Ο Γιώργος Βέργης γεννήθηκε στο Νεοχώρι Λευκίμμης το 1908.  Πολύ νέος επέλεξε να γίνει μέλος του ΚΚΕ και τα χρόνια 1928-1929 έπεισε κι άλλους συνομήλικούς του της Λευκίμμης να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο.

Για δεκαετίες διασώθηκαν στη μνήμη των κατοίκων τα συχνά του ταξίδια στην Αθήνα και οι προσπάθειές του να ξεφύγει από τις απόπειρες της αστυνομίας της εποχής να τον συλλάβει για την «ανατρεπτική» κομμουνιστική ιδεολογία και δράση του.

Γύρω στα 1936, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, φαίνεται να προσχώρησε στον αρχειομαρξισμό και να συντάχθηκε, στην πορεία, με τροτσκιστική ομάδα.

Ο συμπατριώτης του Στέφανος Γαστεράτος (Τζελίνης) είχε ακούσει γι' αυτόν το 1936 ότι κατείχε ηγετική θέση στην εν λόγω ομάδα.

Ο Γιάννης Κουλούρης (Κάμπουλας), που τον είχε γνωρίσει αργότερα, άφησε την εξής μαρτυρία για τον Γιώργο Βέργη. «Με τους Αρχείους είχαμε μεγάλη κόντρα. Το Γιώργο το Βέργη τον γνώρισα. Αν συζήταγες μαζί του δεν τα 'βγαζες πέρα. Ήταν πολύ μορφωμένος. Όνομα στους Αρχείους. Τότε και εγώ ήμουν εναντίον τους».

Τον πρωτοποριακό ρόλο του στην άνδρωση του κομμουνιστικού κινήματος στην περιοχή επιβεβαιώνει και η ακόλουθη μαρτυρία του Κώστα Σαμοΐλη σε απομνημονεύματά του: «Οι πρώτες μου επαφές με την Οργάνωση έγιναν γύρω στα 1928-1929 με κάποιον Βέργη από τα Δραγωτινά ή το Νιοχώρι. Αυτός μας οργάνωσε σε τριάδες και μας έκανε τα πρώτα μαθήματα τις νύχτες στην Πλάκα. Αργότερα μάθαμε πως σκοτώθηκε στην Αθήνα σε σύγκρουση με την αστυνομία».

Στο Νεοχώρι Λευκίμμης η συλλογική μνήμη τον αναφέρει ως εξαιρετικά μορφωμένο άνθρωπο, ρομαντικό και ανθρωπιστή επαναστάτη της δεκαετίας του 1920, που πρωτοστάτησε στη δημιουργία Οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή της Λευκίμμης.

Εδώ (δεξιά) με μέλη της οικογένειάς του

Σε αυτόν μάλιστα αποδίδεται το δίστιχο «Δεν υπάρχει θεός για μένα, κι αν υπάρχει είναι τρελός…», που έγινε τίτλος πολύτιμης μελέτης-έρευνας του Νίκου Ασπιώτη για τη δράση των κοινωνικών αγωνιστών της Λευκίμμης τη χρονική περίοδο 1920-1950. Το δίστιχο το διέσωσε και το μετέφερε στον ιστορικό ερευνητή Ν. Ασπιώτη η αγωνίστρια Τασούλα Σουλάνη από το Νεοχώρι. Μικρό κορίτσι τη δεκαετία του 1930 τον άκουγε να το τραγουδά.

Ήταν, όπως λένε οι διηγήσεις στο χωριό του, άνθρωπος με σοβαρή μαρξιστική κατάρτιση, ουμανιστής που αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση των φτωχών και των αδύνατων, των θυμάτων της κοινωνικής εκμετάλλευσης. 

Δεν είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος του θανάτου του. Σκοτώθηκε, κατά πληροφορίες, την περίοδο της Κατοχής σε σύγκρουση με αστυνομικές δυνάμεις στην Αθήνα. 

Το όνομα του Γιώργου Βέργη περιλαμβάνεται σε τιμητική επιγραφή στα γραφεία της Οργάνωσης Κέρκυρας του ΚΚΕ, στην πόλη του νησιού, με τα ονόματα Κερκυραίων που έπεσαν για τα ιδανικά της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.