλητισμός δεν είναι η άθληση των ολίγων και ποδόσφαιρο δεν είναι το κέρδος των ΠΑΕ. Από τη μια ο λαός πληρώνει με το λαχείο, το ΠΡΟΠΟ, το ΛΟΤΤΟ, από την άλλη οι επιχειρηματίες καρπώνονται δισ., στις εταιρείες δίνεται απλόχερα πακτωλός χρημάτων, ενώ ο οικονομικός βραχνάς "πνίγει" τις Ε.Π.Σ. Για τη "Λαϊκή Συσπείρωση" ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό αγαθό. Το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις για μια ουσιαστική δραστηριότητα του αθλητικού σωματείου, να παρέχεται η δυνατότητα στη νεολαία και στην κοινωνία ολόκληρη να αθληθεί, με ιδιαίτερο βάρος στην υγεία μαθητών - αθλητών. Αποτελεί τεράστια ευθύνη το κράτος, κυβέρνηση, περιφερειακές και δημοτικές αρχές, να διαμορφώσουν τα δεδομένα γι' αυτόν το σκοπό. Θα στηρίξετε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο με έργα υποδομών ή θα μείνετε στην υποσχεσιολογία εμπαίζοντας μια ολόκληρη κοινωνία, νεολαία, γονείς, γυμναστές, αθλητικούς φορείς, φιλάθλους;».

Ειδικότερα ζητήματα τέθηκαν με έμφαση για τα γήπεδα στις περιοχές Αχαράβη και Κοντόκαλι. 

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των κερκυραϊκών αθλητικών και παρόμοιων σωματείων - αθλητικών κλάδων: Αθλητική Ένωση Κανονιού, Γυμναστική Ένωση Θιναλιού, Κέρκυρα Π.Ο. Corfu F.C., Δίας Κασσιώπης, Θερσίλοχος, Κερκυραϊκή Ομάδα Αεροσφαίρισης (ΚΟΑΚ), Ναυτικός Όμιλος Βορείου Ιονίου, Σωματείο Σκοποβολής Αστυνομικών Κέρκυρας, Λέοντες, Φοίνικες, Αθλητική Ένωση Φαιάκων, Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Κορακιάνα (ΠΑΟΚ), Γυμναστική Ένωση Παλαιοκαστριτών (ΓΕΠ), Πεζοπορικός Ορειβατικός Σύλλογος Κέρκυρας, Κερκυραϊκός Σύλλογος Μπόουλινγκ, Αστέρας Σπαρτύλα, Α.Ο. Κέρκυρα 2015 - Στίβος, Θινάλιος Σκακιστικός Όμιλος, Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος  Σφακιανάκης, Κεραυνός Αγίου Νικολάου, Αθλητική Ένωση Αρίλλα - Καββαδάδων (ΑΕΑΚ)]

Τις 2 Οκτωβρίου 2022 η «Λαϊκή Συσπείρωση Ιονίων Νήσων» προχώρησε στην καταγγελία ότι η ΠΙΝ «σφύριξε τη λήξη» για τα έργα στα γήπεδα ποδοσφαίρου, μεταξύ των οποίων αυτό του Θιναλιακού, θεωρώντας αρμόδιους τους Δήμους και αθωώνοντας την κρατική πολιτική. 

Επισήμανε: «Συνιστά εμπαιγμό η προκλητική στάση, μεταφοράς ευθυνών από την Περιφέρεια στους Δήμους, η προκλητική αθώωση της κυβερνητικής πολιτικής, την ώρα που η διαχρονική εγκατάλειψη συνεχίζεται. Δύο ολόκληρα χρόνια μετά από υποσχέσεις, εγγραφές και μεταφορές κονδυλίων από χρονιά σε χρονιά στον προϋπολογισμό, η τραγική κατάσταση στα γήπεδα έρχεται να υπογραμμίσει, την πολιτική υποκρισία, το εργολαβικό παιχνίδι, την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, τις πολιτικές ευθύνες κυβέρνησης, περιφερειακών και δημοτικών αρχών για την τραγική έλλειψη προσωπικού, πίσω από την οποία κρύβουν την υποταγή τους και τις ιεραρχήσεις τους, στις οποίες δεν πρωταγωνιστεί η στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού, αλλά δυστυχώς, ούτε τα έργα προστασίας της ζωής του λαού. Σύσσωμος ο κόσμος του ερασιτεχνικού αθλητισμού, που καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να στηριχτεί το ερασιτεχνικό αθλητικό οικοδόμημα, που αγωνιά για την προοπτική της νεολαίας, πρέπει να κινητοποιηθεί και να απαιτήσει την στήριξη των ερασιτεχνικών σωματείων και όλων των ερασιτεχνικών δραστηριοτήτων. Ο αθλητισμός είναι ανάγκη και δικαίωμα».

