Μήπως μας βομβαρδίζουν αλύπητα κι εμάς, όλον τον ελληνικό λαό, εδώ στα ελληνικά εδάφη;

Όχι βέβαια με πραγματικά πυρά. Όχι μ' εκείνα με τα οποία βάλλεται από δύσμοιρους Ρώσους στρατιώτες ο δύσμοιρος λαός της δεύτερης μεγαλύτερης σε έκταση ευρωπαϊκής χώρας. Αυτός που την τελευταία τριακονταετία μειώθηκε κατά 20% και αποτελεί «σάκο του μποξ» ανάμεσα σε αφενός συνασπισμένα αμερικανικά-ευρωπαϊκά-ουκρανικά μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και, αφετέρου, ίδιας ληστρικής φύσης ρωσικά-ουκρανικά συμφέροντα, καθώς η Ουκρανία αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο πλούτο και μια πολύ σπουδαία γεωπολιτική θέση.

Στον νου μάς βομβαρδίζουν εμάς! Μας βομβαρδίζουν ιδεολογικά, με τοξικές ιδέες, για το νέο μακελειό.

Όσο ποτέ, μάλιστα, εδώ και πολλές δεκαετίες!

Με όλα εκείνα τα σκουριασμένα και χρεοκοπημένα από τη ζωή σάπια ιδεολογήματα. Που συσκοτίζουν και διαστρέφουν την πραγματικότητα.

Πρώτα απ' όλα, βέβαια, όσον αφορά το καταρρακωμένο στη συνείδηση των λαών και αχόρταγο για νέες πολεμικές δαπάνες, δήθεν «δημοκρατικό» ΝΑΤΟ. Δηλαδή, το τάχα «δικό μας» συνασπισμένο ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.

Που τόσο σάπιο καθώς είναι πια, ενώ η καπιταλιστική ιδεολογία του έχει «θριαμβεύσει» υποτίθεται παγκοσμίως, αναζητεί ακόμα πιο πολύ στα όπλα την επιβίωσή του και βυσσοδομεί όλο και πιο απροκάλυπτα.

Για νέα «ΝΑΤΟικά εδάφη».

Και υπονομεύει διαρκώς την ειρήνη, στο πλαίσιο των σφοδρών ανταγωνισμών του με τη Ρωσία ή και την Κίνα, στην άλλη άκρη του κόσμου, δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τις ΗΠΑ και την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ακόμα δεν έχει στεγνώσει άλλωστε η μελάνη των πυρηνικών συμφωνιών των ΗΠΑ με την Αυστραλία.

Με ξέφρενη προπαγάνδα επιχειρούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου για να ξεχάσουμε (πάνω φωτογραφία από πορεία της Επιτροπής Ειρήνης Κέρκυρας πριν από 38 χρόνια) ότι δεν έχουν περάσει παρά μόλις λίγα χρόνια ή λίγες δεκαετίες. Από τότε που αυτό ακριβώς το στρατόπεδο, με τις αδελφές σημαίες του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε κορυφαίων μελών τους, αφού επί δεκαετίες τροφοδότησε μια ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών, εξαπέλυσε εξοντωτικούς πολέμους.

Θέλουν να ξεχάσουμε ότι αυτό το «δημοκρατικό» στρατόπεδο του «ελεύθερου κόσμου» ερείπωσε ή διαμέλισε κιόλας τη Σερβία και τα Βαλκάνια στη γειτονιά μας και άλλες χώρες, όπως το Ιράκ, η Συρία και η Λιβύη, στην ευρύτερη περιοχή μας. Με επιχειρήματα-προσχήματα πανομοιότυπα βεβαίως με τα τωρινά του μεγιστάνα Πούτιν και των συν αυτώ, που αποφάσισαν την απαίσια ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πάλι υποτίθεται για χάρη της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας» και της «ασφάλειας» των λαών!

Επιδιώκουν να ταχθούμε ψυχή τε μα και σώματι, αν χρειαστεί, με το επίσης ξένο προς τα συμφέροντα των λαών και την ειρήνη «δυτικό» ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.

Εναντίον του εξίσου απεχθούς ρωσικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Που εισέβαλε στην Ουκρανία εξήντα περίπου ημέρες, ας μην ξεχνάμε, αφότου με την «κατανόηση» του «δυτικού» στρατοπέδου εισέβαλε στο Καζακστάν, με την ομπρέλα του ελεγχόμενου από τη Ρωσία λεγόμενου Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, πιο γνωστού ως ΟΣΣΑ. Για να καταστείλει, από κοινού με τον μηχανισμό της ντόπιας αστικής τάξης, την εξέγερση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων του Καζακστάν!

Κοινός ανομολόγητος στόχος κάθε ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, βλέπετε, όπως έχει αποδειχθεί αμέτρητες φορές, παντού είναι το «γονάτισμα» και η συστράτευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, όλων των ανθρώπων που υποφέρουν από τον καπιταλιστικό ζυγό και γίνονται βορά των σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στα δικά του εκμεταλλευτικά, ληστρικά σχέδια. Όσο και αν πολλοί πασχίζουν να παραβλέπουμε την αλήθεια, πριν από έναν αιώνα ο Ρώσος επαναστάτης Λένιν απέδειξε πως ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός έχει οικονομικές ρίζες πρωτίστως και δεν είναι παρά το ανώτατο στάδιο «ωρίμανσης» του ληστρικού καπιταλισμού, με ή χωρίς δημοκρατικό, κάπως, μανδύα.

Οι στίχοι του Γεράσιμου Σπαταλά

Φταίει τάχα ένας ανελεύθερος ρωσικός «δράκος», μας λένε για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θέλοντας να στοχοποιήσουμε απλώς τον Πούτιν, λες και απευθύνονται σε ανεγκέφαλους.

Σ' αυτήν εδώ τη γη μας, το τι φταίει όμως για τους πολέμους σαν αυτόν που βιώνουμε τώρα, ανάμεσα μάλιστα σε λαούς που -όπως κι εκείνοι της Γιουγκοσλαβίας, ας θυμηθούμε- ζούσαν επί δεκαετίες ειρηνικά, μεταξύ άλλων το έχει πει με στίχους, πριν από έναν αιώνα περίπου, ένας ταπεινός Κερκυραίος σπουδαίος λογοτέχνης από το χωριό Σιναράδες.

Ο Γεράσιμος Σπαταλάς (1877-1971). Με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στιχουργώντας τον πραγματικό «δράκο».

Το 1915, σε μια ποιητική συλλογή του -που μοναδικό ίσως αντίτυπό της σώζεται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής- τιτλοφόρησε «Καπιταλισμός» ένα ποίημά του γραμμένο για τον πόλεμο. Τα λέει όλα θαρρείς και για ετούτον τον πόλεμο:

Καπιταλισμός

Πολιπλόκαμος Δράκοντας, με χίλια
Μύρια κεφάλια αχόρταγα, αιμοβόρα,
Και με γαμψόνυχα χέρια πληθώρα,
Που της γης εκμυζώντας τα βασίλεια
Μαραίνει τη ζωή και μες τ' ανήλια
Τα δικά του την πάει τα κοσμοφτόρα·
Που τ' άχραντα της νιότης πνίγει δώρα
Και τη μοιάζει με πέτρινα κοχίλια
Π' όσο είν' υγρά λαμπρίζουν στ' ακρογιάλι
Αχ! το σκληρό, τ' ανέσπλαχνο το τέρας·
Που σφίγγει όλη τη γης σε πόνου αγκάλη,
Κι' ο ιδικός του μονάχα λάμπει αστέρας,
Ο Μαμωνάς, τον πόλεμο που υψώνει,
Στην άθλια γης την Κόλαση στηλώνει!

Ισχύουν ή όχι και σήμερα, πιστεύετε, εκείνα τα λόγια του Σπαταλά; Δεν βιώνουμε όντως, πάλι, ένα πόλεμο για τα καπιταλιστικά κέρδη, για τις σφαίρες επιρροής, για τη δρακόντεια άλλοτε ειρηνική και άλλοτε πολεμική καταλήστευση του πλούτου λαών και εδαφών;

Δακτυλοδεικτούμενος μέχρι προ τινος, ως πολιτικό «γέννημα - θρέμμα» του συνδεδεμένου με δυτικά κεφάλαια μεγαλύτερου δισεκατομμυριούχου της γεμάτης μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές Ουκρανίας. Αυτό είναι το νέο «αγαπημένο παιδί» της Δύσης. Ο «πλασιέ» της ΝΑΤΟικής πολεμικής μηχανής, δηλαδή, πρόεδρός της Ζελένσκι, που παρασημοφόρησε με την ανώτατη ουκρανική τιμητική διάκριση διαβόητο φασίστα και έβαλε το ΝΑΤΟ στο Σύνταγμα της χώρας του χωρίς να ζητήσει την ετυμηγορία του ουκρανικού λαού, ενώ τώρα φθάνει στο σημείο να καταγγέλλει το ΝΑΤΟ ότι περίπου τον «πούλησε». Ο ίδιος, όπως επισημαίνει και ο Κερκυραίος γεωπολιτικός αναλυτής Γιάννης Μάζης, υπονόμευσε πλήρως τις ειρηνευτικές συμφωνίες του Μινσκ, χρησιμοποιώντας «ναζιστικά καθάρματα». Τις τόσο ωφέλιμες και για τους Έλληνες ομογενείς, που εδώ και χρόνια βρίσκονταν κι αυτοί στο στόχαστρο ακραίων ουκρανικών «Ταγμάτων Εφόδου», ενώ, παρά ταύτα, οι ελληνικές κυβερνήσεις σιωπούσαν ένοχα για να μην δυσαρεστήσουν τους υπερατλαντικούς «προστάτες» μας.

