Ο Σπύρος Γλυκιώτης, ηγετική φυσιογνωμία του εθνικοαπελευθερωτικού και του κομμουνιστικού κινήματος στην Κέρκυρα την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης και τις δύο επόμενες δεκαετίες, γεννήθηκε στο χωριό Χωρεπίσκοποι το 1903. Ο πατέρας του ήταν επιστάτης σε αρχοντικό της περιοχής.

Ο Σπ. Γλυκιώτης, αφού τελείωσε το σχολαρχείο στο χωριό Σκριπερό, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας. Ως γιατρός στη βόρεια κυρίως Κέρκυρα διέπρεψε για τις γνώσεις του, τη λαϊκότητά του και την υψηλή συναίσθηση του καθήκοντός του. Σε δύσκολους καιρούς γύριζε στα χωριά της Κέρκυρας με το άλογό του ή με κάρο για να βοηθήσει τους ασθενείς, ανταποκρινόμενος στο καθήκον του με προθυμία και κατακτώντας τη γενική αναγνώριση για την ανθρωπιά του. Επίσης, άσκησε το ιατρικό επάγγελμα στην πόλη της Κέρκυρας.

Ασπάστηκε σε νεαρή ηλικία τα κομμουνιστικά ιδεώδη και τα υπηρέτησε μέχρι τέλους με συνέπεια.

Ήταν πρωτεργάτης του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης και του ΚΚΕ εναντίον των Ιταλών κατακτητών του νησιού. Συνελήφθη από τις δυνάμεις κατοχής με άλλους συντρόφους του και αντιστασιακούς τις 31 Αυγούστου 1942, οδηγήθηκε στις φυλακές της πόλης του νησιού και παραπέμφθηκε σε στρατοδικείο των Ιταλών τις 18 Μαρτίου 1943. Τις 19 Μαρτίου 1943 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 18 ετών, καθώς θεωρήθηκε ιθύνων νους και τιμωρήθηκε με τη βαρύτερη ποινή, με την κατηγορία ότι ο ίδιος και άλλοι τέσσερις σύντροφοί του «υπεκίνουν και διηύθυνον» κομμουνιστική ομάδα και προέβαιναν σε «κομμουνιστική προπαγάνδα», αντίθετη στη «δημόσια τάξη» που επέβαλαν οι δυνάμεις κατοχής. Επιπροσθέτως, τον βάρυνε η κατηγορία της παράβασης διαταγών της ανώτατης διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων κατοχής της Ελλάδας.  

«Παραδειγματική καταδίκη εις το Στρατοδικείον της ομάδος των Κερκυραίων κομμουνιστών», έγραφε την επομένη της καταδίκης, η υπό ιταλικό έλεγχο κατοχική εφημερίδα «Κερκυραϊκή Ζωή», ζητώντας από τους Κερκυραίους «να εργάζονται σιωπηρώς, με σεβασμόν προς τους νόμους, με ειλικρίνειαν και εμπιστοσύνην προς τας αρχάς, με πνεύμα γαλήνης και συνεργασίας».

Το δημοσίευμα της ιταλικής κατοχικής εφημερίδας για την καταδίκη του

Στον Σπύρο Γλυκιώτη αποδίδεται η σύσταση, για πρώτη φορά, του ΕΑΜ Κέρκυρας.

Ο νεαρός τότε Βασίλης Νικολούζος τον θυμάται να πρωταγωνιστεί στην Οργάνωση της περιοχής Γύρου - Όρους του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, στο χωριό Χωρεπίσκοποι, επί Κατοχής. «Ήταν συνειδητός κομμουνιστής, ήρεμος, καλοσυνάτος, προσφερόταν να βοηθήσει τον κόσμο ως γιατρός, συχνά χωρίς αμοιβή. Έμεινε στη λαϊκή συνείδηση ως υπόδειγμα γιατρού και αγωνιστή», αναφέρει.

«Οι Ιταλοί τον είχαν εντοπίσει, είχαν εξαπολύσει κυνηγητό για να τον πιάσουν και κρυβόταν στο μοναστήρι του χωριού Βαλανειό. Αυτό που έλεγε ότι πίστευε το πίστευε βαθιά. Υπηρετούσε πραγματικά τις αξίες που διακήρυσσε», προσθέτει η εγγονή του Ελένη Κωστελέτου.

Στο χωριό με κόρη του και εγγονό του

«Πρωτοστατούσε στην Αντίσταση και αντιμετώπισε γι' αυτό πάμπολλες διώξεις», αναφέρει η επίσης συγγενής του Μαίρη Γραμμένου. «Έμεινε βαθιά στη μνήμη της μητέρας μου το γεγονός ότι οι Ιταλοί είχαν επιτάξει το σπίτι μας στο χωριό», προσθέτει η εγγονή του Κορίνα Ζουπάνου.

«Ήταν μέλος του ΚΚΕ και έμεινε πιστός σ' αυτό μέχρι τον θάνατό του», συμπληρώνει ο Παύλος Κουρσάρης, ο πατέρας του οποίου συνεργαζόταν στενά με τον αγωνιστή γιατρό για την οργάνωση της Αντίστασης στη βόρεια Κέρκυρα.  

Σταθερός στις κομμουνιστικές πεποιθήσεις του, ο Σπύρος Γλυκιώτης ήταν υποψήφιος βουλευτής Κέρκυρας στις εκλογές του 1956 με τον δημοκρατικό - αριστερό συνδυασμό που υποστήριζε το εκτός νόμου ΚΚΕ.

Πέθανε στην Κέρκυρα το 1963, σε ηλικία 60 ετών. Στην κηδεία του στο χωριό Χωρεπίσκοποι τον αποχαιρέτισε πλήθος κόσμου από ολόκληρη τη βόρεια Κέρκυρα, ενώ οι αστυνομικές αρχές είχαν στήσει μπλόκα σε διάφορα σημεία-εξόδους της πόλης του νησιού για να εμποδίσουν την προσέλευση κατοίκων της. 

Η λεωφόρος του χωριού του, κατόπιν απόφασης του κοινοτικού συμβουλίου των Χωρεπισκόπων, φέρει το όνομα Σπύρου Γλυκιώτη.