[Εικονίζονται πιο πάνω λογότυπα - σήματα των  εξής κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων που την τρέχουσα αθλητική σεζόν εμφανίζονται ανενεργά ή παρουσιάζουν ιδιαίτερες δυσχέρειες λειτουργίας για μία ακόμη χρονιά, όπως και μερικά ακόμη, μεταξύ των οποίων και ορισμένα που τα λογότυπά τους ήδη παρουσιάστηκαν: Ολυμπιακός Μαντουκιού, Αστέρας Λιαπάδων, Φαίαξ Μαραθιά, Αετός Αγίου Αθανασίου, Κεραυνός Δραγωτινών, Αυγερινός Βαλανειού, Αετός Κουσπάδων, Κεραυνός Ποταμού, Ατρόμητος Στρογγυλής, Ορφέας Κανονιού, Α.Ο. Σιναράδων, Ποσειδών Βιταλάδων]

Τις 24 Μαΐου 2023 η ίδια παράταξη έθεσε στο περιφερειακό συμβούλιο ζήτημα να επιταχυνθούν οι μεταφερόμενες πάλι σε επόμενο χρονικό διάστημα διαδικασίες για το έργο κατασκευής στεγάστρου γηπέδου μπάσκετ της ομάδας Πήγασος στο Νεοχώρι της νότιας Κέρκυρας. 

Ανέφερε για το εν λόγω σωματείο με θέρμη: «Ο Αθλητικός Σύλλογος Πήγασος ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια στο Νιοχώρι της Ν. Κέρκυρας. Με  μεγάλη προσπάθεια και θέληση από  προπονητές, γονείς και παιδιά θέλοντας να ανοίξουν στα παιδιά τους έναν όμορφο δρόμο, αναγνωρίζοντας ότι ο αθλητισμός είναι παράγοντας πολιτισμού και παιδείας. Αν και  δεν έχουν καμία στήριξη από την πολιτεία (κυβέρνηση και τους τοπικούς θεσμούς) έχουν καταφέρει σήμερα να συγκεντρώνονται και να προπονούνται καθημερινά 130 παιδιά. Έχουν δημιουργηθεί ομάδες μπάσκετ μικρών και μεγάλων ηλικιών, που συμμετέχουν στα πρωταθλήματα. Ήδη αναδεικνύονται και νέα ταλέντα. Οι προπονήσεις όμως  πραγματοποιούνται κάτω από αντίξοες συνθήκες και πολλές δυσκολίες. Το γήπεδο  είναι ανοιχτό, με αποτέλεσμα  οι προπονήσεις  είτε να αναβάλλονται λόγω βροχής, είτε να πρέπει να διανυθούν 45 χιλ., στο γνωστό οδικό δίκτυο, για να γίνουν στο κοντινότερο κλειστό γυμναστήριο, στην πόλη. Είναι βέβαιο ότι αν υπήρχαν οι αναγκαίες σύγχρονες και ασφαλείς αθλητικές υποδομές πολύ περισσότερα παιδιά θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με τον αθλητισμό και τις αξίες του. Να θυμίσουμε ότι το πολυθρύλητο Κλειστό Νότιας Κέρκυρας είναι ακόμα μια εξαγγελία, ενώ το Κλειστό στην Κέρκυρα είναι εγκαταλελειμμένο χωρίς καμία παρέμβαση εδώ και 25 χρόνια. Αυτό είναι το έμπρακτο ενδιαφέρον όλων των κυβερνήσεων και περιφερειακών και δημοτικών αρχών για την νεολαία και το κοινωνικό δικαίωμα στον αθλητισμό».