Αλλά τι να πρωτοπεί κανείς για όλους ανεξαιρέτως τους εμφανείς και αφανείς πρωταγωνιστές και συνένοχους της νέας πολεμικής σύγκρουσης;

Βομβαρδίζοντάς μας με τη χυδαία ΝΑΤΟική προπαγάνδα τους επιδιώκουν (πάνω φωτογραφία από άλλη κινητοποίηση του κερκυραϊκού λαού για την ειρήνη τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ ακολουθούν άλλες παρόμοιες από τότε και από άλλες περιόδους των εξήντα τελευταίων ετών με τη βοήθεια του φωτογραφικού αρχείου του Ανδρέα Παγιατάκη) να μας θολώσουν τον νου.

Ώστε να μην ζητάμε αυτό που παγίως κάνουμε. Δηλαδή, να απαιτούμε να μην υπάρχει καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τα κέρδη κανενός οικονομικού και πολεμικού στρατοπέδου απομύζησης των λαών.

Θέλουν να μην σκεφτόμαστε κιόλας, καν, πως η Ουκρανία -που οι κυρίαρχοι ολιγάρχες της και το πολιτικό προσωπικό τους έβαλαν στο Σύνταγμα της χώρας το ΝΑΤΟ ως «προστάτη» τους- φιλοξενεί στο έδαφός της περισσότερους ενεργειακούς αγωγούς από οποιαδήποτε άλλη χώρα διεθνώς. Πως είναι, σύμφωνα με στοιχεία οικονομικών ερευνών, πρώτη πανευρωπαϊκά σε βεβαιωμένα κοιτάσματα ουρανίου, δεύτερη στην Ευρώπη και δέκατη παγκοσμίως σε βεβαιωμένα κοιτάσματα τιτανίου, δεύτερη παγκοσμίως σε κοιτάσματα μαγγανίου και σε κοιτάσματα σιδήρου, δεύτερη πανευρωπαϊκά σε κοιτάσματα μολύβδου, τρίτη στην Ευρώπη και δέκατη τρίτη παγκοσμίως σε κοιτάσματα σχιστολιθικού αερίου, έβδομη στον κόσμο στα αποθέματα λιγνίτη. Πως κατέχει, ακόμη, παγκοσμίως, μία από τις πρώτες πέντε-δέκα θέσεις στην παραγωγή και στις εξαγωγές σιταριού, ηλιόσπορου και ηλιελαίου, κριθαριού, καλαμποκιού, πατάτας, σίκαλης και μελιού, αβγών και τυριών, ενώ λειτουργεί μεγάλους πυρηνικούς ενεργειακούς σταθμούς. Πώς κατέχει κιόλας την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά σε εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Πως για τους λόγους αυτούς και τη γεωπολιτική θέση της η Ουκρανία αποτελεί «μήλον της έριδος» μεγάλων και σφοδρά αντιτιθέμενων μεταξύ τους καπιταλιστικών συμφερόντων και στρατοπέδων, που ερίζουν για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.

Μας κρύβουν και ότι ο υποστηριζόμενος από την πανίσχυρη οικονομική ολιγαρχία της Ρωσίας πρόεδρός της Βλαντίμιρ Πούτιν επιδιώκει στην περιοχή της, βλέπετε, τη δημιουργία μιας άλλης εξίσου καπιταλιστικής «οικονομικής ζώνης», υπό ρωσική βέβαια οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία. Σε αντιδιαστολή με την υπό γερμανογαλλική ηγεμονία και με ΝΑΤΟική στρατιωτική «ομπρέλα» Ευρωπαϊκή Ένωσή «μας».

Όπως βέβαια προωθεί άλλου είδους «οικονομικές ζώνες» και η καπιταλιστική στο οικονομικό πεδίο Κίνα.

Θέλουν να μας τυφλώσουν!

Οι στίχοι του Κωνσταντίνου Θεοτόκη

Ο γεννημένος στο χωριό Καρουσάδες από αριστοκρατική οικογένεια μεγάλος Κερκυραίος λογοτέχνης -και επαναστάτης σοσιαλιστής- Κωνσταντίνος Θεοτόκης (1872-1923), που μισούσε βαθιά το καπιταλιστικό καθεστώς, μάς άφησε πολύτιμους στίχους, σοφά λόγια για το φαινόμενο και τη φύση και τις αιτίες των πολέμων, από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Παραμερίζοντας την κούφια ρητορεία για τον έναν ή τον άλλο «κακό» της εποχής του, σε μιαν αφιέρωση το 1914 στη φίλη του Ειρήνη Δενδρινού, που μπήκε και ως πρόλογος στο βιβλίο του «Η τιμή και το χρήμα», με τα ακόλουθα λόγια καλούσε να δούμε το δάσος και όχι μόνο το δένδρο κι εστίαζε στο διεθνές οικονομικοκοινωνικό καθεστώς:

«Είταν η τύχη του φαίνεται το ειρηνικό διήγημά μου να προβάλει μέσα σε τέτιες κοσμοϊστορικές ταραχές, όταν ποτάμια αίματος βάφουν τη μητέρα γη, σα μια δειλή διαμαρτυρία ενάντια σ' ένα τόσο άτοπο καθεστώς, που για να υπάρχει χρειάζεται τον παράλογο φόνο και την ατυχία τόσων πλασμάτων».

Μας άφησε και αντιπολεμικούς στίχους, με πίστη στην επικράτηση της ειρήνης με τη νίκη των πανανθρώπινων ιδανικών.

Όπως αυτούς εδώ από άτιτλο σονέτο του γραμμένο τον Μάρτιο του 1917:

Μες στου Άρη την αντάρα αψύ δρολάπι
Νέας άνοιξης ανάσταση μας τάζει
Θ' αδερφώσει το αρνί με το ζουλάπι
Κι η ρημαγμένη η γη θε να γιορτάζει.

Κι όπως αυτούς από άλλο άτιτλο σονέτο που είχε γράψει το 1915:

Βάφει τη μάνα γη ποτάμι το αίμα
Κι απ' άκρη σ' άκρη τ' Άρη η οργή μανίζει,
Καίονται οι στεριές, η θάλασσα καπνίζει
Και βασιλεύει ο φόνος και το ψέμμα.
Του Τεύτονα ρηγάρχη το άγριο βλέμμα
Πάνω στα ερείπια ακοίμητο βιγλίζει
Και λάβρα πιθυμιά τον κατακλύζει
Της οικουμένης λαχταρά το στέμμα.
Η θέλησή του προσταγή και νόμος!

Ή όπως ετούτους άλλου άτιτλου σονέτου του, γραμμένου το 1919:

(...) Ενώ τη γης ο Άρης βύθιζε στη θλίψη.
Κι είπα: της νίκης καν για με γιορτάσι
Θα 'ναι η μέρα κι η αγάπη θα χορτάσει
Τι η λευτεριά με τη γερή πνοή της
Της σφαγής τη μαυρίλα θα σαρώσει
Και θα χαρεί την ακριβή ζωή της (...)

Οι στίχοι του Σπύρου Νικοκάβουρα

Ο Κερκυραίος ποιητής Σπύρος Νικοκάβουρας από το χωριό Σφακερά (1883-1952) δεν υστέρησε από τους άλλους ομότεχνούς του σε αντιπολεμικούς στίχους, υπέρ της ειρήνης.

«Εγερτήριο» είχε τιτλοφορήσει ένα γραμμένο γύρω στα 1920 ποίημά του που είχε συμπεριλάβει στην έκδοση ποιητικής συλλογής του με τον τίτλο «Ποιητικά έργα» το 1925 στην Κέρκυρα.