Δεν είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, για το ότι στο αγωνιστικό ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων» συμπεριλαμβάνονται γνωστά πρώην και νυν στελέχη σωματείων, αθλητές και προπονητές: Ειρήνη Ασπιώτη, Κατερίνα Βάρελη, Μάρκος Λινάρδος, Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Μαρία Πέρρου, όπως και ο προαναφερθείς Χαράλαμπος Αρβανιτάκης. Είναι φυσικό και το ότι την υποστηρίζουν, μετέχοντας παράλληλα σε δημοτικούς συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με αγωνιστικό πνεύμα, δεκάδες άλλα γνωστά πρώην και νυν στελέχη σωματείων, αθλητές και προπονητές, όπως τα πρόσωπα Σοφία Ανδριώτη, Σπύρος Αυλωνίτης, Χρήστος Βάγιας, Λάμπρος Βαλασσάς, Ελευθερία Βαλσάμη, Γιώργος Βάρελης, Αλέξανδρος Γαρδικιώτης, Σπύρος Γαστεράτος, Μάνθος Γισδάκης, Αλέκος Γκόγκος, Διονύσης Δημουλής, Γιώργος Καββαδίας, Νίκος Καββαδίας, Ιωάννα Κασίμη, Ηλέκτρα Κούδα, Ανδρέας Κουρής, Βασίλης - Άρης Μπαλής, Βάρθης Μπάνος, Σπύρος Μπότσης, Σπύρος Νικομάνης, Φιώρη Πανδή, Βασίλης Παπαγεωργίου, Άκης Παπαδάτος, Νίκος Πέρρος, Αλέξανδρος Ρούσσινος, Γιάννης Σαμοΐλης, Σπύρος Χρυσικόπουλος και άλλοι που ξεχνάμε ή αγνοούμε, καθώς επίσης βέβαια ως επικεφαλής του σχετικού ψηφοδελτίου στον κερκυραϊκό βορρά ο υποψήφιος δήμαρχος Κώστας Ρούσσινος. Πραγματικά, θα λέγαμε, αν υπάρχει μία παράταξη που έδωσε και την ψυχή της για τον αθλητισμό στην Κέρκυρα, είναι αυτή!  

Μια μεγάλη αθλητική οικογένεια δίνει με δικαιολογημένες αξιώσεις το «παρών» στον εκλογικό αυτό στίβο, με στόχο την αποτροπή της συρρίκνωσης και μια νέα αναγέννηση του κερκυραϊκού αθλητισμού.

Σε όλα του τα αθλήματα και σε όλα τα επίπεδα. 

Μαζί και για το αγωνιστικό μπριτζ. Υπάρχει στο νησί μας - βλέπε εικόνα πιο πάνω από δραστηριότητά του - και Κερκυραϊκός Όμιλος Αγωνιστικού Μπριτζ. 

Υπάρχει - βλέπε εικόνα πιο πάνω από δραστηριότητά της - και δραστήρια ομάδα αθλητικού χορού. Ολόκληρος σύλλογος, που καλύπτει τη βορειοδυτική Ελλάδα.

Υπάρχουν οι μαθητές και οι μαθήτριές μας με τις μερικές φορές μεγάλες επιτυχίες τους. Όπως αυτές που κατήγαγαν - και πόζαραν από κοινού για την εικόνα που μόλις είδατε - με κέφι και με μόχθο πολύ ομάδες βόλεϊ κοριτσιών και αγοριών του Γυμνασίου - Λυκείου Σκριπερού, που ανακηρύχθηκαν πέρυσι πρωταθλήτριες Κέρκυρας και Ιονίων Νήσων, αλλά και ανάμεσα στις πρώτες στη χώρα, στα σχετικά σχολικά πρωταθλήματα.

Μια παράδοση της Κέρκυρας ξεχωριστή συνεχίζεται, με μεράκι και μόχθο πολλών ανθρώπων κάθε πολιτικής τοποθέτησης, ανάμεσα στους οποίους εκείνοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων» συχνά πρωτοπορούν και σε επίπεδο παρατάξεων στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων έχουν ξεχωρίσει.

Ο Ορέστης Καρνέζης 

Να και μια ποδοσφαιρική ομάδα του Άη Μαθιά, του Ομίλου Φιλάθλων Αγίου Ματθαίου (ΟΦΑΜ), το 1994. Με τον Ορέστη Καρνέζη πιτσιρίκο, πρώτον από δεξιά καθιστό, να δοκιμάζει στον σύλλογο το αθλητικό του ταλέντο, με άλλους μικρούς στο γήπεδο. Ήταν εννιά ετών τότε, στα τσικό της ομάδας του χωριού. Δεν ξέχασε ούτε τους ανθρώπους που αγωνίζονταν «να κρατήσουν τον σύλλογο». 

Ούτε εκείνον ρωτήσαμε ούτε μας ενδιαφέρει τι ψηφίζει, ετούτα που είναι η ουσία ενδιαφέρουν αυτές τις γραμμές: 

«Χρειάζεται οπωσδήποτε στήριξη ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Τι έναυσμα να έχει ένα παιδί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, όταν δεν υπάρχει ένα σωστό γήπεδο; Είναι ένα γενικό φαινόμενο το ότι δεν στηρίζεται ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και δεν δίνεται βάση στις υποδομές». Εκτιμά πως ο αθλητισμός έχει βρεθεί «σε δεύτερη μοίρα». Ψέγει τις «τριτοκοσμικές καταστάσεις» σε τομείς του αθλητισμού και τάσσεται υπέρ κάθε πρωτοβουλίας αλληλεγγύης και δράσης που τον προάγει. Μοιράζεται μια θέση που πρόσφατα εκφράστηκε και από τον τερματοφύλακα του Αστέρα Τρίπολης, Νίκο Παπαδόπουλο, για «μια οργανωμένη προσπάθεια για την καλυτέρευση των συνθηκών», ειδικά στις μικρές κατηγορίες, όπου οι ποδοσφαιριστές μοιάζουν, όπως επισημαίνει, με «ήρωες», αθλούμενοι υπό πολύ αντίξοες συνθήκες. 

Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του ΟΦΑΜ και της Μικτής Παίδων Κέρκυρας, που έγραψε μοναδική ιστορία ως τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος των Παίδων, των Νέων, των Ελπίδων και των Ανδρών και έκανε διεθνή καριέρα, δεν κρύβει την άποψή του ότι «όταν βελτιωθεί η κοινωνία θα βελτιωθεί και το ποδόσφαιρο». Πιστεύει πως ταιριάζει στον αθλητισμό πολύ υψηλότερη θέση στις προτεραιότητες μιας κοινωνίας «που δίνει έμφαση στον άνθρωπο, το παιδί, τη νεολαία, το μέλλον». Με περισσότερες και ικανοποιητικές υποδομές. Με οργανωμένη προοπτική.   

Θλίβεται διπλά όταν παρακολουθεί και ενημερώνεται για το χάλι των αθλητικών υποδομών στο νησί, εκτιμώντας πως το κακό δεν είναι μόνο τωρινό, αλλά πάνε χρόνια που άρχισε ή χειροτέρεψε η υστέρηση. «Θυμάμαι και τα δικά μου χρόνια στον ΟΦΑΜ, όπου έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα σε παιδική ηλικία. Όταν βρέθηκα στα 15-16 μου από την Κέρκυρα σε ποδοσφαιρική ακαδημία στην Κρήτη η διαφορά μού φάνηκε τεράστια, χαώδης». Στέλνει φιλικό αθλητικό χαιρετισμό, εκφράζει αισθήματα υποστήριξης, ευχές, για να γίνει πραγματικότητα κάθε πρωτοβουλία και κίνηση «για την πρόοδο του αθλητισμού στην Κέρκυρα». 

Μακάρι, προσθέτουμε εμείς, η ευχή «να πιάσει τόπο» και να δούμε ένα ευρύ αγωνιστικό και αποτελεσματικό μέτωπο διεκδίκησης όσων χρειάζεται να κατακτηθούν, με τους αθλητές στις πρώτες γραμμές.