Καλούσε σε εγκατάλειψη της μοιρολατρίας, σε ανίκητον αντιπολεμικό, λαϊκό ανατρεπτικό συναγερμό-ξεσηκωμό, εναντίον των στρατοκρατών εκμεταλλευτών των λαών:

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ

Πετάξτε το μαύρο κομπολόι,
Αφήστε πλια θλιμμένοι το μαράζι·
Σύψυχη όλη τη γης αναταράζει
Το δίκιο μας. Παιδιά το μοιρολόι
Ας πάψει, δεν ταιριάζει· την αλόη
Μας ποτίζουν, ξυπνήστε! χαράζει
Η μέρα μας, ο εχθρός μας λογαριάζει,
Ειμάστενε ο στρατός. Γιγάντιο μπόι
Έχομε. Στο χαρέμι, σαν πανώρια,
Γλεντάνε τη ζωή, και μεις φανάρι
Κρατούμε! Μας χωρίζουν άτιμα όρια,
Αρπάχτε το φαρί, τον καβαλάρη
Κατεβάστε· γενείτε ένα φουσάτο,
Φωνάξτε: «Στρατοί και στόλοι κάτω».

Ήταν τα χρόνια που οι πιο προοδευτικές φωνές στην Κέρκυρα, μαζί με τον λαό, εξεγείρονταν εναντίον των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της τυχοδιωκτικής εμπλοκής της χώρας σε αυτούς για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης και των ξένων συμμάχων της ακόμη και με την τυχοδιωκτική και καταστροφική Μικρασιατική εκστρατεία.

Για «τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου και από τα δύο αντίπαλα συγκροτήματα» μιλούσαν στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου πολέμου οι Κερκυραίοι σοσιαλιστές, σύμφωνα με τις «Αναμνήσεις» που εξέδωσε το 1985 ο αγωνιστής στα νιάτα του Άγις Στίνας από το χωριό Σπαρτίλας.

Τον Δεκέμβριο του 1921, εξάλλου, ένα συλλαλητήριο ελαιοπαραγωγών στην πλατεία Σαρόκο είχε μετατραπεί «σε μαχητική αντιπολεμική διαδήλωση». Με σύνθημα «Κάτω οι πόλεμοι».

Πριν από εκατό χρόνια, σε μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του νησιού, σύμφωνα πάλι με τις μαρτυρίες του Στίνα, τονιζόταν ότι «υπεύθυνος για τον πόλεμο είναι ο καπιταλισμός ολόκληρος» και «όχι μια μόνον μερίδα του» είτε της μιας ή της άλλης «συντηρητικής» ή «προοδευτικής» πολιτικής και στρατιωτικής πτέρυγας του καπιταλισμού.

Να μας μπερδέψουν και να μας τρομοκρατήσουν θέλουν σήμερα!

Θέλουν (πάνω, όπως και στην κορυφή του θέματος, Κερκυραίοι σε Μαραθώνιο Ειρήνης στην Αθήνα τις αρχές της δεκαετίας του 1960) να κάνουμε «τα στραβά μάτια» στην επιθετικότητα και του ΝΑΤΟ.

Να διαγράψουμε από τη μνήμη μας όσα έχουμε ζήσει και έχουμε μάθει από τους προγόνους μας. Να απαρνηθούμε την πικρή πείρα μας και τις δημοκρατικές αντιιμπεριαλιστικές παραδόσεις μας. Να αθωώσουμε τον «δυτικό» ιμπεριαλιστικό πόλο. Να συνθηκολογήσουμε στο δέος, ώστε να δεχθούμε να αδειάσει κι άλλο η τσέπη μας για να συρθούμε από αυτόν τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό πόλο στα εξίσου βρώμικα δήθεν ειρηνικά «παιχνίδια» του «με το δάχτυλο στη σκανδάλη» ακόμη και στα σύνορα της Ρωσίας και της Κίνας, για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των συνασπισμένων ευρωατλαντικών μονοπωλίων και των πολιτικών υποστηρικτών τους!

Να συνθηκολογήσουμε με τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας και τη χρησιμοποίησή τους ως κρίκους και ορμητήρια για ιμπεριαλιστικά σχέδια που βέβαια μας κάνουν πιθανόν στόχο.

Να δεχθούμε να πληρώσουμε εμείς από το υστέρημά μας, όπως ήδη γίνεται, το τεράστιο κόστος και αυτού του πολέμου!

Να διευκολύνουμε κι εμείς, όπως κάνουν οι κυβερνήσεις μας άλλοτε φωναχτά κι άλλοτε στα μουλωχτά, τα κάθε λογής ιμπεριαλιστικά σχέδια, κάνοντάς μας στόχο πιθανών αντιποίνων.

Για την εξυπηρέτηση των οποίων, ας μην ξεχνάμε, το 1970 οι «προστάτες» μας δεν είχαν διστάσει να εγκαταστήσουν την αλήστου μνήμης ΝΑΤΟική βάση στον ειδυλλιακόν όρμο της Παλαιοκαστρίτσας!

Όπου μαζί με τον κερκυραϊκό λαό είχαν διαδηλώσει όχι λίγες φορές και άλλοι Ευρωπαίοι.

Ωρύονται ο αμφισβητούμενος πια ως «πλανητάρχης» οικονομικός και πολιτικός διευθυντής του ΝΑΤΟ Μπάιντεν και οι συν αυτώ. Εκείνος που τάχα δεν βρήκε από ολιγάρχες αλλά από τον λαό τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια που ξόδεψε η ομάδα του για την επικράτησή της στο σιδερένια δικομματικό κεφαλαιοκρατικό αμερικανικό εκλογικό σύστημα.

Δηλώνει τώρα απροκάλυπτα πως «ο δικτάτορας Πούτιν δεν έχει ιδέα τι έρχεται». Βάλλει εναντίον των Ρώσων ολιγαρχών καλώντας τους να ανατρέψουν τον σχεδόν άλλο τόσο δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Ρωσίας, ο οποίος βγάζει από τη φαρέτρα του την απειλή των πυρηνικών ανταποδίδοντας σχετικούς υπαινιγμούς. Την ώρα βέβαια που οι ΗΠΑ και η άλλο τόσο ιμπεριαλιστική «σύμμαχος» Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού πρόβαλαν στον ουκρανικό λαό ως «εγγυητές» των δικαιωμάτων του αν συρόταν στο δικό τους άρμα, τον έσυραν στην επιθετικότητα του αντίπαλου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου και του στέλνουν όπλα πληρωμένα από το υστέρημα των λαών για να σκοτωθεί για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που «εκπαίδευαν» τον ουκρανικό Στρατό, εξυπηρετώντας τους δικούς τους τελείως ιδιοτελείς σκοπούς.

Θέλουν στην πέραν του Ατλαντικού ακτή -και το λένε ωμά- να καθυποτάξουν ή και να καταστρέψουν τον Ρώσο ανταγωνιστή τους, καθώς επεκτείνονται στρατιωτικά στον Ειρηνικό και στον Ινδικό ωκεανό με στόχο κυρίως τον άλλο μεγάλο ανταγωνιστή τους. Την επίσης καπιταλιστική στην οικονομία της Κίνα. Για να μην «απειληθεί» η παγκόσμια οικονομική πρωτοκαθεδρία τους.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι, με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση των ΗΠΑ, ο Τζον Μπάιντεν αποκάλεσε δημοσίως «δολοφόνο» τον Πούτιν και κάλεσε τους ηγέτες της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ να στοιχηθούν πιο δυναμικά σε μια σχεδόν υστερική αντιρωσική και αντικινεζική βάση;

Είναι εξίσου αδίστακτοι!

Όπως -ας μην γελιόμαστε- και οι «μπλε», «πράσινοι» και «ροζ» ηγέτες της «δικής μας» Ευρωπαϊκής Ένωσης βέβαια.

Που καμώνονται με την πολιτική φορεσιά τους, ενώ με τη στρατιωτικά ρούχα τους στο ΝΑΤΟ μαζί με τις ΗΠΑ περικύκλωναν τη Ρωσία, πως τάχα «έπεσαν από τα σύννεφα»!

Που χειροκροτούσαν το 2014 την πραξικοπηματική εγκατάσταση «δυτικόφιλης» κυβέρνησης στο Κίεβο. Και ο ένας μετά τον άλλο, ενώ παριστάνουν τις «αθώες περιστερές», όπως βέβαια και η σημερινή «συντηρητική» και η προηγούμενη «προοδευτική» ελληνική κυβέρνηση, στα μουλωχτά είχαν συνυπογράψει στο ΝΑΤΟ όλες ανεξαιρέτως τις αποφάσεις στρατιωτικής περικύκλωσης-πίεσης της Ρωσίας στα σύνορά της ή και, ακόμη χειρότερα, όπως ο Κερκυραίος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας, πανηγύριζαν για τη μετατροπή τμημάτων των χωρών τους σε τέτοια αμερικανικά/ΝΑΤΟικά ορμητήρια με στόχο τη Ρωσία!

Που οκτώ χρόνια τώρα έκαναν «τα στραβά μάτια» στον εμφύλιο, στα φασιστικά Τάγματα και στη βαρβαρότητα με τα χιλιάδες -για 15.000 γίνεται λόγος- θύματα, μεταξύ των οποίων βέβαια και πολλοί πολίτες με ελληνική καταγωγή, στην ανατολική Ουκρανία!

Πώς να ξεχάσει όμως κανείς και την τελείως αδικαιολόγητη εντυπωσιακή διεύρυνση των στραμμένων κυρίως προς τη Ρωσία αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα την περίοδο της προηγούμενης κυβέρνησης ή την αμετροεπή δήλωση του κ. Νίκου Δένδια, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, πως ήταν «όνειρό» του, αντί εφιάλτης, η ρητώς επικρινόμενη από τη Ρωσία μετατροπή της Αλεξανδρούπολης - που άρχισε επί ΣΥΡΙΖΑ- σε στρατηγικό ορμητήριο διείσδυσης και μεταφοράς αμέτρητων αμερικανικών/ΝΑΤΟικών στρατευμάτων με τεράστιον οπλισμό για την εγκατάστασή τους στις βαλκανικές και άλλες παρυφές της Ρωσίας;

Κανείς τους δεν μας λέει, ωστόσο, τι γυρεύουν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες, αλλά πια και Ρώσοι στρατιώτες, ακόμη και δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους τριάντα χρόνια περίπου μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας που είχε ιδρυθεί, βέβαια, πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του δήθεν «αμυντικού» ΝΑΤΟ.

Τάχα «αθώοι του αίματος» δηλώνουν οι πολιτικοί και των κυρίαρχων κομμάτων της Ελλάδας, που βεβαίως, ενώ βοά ο τόπος για τα κυρίαρχα σε όλους τους τομείς της ζωής μας οικονομικά «τζάκια», τάχα δεν έχουν ιδέα ούτε για την ελληνική ούτε για την ευρωπαϊκή ούτε για την αμερικανική οικονομική ολιγαρχία και τα δικά τους «θέλω», αλλά ξέρουν απέξω κι ανακατωτά τη ρωσική ολιγαρχία που, ειρήσθω εν παρόδω, επεκτείνει βέβαια και στα νησιά του Ιονίου τις επιχορηγούμενες κιόλας από τις κρατικές τσέπες μας, όπως στον Σκορπιό, μπίζνες της!

Ομνύουν στη δημοκρατία, ενώ μέσα σε μια νύχτα πριν από έξι χρόνια, μόλις το 2015, με ευρωατλαντική παρότρυνση μετέτρεψαν δικτατορικά και από κοινού το «όχι» του δημοψηφίσματος του ελληνικού λαού σε «ναι»!

Και απαγορεύουν βέβαια στον ελληνικό λαό, όπως έκαναν και οι Ζελένσκι στον ουκρανικό, να έχει γνώμη για τη συμμετοχή της χώρας σε επιθετικές λυκοσυμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ!

Πώς επίσης να εξηγήσει κανείς (πάνω φωτογραφία από κινητοποίηση Κερκυραίων το 1980 ενάντια στην επανένταξη της χώρας μας στο ΝΑΤΟ) και την ένοχη ευρωπαϊκή σιωπή. Για τα εγκλήματα και τα χιλιάδες θύματα του ουκρανικού καθεστώτος, επαναλαμβάνουμε, στη γεμάτη Ουκρανούς πολίτες και με ελληνική καταγωγή ανατολική Ουκρανία από το 2014 ίσαμε σήμερα. Τη σιωπή, εννοούμε, από όλους εκείνους τους Έλληνες πολιτικούς που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα βάσανα του ουκρανικού λαού και τους ομογενείς μας, οι οποίοι, ας το ξαναπούμε, επί χρόνια βάλλονταν κυρίως από τρομοκρατικά - φασιστικά ουκρανικά τάγματα.

Θα περίμενε κανείς, μόνο και μόνο επειδή αυτό επέβαλε το γεγονός της ύπαρξης της μεγάλης ελληνικής ομογένειας στην περιοχή, ότι η ελληνική κυβέρνηση, έστω καθυστερημένα, θα υιοθετούσε μιαν άλλη στάση. Σαφή ως προς την αντίθεση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά συγχρόνως μετριοπαθή γενικότερη στάση, τουλάχιστον χωρίς εμπλοκή στον πόλεμο με παροχή όπλων. Για την εξασφάλιση των τελείως απαραίτητων για τα συμφέροντα της ομογένειας διαύλων ευχερούς και εποικοδομητικής επικοινωνίας και με τις δύο πλευρές της πολεμικής αναμέτρησης, τουλάχιστον ώσπου αυτή να παύσει. Τι συνέβη όμως; Αντί αυτού, αδίστακτα, ο πρωθυπουργός μας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγες ώρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έδωσε στη δημοσιότητα μιαν ασύμμετρη, ΝΑΤΟικότερη κι εκείνης του ίδιου του ΝΑΤΟ επιθετική δήλωσή του προς τον ελληνικό λαό και τη διεθνή κοινότητα.

Έπρεπε, μας είπε ενώ η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ήταν σε πλήρη εξέλιξη, «η αντίδρασή μας να μην είναι απλά κοινή, αλλά να είναι και αντίστοιχη της πρωτοφανούς ρωσικής προκλητικότητας»!

Σε κάθε εκδοχή του και από όποια πλευρά το δει κανείς, φίλες και φίλοι, ο καπιταλισμός δυσκολεύεται, όσες δημοκρατικές μάσκες και αν φοράνε οι οικονομικοί και πολιτικοί εκπρόσωποί του, να κρύψει το απάνθρωπο και ανήθικο πρόσωπό του.

Η Ελλάδα όπως έχει ειπωθεί, ας μην ξεχνάμε, εξακολουθεί, με κάποιες εξαρτήσεις βέβαια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, να κατέχει μιαν ενδιάμεση θέση στη διεθνή ιμπεριαλιστική πυραμίδα, έστω με τάσεις υποχώρησης λόγω της κρίσης των ετών 2008-2018, στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ο ελληνικός καπιταλισμός μοιάζει να επιζητεί να καλύψει το χαμένο έδαφος συμμετέχοντας όλο και πιο δυναμικά σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις, ως «πρωτοπαλίκαρο» μάλιστα αυτής της ευρωατλαντικής αλυσίδας, μολονότι αποτελεί εξασθενημένο κρίκο της. Με στόχο την ανάκτηση ισχύος και τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» του εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Για τη διεκδίκηση μέσω αυτών και των «συμμάχων» τους στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, όπως είναι το Ισραήλ και ορισμένες αραβικές χώρες, μεριδίων στα λάφυρα της πολλαπλώς επιχειρούμενης νέας ανακατανομής αγορών, ρόλων και ισχύος στο πλαίσιο του ανειρήνευτου ανταγωνισμού των μονοπωλιακών ομίλων σε διεθνή κλίμακα.

Έτσι, στις στήλες του φιλοεπιχειρηματικού ελληνικού Τύπου πληθαίνουν και οι αντιιστορικές «αναπολήσεις» της αλήστου μνήμης «οικονομικής αυτοκρατορίας» Ελλήνων κεφαλαιούχων στα παράλια της Ουκρανίας ή της Ρωσίας και στις όχθες του Δούναβη, ενώ ο ελληνικός εφοπλισμός, ο μόνος τομέας της ελληνικής αστικής τάξης που βαραίνει ο λόγος του στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, μολονότι εμφανίζεται «επιφυλακτικός» λόγω της ρευστότητας της κατάστασης, όπως δηλώνουν εκπρόσωποί του, διαβλέπει «ευκαιρίες» ανάπτυξης. Οι Έλληνες εφοπλιστές «έχουν επενδύσει μεγάλα κεφάλαια τα τελευταία χρόνια στην κατασκευή δεξαμενόπλοιων υγροποιημένου φυσικού αερίου και σήμερα διαθέτουν τον πιο σύγχρονο στόλο αυτών των εξειδικευμένων πλοίων στον κόσμο», αναφέρει χαρακτηριστικά η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», παραθέτοντας στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία στο τέλος του 2021 διέθεταν τέτοια δεξαμενόπλοια αξίας 19,1 δισ. δολαρίων, τα οποία τους τοποθετούν στην κορυφή του τομέα παγκοσμίως. Ανέκαθεν ο ελληνικός στόλος, θυμίζουμε, ήταν προσκολλημένος στις ΗΠΑ και διακινούσε σημαντικό μέρος των θαλάσσιων μεταφορών εμπορευμάτων κάθε λογής προς και από τις ΗΠΑ, που αναμένεται βέβαια να διευρυνθούν στο εγγύς μέλλον.

Ας μην γελιόμαστε!

Τα κυρίαρχα κόμματα, όπως μαρτυρούν και οι θλιβερές τοποθετήσεις Κερκυραίων βουλευτών και στελεχών τους με τις ελάχιστα αποκρυπτόμενες προσχηματικές διαφορές τους, δυστυχώς δεν συντάσσονται απλώς με το ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, με τη ρητορική του, με την απροκάλυπτη προσπάθεια αθώωσης και εξαγνισμού του.