Όχι τυχαία, δεν ξεχωρίζουν τυχαία οι συμπορευόμενοι με τη ΛΑ.ΣΥ. Ιονίων Νήσων, πριν απ' όλα για την ανιδιοτελή προσφορά τους, τον σεβασμό στους αθλούμενους, την απέχθεια στον παραγοντισμό. «Κουβαλούν» μια μακρά παράδοση. 

Αμέσως μετά την απελευθέρωση του νησιού από τον ναζιστικό ζυγό, τα τέλη του 1944, ήταν το ΕΑΜ, καθώς αποτελούσε την πλειοψηφική δύναμη μέσα στον λαό και ακόμη περισσότερο στη νεολαία, που σάλπισε αθλητικό εγερτήριο, σε συνθήκες μάλιστα πολύ δύσκολες, αφού διωκόταν από το κράτος ώστε να υποκύψει. Ανταποκρινόταν στη θέληση και τη λαχτάρα της νεολαίας και του λαού του νησιού. 

Ήταν τόση η αθλητική δίψα, τόσο για το ποδόσφαιρο όσο και για άλλα αθλήματα, που το 1946 έγιναν στην πόλη Κερκυραϊκοί Αγώνες Στίβου. Ήδη από το 1945 διεξάγονταν αγώνες πόλο. Από τα τέλη κιόλας του 1944 ποδοσφαιρικοί αγώνες συγκέντρωναν χιλιάδες θεατές. Δεν έλειψαν, μετά την απελευθέρωση, ούτε αγώνες κρίκετ ούτε αγώνες βόλεϊ. 

Τα δημοσιεύματα που παραθέσαμε πιο πάνω προέρχονται από τη μεταπολεμική εφημερίδα του ΕΑΜ Κέρκυρας «Φωνή του Λαού». Η εφημερίδα αυτή, πάντα διεκδικητική μα και επικριτική σε φαινόμενα ιδιοτελούς παραγοντισμού ή αλλοίωσης του αθλητικού πνεύματος, αποτελεί σήμερα την πιο πληθωρική πηγή πληροφόρησης για τα αθλητικά δρώμενα εκείνης της περιόδου στην Κέρκυρα. Λόγω της σημασίας που απέδιδε το ΕΑΜ στον τομέα του αθλητισμού, αγωνιστικές  ειδήσεις, μαζί με μεγάλες αθλητικές έρευνες, φιλοξενούνταν συχνά στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας. 

Η έντονη προώθηση του πνεύματος και της δραστηριότητας του αθλητισμού, ως πηγής χαράς και ζωής, βρήκε δυνατό αντίκρισμα, με μιαν «έκρηξη» του αθλητισμού. 

Διάφορα εργατικά σωματεία και συνδικαλιστές, καθώς μάλιστα το πρώτο ποδοσφαιρικό στην Κέρκυρα μετά τον Πρώτο Πόλεμο προήλθε από αυτά και ονομαζόταν «Πανεργατική», ενίσχυαν αθλητικούς συλλόγους, σε εκείνες τις συνθήκες, ακόμη και με προσφορά σιταριού ή ζεύγη υποδημάτων.  

Στις αθλητικές στήλες της η εφημερίδα φιλοξενούσε διάφορες γνώμες, που συχνά γίνονταν αντικείμενο κριτικών επιστολών και παρεμβάσεων, στο πλαίσιο της αναζήτησης του κατάλληλου πλαισίου ανάπτυξης του αθλητισμού. Τότε, το 1945, το ΕΑΜ με την εφημερίδα του έθεσε για πρώτη φορά το θέμα της δημιουργίας ενιαίου αθλητικού κέντρου στο νησί, εστιάζοντας παράλληλα σε μια πολυδύναμη και σε πληθώρα αθλημάτων ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού στην πόλη και στην ύπαιθρο του νησιού, προς όφελος της νέας γενιάς και του λαού της Κέρκυρας. 

ΟΡΦΕΑΣ ΡΙΤΣΟΣ