Συμπίπτουν στην ολοένα και μεγαλύτερη και ενδεχομένως ολέθρια εμπλοκή της χώρας με την παροχή γης και ύδατος για τις εξορμήσεις του ΝΑΤΟ ή μόνο των ΗΠΑ, για την αποστολή ελληνικού οπλισμού στην Ουκρανία ή ακόμη και Ελλήνων στρατιωτών σε γειτονικές χώρες, «μαλώνοντας» υποκριτικά μόνο για το αν αυτό πρέπει να γίνεται όποτε το ζητά ρητά το ΝΑΤΟ «συλλογικά» ή χωρίς ρητή, δημόσια «συλλογική» πρόσκληση.

Κοινώς «κάνουν γαργάρα» για τον ρόλο του ΝΑΤΟ και για το ότι τα κόμματά τους όλη την τελευταία δεκαετία, όταν κυβερνούσαν πότε το ένα και πότε το άλλο, έχουν συνυπογράψει όλες τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις στρατιωτικής «πολιορκίας» της Ρωσίας και έχουν προσδέσει τη χώρα ακόμα πιο στενά στο άρμα του ΝΑΤΟ!

Ρεσιτάλ υποκρισίας δίνουν!

Στη Βουλή, μάλιστα, ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ προκλήθηκε επί τούτου από τον κ. Δημήτρη Κουτσούμπα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, απέφυγε να πει οτιδήποτε αρνητικό για την «παράδειγμα προς αποφυγή», θα λέγαμε, ντροπιαστική συμμετοχή ελληνικού στρατιωτικού σώματος στην ιμπεριαλιστική «δυτική» εκστρατεία του 1919 στην Ουκρανία για την κατάπνιξη της σοσιαλιστικής επανάστασης της εποχής.

Ο λαός του νησιού μας όμως (πάνω φωτογραφία από το κερκυραϊκό αντιπολεμικό μουσικό συλλαλητήριο του Απριλίου του 1999 μετά τον ΝΑΤΟικό βομβαρδισμό της Σερβίας, με μουσική και τραγούδια από τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Σπύρο Σαμοΐλη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Κώστα Θωμαΐδη, τον Δημήτρη Τσακνή και άλλους) δεν επιθυμεί αυτό που επιθυμούν οι ηγέτες των ψευδεπίγραφα «αμυντικών» ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Όποια προσχήματα και αν επιστρατεύουν για να υποτάξουν τον νου μας και να γίνουν πιστευτοί.

Θέλουν να δικαιολογήσουν, συγχρόνως, την ταυτοχρόνως επιχειρούμενη μεγαλύτερη οικονομική λεηλασία των λαών υπέρ των ενεργειακών, διατροφικών, «αμυντικών» και άλλων μονοπωλιακών ομίλων που δεσπόζουν παγκοσμίως.

Την περαιτέρω και απότομη μεταφορά πόρων στον στρατιωτικό τομέα. Τη μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των οικονομιών.

Θέλουν οι κάθε λογής -και Κερκυραίοι- προπαγανδιστές του ΝΑΤΟ να επιτύχουν την καθυπόταξή μας στο «δόγμα» των νέων εξοπλισμών ώστε να συμφωνήσουμε στη νέα χειροτέρευση των όρων της ζωής μας.

Ο κερκυραϊκός λαός, όμως, δεν έχει απαρνηθεί την απέχθειά του στο ΝΑΤΟ.

Δεν έχει γίνει ποτέ «συνήγορος» της ΝΑΤΟικής πολεμικής μηχανής.

Δεν θα γίνει, όπως έχουν γίνει Κερκυραίοι βουλευτές από κυβερνητικές και κομματικές θέσεις ως απολογητές του ΝΑΤΟ, συνένοχος κιόλας!

Αρκεί μια συζήτηση με πολίτες οπουδήποτε στο νησί μας για να γίνει φανερό ότι, όπως έδειξε αποφασιστικά και στο παρελθόν με ενωτικές κινητοποιήσεις του, σαν εκείνη του 1975, ο λαός του νησιού δεν επιθυμεί την περαιτέρω εμπλοκή της χώρας -με κανένα πρόσχημα- στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους πολέμους τους.

Ούτε καν τον ελλιμενισμό πολεμικών σκαφών τους.

Ούτε η κατακραυγή για τον νέο πόλεμο ούτε η έκφραση της αναγκαίας αλληλεγγύης στον λαό της Ουκρανίας θα μετατραπεί, όπως επιθυμούν, σε συστράτευση με τη ΝΑΤΟική μηχανή, στα κελεύσματα της οποίας μοιάζει να έχουν και οι τρεις Κερκυραίοι βουλευτές, φευ, συνθηκολογήσει, σφυρίζοντας αδιάφορα για τον εγκληματικό ρόλο της στα βάσανα του ουκρανικού λαού.

Άλλες είναι οι περήφανες παραδόσεις των προγόνων μας, του λαού του νησιού μας που μόνο τον εικοστόν αιώνα για τους ιμπεριαλιστικούς σκοπούς τους το κατέλαβαν τέσσερις φορές στρατεύματα της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας!

Ο λαός μας -που πάντα διαχώριζε τον αμερικανικό λαό από τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τα αεροπλανοφόρα τους τύπου «Χάρι Τρούμαν» που βρέθηκε τις προάλλες στο Ιόνιο- δεν θα καταπιεί, όπως κι εκείνοι αμάσητα μαζί με την κυβέρνηση, τις ωμές διακηρύξεις του Μπάιντεν και των συνεταίρων του πως τα εδάφη των χωρών- μελών του ΝΑΤΟ αποτελούν «ΝΑΤΟική επικράτεια».

Ε, λοιπόν, αφού δεν το έχουν πει ακόμη ούτε ο κ. Γκίκας ούτε ο κ. Αυλωνίτης ούτε ο κ. Μπιάγκης, ας το πούμε έτσι, διερμηνεύοντας, υποθέτουμε, τα συναισθήματα και πολλών μέχρι τώρα ψηφοφόρων τους:

Εδώ στην Κέρκυρα δεν αναγνωρίζουμε ότι είμαστε «ΝΑΤΟικό έδαφος»!

Δεν αποδεχόμαστε ότι δεν είμαστε μόνον ελληνικό έδαφος αλλά ότι, όπως μας λένε, είμαστε κι εμείς μια «ΝΑΤΟική επικράτεια»!

Η υπεράσπιση και η υποστήριξη της ειρήνης, κόντρα σε όλους ανεξαιρέτως όσοι την επιβουλεύονται, ήταν ανέκαθεν «σήμα κατατεθέν» της δράσης του λαού μας.

Κόπτεται για την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία» στην Ουκρανία ο βουλευτής της ΝΔ -που πάντως οφείλουμε να πούμε ότι στις αρχικές δηλώσεις του για το θέμα, πριν συνταχθεί και με την αποστολή οπλισμού, εμφανώς κράτησε κάποιες αποστάσεις από τη ΝΑΤΟική στρατηγική και μάλιστα περισσότερο από τους δύο άλλους συναδέλφους του- αλλά ο ίδιος προ μηνών συνηγόρησε στην ΝΑΤΟική επιθυμία αποστολής ελληνικού οπλισμού στο παγκοσμίως ίσως πιο ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό καθεστώς.

Στη «σύμμαχο» του ΝΑΤΟ Σαουδική Αραβία!

Που βομβαρδίζει τον παγκοσμίως ίσως φτωχότερο λαό της γης.

Την Υεμένη!

Η παλαιά εθνικοφροσύνη, βλέπετε, ονομάζεται πια ΝΑΤΟφροσύνη, στην οποία συμπίπτουν απολύτως τώρα, ενώ με καταγέλαστα φτηνά επιχειρήματα τάχα διαφοροποιούνται μεταξύ τους, οι βουλευτές και στελέχη των τριών μεγαλύτερων κομμάτων στο νησί μας!

Με κάποιες τιμητικές διαφοροποιήσεις βέβαια, όπως, δεν διστάζουμε να πούμε, ενός πρώην επικεφαλής του κόμματος της ΝΔ.

Με θλίψη διαβάσαμε τη δήλωση πρώην τοπικού Γραμματέα του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος, σύμφωνα με την οποία δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες... για την εξόντωση του Πούτιν. Με άλλη τόση και τις «ήξεις αφίξεις» δηλώσεις ηγετικών στελεχών του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος.

Λες και οφείλουμε στην ελληνική οικονομική ολιγαρχία να βιώσουμε πάλι, με διαφορετικό τρόπο έστω, την καταστροφική εκστρατεία πολυπληθούς ελληνικού στρατιωτικού σώματος στην Ουκρανία το 1919, στο πλευρό γαλλικών και άλλων ευρωπαϊκών στρατευμάτων. Που είχε θύματα και Κερκυραίους στρατιώτες και είχε γίνει βέβαια μόνο και μόνο για να καταπνιγεί η λαϊκή εξέγερση Ουκρανών και Ρώσων επαναστατών εναντίον της τσαρικής αυτοκρατορίας και υπέρ του Λένιν και της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, η οποία, ενώ συκοφαντείται εξίσου από τον Πούτιν και από τους στρατηγικούς αντιπάλους του, εξασφάλισε πριν απ' όλα την ειρηνική συμβίωση και συνεργασία των τόσο διαφορετικών λαών της Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ τους επί επτά δεκαετίες!

Οι στίχοι του Νίκου Λευτεριώτη

Το 1919 ο Κερκυραίος λογοτέχνης και κοινωνικός-πολιτικός αγωνιστής κι αυτός Νίκος Λευτεριώτης (1889-1962) έγραψε ένα αντιπολεμικό ποίημα με τον τίτλο «Λευτεριά», γνωστό και ως «Ειρήνη», το οποίο συνδεόταν μάλιστα με την Ουκρανία και διατηρεί ακέραιη και σήμερα την επικαιρότητά του.

Ιδού ορισμένοι στίχοι του:

Ακούστε όσοι παλεύετε γενναία
για την αλήθεια
Σ' αυτή τη μαύρη γης
Θαρθεί καιρός όπου ο καθείς
Θάχει χαρά στα στήθεια

Θάρθει καιρός που θα χαθεί
το μίσος και το ψέμμα
Θα μπει στη θήκη το σπαθί
Κι άσκοπα πια δεν θα χυθεί
Τ' αδελφικό μας αίμα

Τριγύρω από την Κόκκινη
της Λευτεριάς Σημαία
Θα συναχτούν όλοι οι λαοί
Σαν μια οικογένεια, μια φυλή
Με μια καρδιά, μια ιδέα

Και κει που πρώτα ηχούσανε
οι στεναγμοί κ' οι θρήνοι
Γλυκό τραγούδι θ' αντηχεί
Και πανηγύρια και χοροί
Σ' όλη τη γης ειρήνη.

Είχε γραφεί τη χρονιά που μαινόταν στην Ουκρανία οι μάχες γαλλικών, ελληνικών και άλλων στρατευμάτων σ' εκείνον τον τυχοδιωκτικό ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Ε, λοιπόν, δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο!

Μας βομβαρδίζουν ιδεολογικά για να φοβηθούμε. Να θολώσουν τον νου μας. Να υποταχθούμε.

Να στοιχηθούμε στο πλάι των κάθε λογής όμοιων με τους ολιγάρχες του Πούτιν «δικών μας» αρπακτικών τύπου Σόρος και να αποδεχθούμε τη μεγαλύτερη φτώχεια που μας επιφυλάσσουν, ενώ ήδη, στη διάρκεια της πανδημίας, όπως ομολογεί ακόμη και το γνωστό φιλοκαπιταλιστικό αμερικανικό πρακτορείο «Bloomberg», εκτινάχθηκε στα ύψη ο πλούτος των λίγων παγκοσμίως.

Να πάψουμε να ζητάμε όσα δικαιούμαστε για τη ζωή μας, εν ονόματι της δήθεν «αναγκαίας» περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της οικονομίας και «ανάσχεσης» της οικονομικής ισχύος της εξίσου καπιταλιστικής Ρωσίας και της οικονομικά επίσης καπιταλιστικής Κίνας. Αυτές οι επιλογές, όμως, ήταν οι κυρίαρχες επιλογές ισχυρών μερίδων του «δυτικού» ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση του και τα αδιέξοδά του, πολύ πριν ξεκινήσει η απαίσια ρωσική εισβολή στην έρμη Ουκρανία.

Δεν έχει κανείς, ως προς αυτά, παρά να θυμηθεί πώς εγκαινίασε την προεδρία του το 2021 ο υποτιθέμενος «προοδευτικός» νέος ηγέτης των ΗΠΑ και του «ελεύθερου κόσμου» Τζον Μπάιντεν, που κάθε τόσο εξαίρουν τον ρόλο του διάφοροι «προοδευτικοί» Έλληνες πολιτικοί. Εκείνος, δηλαδή, που το 1999, με επιχειρήματα παρόμοια με τα τωρινά του Πούτιν, χειροκροτούσε τον ΝΑΤΟικό βομβαρδισμό της Σερβίας. Σαν άλλος Ντόναλντ Τραμπ, είχε καλέσει τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ αποκαλούσε «δολοφόνο» τον ομοϊδεάτη του εξίσου θερμό υποστηρικτή του καπιταλισμού ηγέτη της Ρωσίας, να στοιχηθούν με τις ΗΠΑ, κηρύσσοντας από κοινού ως «απειλή» για τον «ελεύθερο κόσμο» τους τόσο τη Ρωσία όσο και την επίσης καπιταλιστική κατά βάση στην οικονομία της Κίνα.

Δεν έχει κανείς παρά να θυμηθεί τις ανάλογες, σύμφωνες με την ίδια λογική των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, απροσχημάτιστες προεκλογικές βολές του υποτιθέμενου «προοδευτικού» νέου κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας. Εναντίον βέβαια της Ρωσίας και υπέρ της στρατιωτικής «ενίσχυσης» του ΝΑΤΟ με το βλέμμα «προς Ανατολάς». Αλλά εναντίον και της λειτουργίας του αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2», που δήθεν τώρα έκρινε επιβλαβή!

Θέλουν, λόγω της απέχθειάς μας βεβαίως για τον εξίσου αποκρουστικό ρωσικό ιμπεριαλισμό, μέσα στον πολεμικό ορυμαγδό να ξεχάσουμε ότι τα συμφέροντα των λαών ταυτίζονται μόνο με την εναντίωση σε κάθε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.

Ενώ είναι ολοφάνερο πως οι ηγετικές εκμεταλλευτικές ελίτ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και το πολιτικό προσωπικό τους επιχειρούν, εν ονόματι της «ρωσικής απειλής», να αναδιαμορφώσουν τον Κόσμο μας, με τις «ευλογίες» μας, σε ακόμη πιο αντιδραστική, αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Μας βομβαρδίζουν για να συμφωνήσουμε εκόντες-άκοντες να λάβουμε μέρος έντονα κι εμείς στην απροκάλυπτη αυτή ιμπεριαλιστική αναμέτρηση στο πλευρό του «δικού μας» στρατοπέδου που ανέχεται χυδαία, όταν δεν στηρίζει κιόλας, την κατοχή της μισής περίπου Κύπρου και προωθεί την οικονομική διχοτόμηση του Αιγαίου. Με χρήμα μας, αν όχι σε λίγο και με παιδιά μας, κόντρα κιόλας στη θέληση δεκάδων χιλιάδων κατοίκων της περιοχής με ελληνική καταγωγή, θέλουν να συμβάλλουμε σε αυτή.

Στη διεξαγόμενη πλέον με όπλα χυδαία κερδοσκοπική αναμέτρηση στην Ουκρανία. Μιαν αναμέτρηση που διαρκεί τρεις δεκαετίες τώρα μετά την καταστροφική παλινόρθωση του καπιταλισμού στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τη δημιουργία στις χώρες αυτές οικονομικών ολιγαρχών τόσο αδίστακτων βέβαια όσο και οι «δικοί μας» δήθεν δημοκρατικοί ολιγάρχες της Ευρώπης και των ΗΠΑ και την παράλληλη, υποκινούμενη βέβαια από τα ληστρικά οικονομικά συμφέροντα, αναβίωση των εθνοτικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων.

Δύο διαδηλωτές στο Κίεβο

Να όμως, σε φωτογραφία από συνάντησή τους τις 8 Φλεβάρη 2022 στην Αθήνα, δύο «οικεία» μας πρόσωπα. Αμφότερα... διαδήλωναν με συνθήματα υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από κοινού και με Ουκρανούς φασιστικών Ταγμάτων, σε οδοφράγματα στο Κίεβο!

Το ένα πριν από δεκαοκτώ χρόνια και το άλλο πριν από οκτώ χρόνια. Εκπροσωπούσαν στο Κίεβο τα σχεδόν «δίδυμα αδελφάκια» Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ/ΝΑΤΟ. Διαδήλωναν υπέρ της υποστηριζόμενης και υποκινούμενης από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ λεγόμενης «πορτοκαλί επανάστασης» στην Ουκρανία. Τώρα βέβαια βγάζουν λυσσασμένα λόγια εναντίον κάθε ρωσικής «επέμβασης» στην πολύπαθη χώρα και υποτίθεται υπέρ του δικαιώματος του ουκρανικού λαού να επιλέξει μονάχος του και ελεύθερα, μόνο χωρίς ρωσικές «κακόβουλες επιρροές», τον δικό του δρόμο!

Το 2004 ήταν στο Κίεβο η νυν περιφερειάρχης και πρώην ευρωβουλευτής Ιονίων Νήσων Ρόδη Κράτσα, η οποία τώρα, χωρίς να ορρωδεί, μας «προμοτάρει» τον κατά δήλωσή του «φίλο» της Κέρκυρας πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Κίεβο το 2014 και τώρα στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ ως... «γνώστη της ιστορίας των Ιονίων Νήσων και λάτρη του πολιτισμού και των παραδόσεών τους»!

«Το 2004 ήμουν στο Κίεβο μαζί με τους διαδηλωτές της πορτοκαλί επανάστασης», ενώ κατά τα άλλα ήταν ανεξάρτητη βέβαια «παρατηρήτρια» εκλογικής διαδικασίας, έχει δηλώσει η ίδια. Δίνει και η ίδια σήμερα ρεσιτάλ υποκρισίας, όπως και ο Αμερικανός πρέσβης, «για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του ουκρανικού λαού». Πριν από λίγες εβδομάδες, μερικές ώρες πριν από την Πρωτοχρονιά τις 31 Δεκεμβρίου 2021 δεν είχε κάτι σημαντικότερο να κάνει από το να εκδώσει ανακοίνωση καταδίκης της απαγόρευσης λειτουργίας στη Ρωσία μιας ιστοσελίδας «για τα ανθρώπινα δικαιώματα» μόνο όσον αφορά τη Ρωσία βέβαια. «Σήμερα ο ελεύθερος κόσμος πρέπει να αντιδράσει στο επικίνδυνο για την ελευθερία μήνυμα που έρχεται από την Μόσχα», μας έλεγε με το λογότυπο της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, ενώ ομολογούσε πως εκείνη τη «ρωσική ιστοσελίδα» τη χρηματοδοτούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Όσο για τη συμμετοχή του κ. Πάιατ στο πλευρό φασιστών στη νέα φάση της «πορτοκαλί επανάστασης» στο Κίεβο το 2014, δηλαδή σε διαδηλώσεις μαζί με νεοναζί από κοινού με την τότε και τώρα πάλι υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ στις πρώτες γραμμές, που οδήγησαν στην πραξικοπηματική καθαίρεση μιας εκλεγμένης «φιλορωσικής» κυβέρνησης, υποτίθεται βέβαια για την προαγωγή της «ανεξαρτησίας» των Ουκρανών και το καλό του «ελεύθερου κόσμου», βοούσαν, θυμίζουμε, ακόμη και τα μεγαλύτερα «δυτικά» ΜΜΕ.

Ήταν τότε που αποκαλύφθηκε ότι, ενώ η ΕΕ, όπως συνήθως, ζητούσε να τηρηθούν για το θεαθήναι κάποια προσχήματα, η αξιότιμη υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ακούστηκε να λέει στον κ. Πάιατ στο Κίεβο: «Ας πάει να γ... η ΕΕ»!

Ξέρετε, εκείνη που τον περασμένο Νοέμβριο, θαρρείς και ήξερε πως από καιρό ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ή πιο σωστά η ελληνική κυβέρνηση ήδη «ονειρευόταν» μαζί της τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων προς τις παρυφές της Ρωσίας, εξέφραζε στον κ. Ν. Δένδια συγχαρητήρια και ευχαριστίες για την ελληνική «ηγεσία» στα Βαλκάνια. Εκείνη που ηγείται από πλευράς των ΗΠΑ του «Στρατηγικού Διαλόγου» με την Ελλάδα για τη μετατροπή της χώρας μας σε στρατηγικό προγεφύρωμα του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού.

Είχαν από τον περασμένο Σεπτέμβριο κοινές «ανησυχίες» για την κατάσταση στην Ουκρανία. Κι εκείνη βέβαια ήταν το πρώτο πρόσωπο με το οποίο επικοινώνησε ο καλός συμπατριώτης υπουργός μας, λίγες ώρες μετά την απεχθή ρωσική εισβολή, για τον συντονισμό των δύο κυβερνήσεων που ασφαλώς «μοιράζονται κοινές αξίες».

«Θα ήταν ωραίο αν ο Nord Stream 2 έρεε βότκα από τη Ρωσία στη Δύση, αντί για φυσικό αέριο», είχε αναφέρει τον περασμένο Ιανουάριο, στο περιθώριο δηλώσεών της για την από τότε προωθούμενη «αμυντική υποστήριξη» της Ουκρανίας από την πλευρά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με αντιαρματικά όπλα, καλωσορίζοντας την παροχή επιπλέον οπλισμού από την Τουρκία στο Κίεβο. Η Ουάσιγκτον είχε επεξεργαστεί από τότε, όπως είχε αναφέρει, δεκαοκτώ διαφορετικά σενάρια για την τόσο μακρινή της Ουκρανία!

«NCH Capital»

Για να επανέλθουμε όμως στην κυρία περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων και τον κ. Πάιατ, συζήτησαν προ ημερών, καθώς μας είπε η πρώτη, νέες αμερικανικές επενδύσεις στα νησιά μας. Προφανώς, ανάλογες με την εκθειαζόμενη από την κυρία Κράτσα τουριστική επένδυση που, ως οδοστρωτήρας, προωθεί στην απείρου κάλλους κερκυραϊκή περιοχή Ερημίτης η εταιρεία «NCH Capital» ορμώμενων και εκ της Κολομβίας Αμερικανών επενδυτών με επικεφαλής τον κ. Τζορτζ Ρορ. Η οποία για τη νομική εξυπηρέτησή της στην Ελλάδα στην πρώτη φάση της διεκδίκησης του «φιλέτου» του Ελληνικού Δημοσίου στη βόρεια Κέρκυρα συνεργαζόταν με την αθηναϊκή δικηγορική εταιρεία «Κεραμεύς και Συνεταίροι» της οικογένειας της υπουργού σήμερα και τότε ενεργού μέλους-εταίρου της οικογενειακής νομικής εταιρείας κυρίας Νίκης Κεραμέως.

Ο κ. Πάιατ, άλλωστε, που τόσο πολύ έχει ενδιαφερθεί για την εν λόγω αμερικανική εταιρεία διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων όσον αφορά την επένδυσή της στην Κέρκυρα, ως καλός διπλωμάτης του «ελεύθερου κόσμου», είχε την ευκαιρία να παράσχει υποστήριξη στην «NCH Capital» και στη διάρκεια της θητείας του στο Κίεβο.

Διότι η εταιρεία «NCH Capital», φίλες και φίλοι, η πρώτη εταιρεία στην Ελλάδα στην οποία είχε παρασχεθεί δικαίωμα να υποθηκεύει για την άντληση εγχώριων και άλλων τραπεζικών δανείων μιαν επισήμως απλώς «ενοικιασμένη» έκταση, δηλαδή την ενοικιασμένη για έναν αιώνα ονειρεμένη κερκυραϊκή δημόσια έκταση 490 στρεμμάτων με ακτογραμμή μήκους 700 μέτρων που γνωρίζουμε, δραστηριοποιείται πολύ δυναμικά και στην Ουκρανία.

Η «NCH Capital» με τις πολυσχιδείς δραστηριότητές της ως επενδυτικό fund είναι στην Ουκρανία, εν έτει 2022, ο μεγαλύτερος τσιφλικάς-δυνάστης πολλών χιλιάδων Ουκρανών αγροτών, που έχουν μετατραπεί σε εργάτες γης στην υπηρεσία της. Είναι ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας της Ουκρανίας, μέσα από ένα πολυδαίδαλο πλέγμα νομικά περίτεχνων συμβολαίων και ποικίλων περίπλοκων επιχειρηματικών σχημάτων με έδρες στην Κύπρο, στα νησιά Κέιμαν και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους. Ο μεγαλύτερος μάλιστα παραγωγός σιτηρών και πλειάδας άλλων αγροτικών προϊόντων της Ουκρανίας. Έχει αποκτήσει «ιδιοκτησιακά δικαιώματα» σε περίπου μισό εκατομμύριο, όπως υπολογίζεται, στρέμματα ουκρανικής γης!

Απασχολεί στην ουκρανική ύπαιθρο, όπως λέει η ίδια αποφεύγοντας λεπτομερή στοιχεία, «χιλιάδες ανθρώπους».

Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα των «Financial Times», οι συνολικές αγροτικές εκτάσεις που ελέγχει με ποικίλες «κοινοπρακτικές» μεθόδους η «NCH Capital» στην Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Μολδαβία και αρκετές άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες ενδέχεται να ανέρχονται σε 1,7 εκατ. στρέμματα!

Η επιδρομή της αυτή είναι βέβαια η άλλη όψη της υλοποίησης των «αξιών της Δύσης» στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία» των λαών μετά τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας τους την περίοδο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σε αυτές την τελευταία τριακονταετία.

Να ένα σχετικό με τις δραστηριότητες της «NCH Capital» στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες περυσινό κείμενο της ευρωπαϊκής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης υπέρ των μικροκαλλιεργητών γης «Grain», όπως το εισέφερε γι' αυτές εδώ τις γραμμές ο συμπατριώτης και καταξιωμένος μεταφραστής Νίκος Κούρκουλος: «Στην Ουκρανία, η NCH χρειάστηκε να μισθώνει γη από μικρούς αγρότες επειδή υπήρχε δικαιοστάσιο στην πώληση αγροτικής γης. Αυτό όμως αλλάζει. Μετά από χρόνια πιέσεων από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Eυρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, το ουκρανικό κοινοβούλιο αναγκάστηκε τελικά, μέσω ενός πακέτου του ΔΝΤ για την ανακούφιση από τον Covid, να περάσει ένα εξαιρετικά αντιδημοτικό νομοσχέδιο αγροτικής μεταρρύθμισης που αίρει το δικαιοστάσιο και θα μπορούσε να ανοίξει τελικά το δρόμο σε ξένες εταιρείες που θέλουν να αγοράσουν γη. Η NCH είχε ενεργή συμμετοχή σε αυτό το ενορχηστρωμένο κατόρθωμα. Πράγματι, η διαδικασία για τις αλλαγές στη νομοθεσία της γαιοκτησίας ξεκίνησε με μια επίσκεψη του Υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ στον Ουκρανό Πρόεδρο. Σε αυτή την επίσκεψη, οι ΗΠΑ απέσπασαν τη συμφωνία της Ουκρανίας για την εφαρμογή ενός μεταρρυθμιστικού σχεδίου του ΔΝΤ, που περιλάμβανε την ιδιωτικοποίηση της γης, σαν όρο για δύο δανειακές εγγυήσεις ύψους ενός δισ. δολαρίων εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Ένας από τους λιγοστούς εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου που συνόδευαν τον Αμερικανό υπουργό Εμπορίου σε αυτές τις υψηλού επιπέδου συναντήσεις ήταν, ακριβώς, ο George Rohr, ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της NCH».

Στην επιχείρηση «νομιμοποίησης» της αρπαγής ουκρανικής γης, αντί πινακίου φακής, συνέβαλε βεβαίως, συνοδεύοντας κιόλας τον κ. Ρορ και τους άλλους Αμερικανούς επιχειρηματίες στον Ουκρανό πρόεδρο τον Οκτώβριο του 2015, ο υποστηρικτής δήθεν των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων του ουκρανικού λαού και «διαδηλωτής» πλάι σε νεοναζί το 2014, για την πραξικοπηματική ανατροπή εκλεγμένης «φιλορωσικής» ουκρανικής κυβέρνησης, αξιότιμος πρέσβης των ΗΠΑ κ. Τζέφρι Πάιατ. Σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία που προωθήθηκε, επισημαίνει η «Grain», η «NCH Capital» διευκολύνεται «να επεκτείνει τον έλεγχό της σε αγροτικές εκτάσεις μέσα από μισθώσεις και κοινοπραξίες, καθώς και μέσα από τις τραπεζικές της δραστηριότητες», ιδίως από το 2024 και μετά.

Η δυτικοευρωπαϊκή, κατά βάση, δημόσια Eυρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) είναι κιόλας αυτή που χρηματοδότησε την επιδρομή της αμερικανικής εταιρείας ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων «NCH Capital» στην Ουκρανία, με δανειακά κεφάλαια που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ακριβώς από εταιρείες της των νήσων Κέιμαν για να χρηματοδοτηθούν αγροτικές επιχειρήσεις της στην Ουκρανία, μα και σε άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

«Δεν είναι σαφές το πώς η NCH μπόρεσε να παρακάμψει τους ποικίλους περιορισμούς για ιδιοκτησία αγροτικής γης από ξένους, περιορισμούς που ισχύουν σε πολλές από αυτές τις χώρες», αναφέρει η «Grain». Στη Μολδαβία, έρευνες του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού οργανισμού «RISE Moldova» έδειξαν ότι μπόρεσε να εκμεταλλευτεί ένα «παραθυράκι» στην τοπική απαγόρευση για ιδιοκτησία αγροτικής γης από ξένους κρύβοντας εξαγορές αγροτικών εκτάσεων πίσω από μια μολδαβική εταιρεία που ανήκε στην πραγματικότητα σε άλλη καταχωρισμένη στη Μολδαβία εταιρεία, η οποία με τη σειρά της ανήκε εξ ολοκλήρου σε μια από τις, με έδρα την Κύπρο, ελέγχουσες εταιρείες της.

«Συγκέντρωσε μεγάλες εκτάσεις αγροτικής γης βάζοντας στο στόχαστρο ηλικιωμένους αγρότες, που ήταν εύκολο να πουλήσουν τη γη τους φτηνά», για να επιβιώσουν. Σε δικαστήρια της Ουκρανίας εκκρεμούν δίκες για σκάνδαλα γύρω από τις αγορές γης από την «NCH Capital» με διαμεσολαβήσεις λετονικών και μολδαβικών εταιρειών.

Είναι και όλα αυτά, βέβαια, ενδεικτικά για τα πάθη και τα δεινά που με την αποφασιστική συνδρομή του ολιγαρχικού «δυτικού κόσμου» βίωνε πριν από τη ρωσική εισβολή ο βαλλόμενος πλέον και με φονικά πυρά ουκρανικός λαός.

Ο δράκος για τον οποίο μιλούσε ο Γεράσιμος έχει αποκρουστικό ληστρικό πρόσωπο και με την ειρηνική και με την πολεμική μάσκα του!

Θέλουν να τους εξαγνίσουμε, να εξαγνιστούν στα μάτια μας!

Να συνομολογήσουμε ως δήθεν αναγκαία και αναπότρεπτα τα δεσμά του ΝΑΤΟ.

Να απαρνηθούμε τη μεγάλη αλήθεια που είχαν διακηρύξει εδώ στην Κέρκυρα και σε όλα τα Επτάνησα οι Ριζοσπάστες πρόγονοί μας, σε φύλλο της κερκυραϊκής - επτανησιακής εφημερίδας τους «Ριζοσπάστης», το 1850:

«Ημείς ούτε ανεγνωρίσαμεν ούτε αναγνωρίζομεν ποτέ τας συνομολογουμένας συνθήκας μεταξύ των δυνατών της γης, διά των οποίων οι ατυχείς λαοί πωλούνται, αγοράζονται, ανταλλάσσονται και διανέμονται ως τόσα κτήνη· (...) αι επάρατοι αύται συνθήκαι δεν είναι ειμή το αποτέλεσμα της βίας ή της ανάγκης· άμα δε αύτη εκλείψη ή εκείνη δυνηθή να καταβληθή - το οποίον έγκειται εις αυτήν των την φύσιν και ή εγρήγορα ή αργά είναι αδύνατον να μη ακολουθήση - οι λαοί αναλαμβάνουσιν αυτοδικαίως την ελευθερίαν και ανεξαρτησίαν των».

Με ταιριαστούς στίχους του Ζακύνθιου μέγιστου βάρδου της ελευθερίας στη χώρα μας θα κλείσουμε αυτές τις αντιπολεμικές γραμμές. Εκείνου που δεν δίστασε στον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» μας, μολονότι αναφερόταν στην απελευθέρωση της Τριπολιτσάς, να διακηρύξει ως φωνή του ελληνικού έθνους:

Ω! φθάνει, φθάνει·
έως πότε οι σκοτωμοί;

Εκείνου που σε άλλο ποίημά του, το οποίο το 1957 είχε εμπνεύσει πολιτικούς κρατούμενους των φυλακών της Κέρκυρας που έκαναν στίχους του ευχετήριες κάρτες, διακήρυξε:

Ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες

Με Διονύσιο Σολωμό, ναι, θα κλείσουμε ως το τέλος τις στερνές αυτές γραμμές!

Ο ίδιος το 1854 μας άφησε ένα δίστιχο επίγραμμα. Με τίτλο «Ο Ανατολικός πόλεμος» και προσδοκία για έναν νέο Κόσμο. Αφορούσε τον πόλεμο που είχε γίνει τότε, με τη συμμετοχή τριών Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, στην ευρύτερη περιοχή όπου ρέει σήμερα το αίμα. Τον γνωστό ως «Κριμαϊκό Πόλεμο». Οι στίχοι του μοιάζουν με παρακαταθήκη αγώνα για έναν νέο, διαφορετικό Κόσμο που και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της δικής μας εποχής πασχίζουν να αποτρέψουν:

Τρεις κόσμοι σφόδρα πολεμούν, κι οι τρεις αντρειωμένοι· / Ο τέταρτος, να, φαίνεται στα μάτια, και δεν είναι.

ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΡΦΗΣ