Ο Αντώνης Γαρδικιώτης (Σαούλης) γεννήθηκε στο χωριό Αναπλάδες της περιοχής Λευκίμμη το 1912. Συμμετείχε δραστήρια σε όλους τους αγώνες της κατοχικής περιόδου με το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.
Ο πατέρας του ήταν μαραγκός και την ίδια τέχνη έμαθε κι αυτός. Παράλληλα, δούλευε στα χωράφια της οικογένειας.
Τον Οκτώβριο του 1947, όπως και άλλοι δεκαπέντε σύντροφοί του, πέρασε από τη Λευκίμμη στην Αλβανία, με προορισμό την Ήπειρο, για να ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ) και να πολεμήσει για τα ιδανικά του, ενώ η οργάνωσή τους θεωρούσε προτιμότερη, εκείνη τη στιγμή, τη συνέχιση των αγώνων τους στο μέρος τους. Για τον σκοπό αυτό κατασκεύασε καΐκι που χρησιμοποίησαν. Με το καΐκι αυτό τη νύκτα της 13ης Οκτωβρίου 1947 πέρασαν στην Αλβανία, παρά τα δρακόντεια μέτρα της Ασφάλειας, οι δώδεκα από τους δεκαέξι νέους που έφυγαν από τη Λευκίμμη για να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του ΔΣΕ.
Στρατεύτηκε με τον Δημοκρατικό Στρατό, ως μαχητής της VIII Μεραρχίας του. Τις 2 Απριλίου 1948 στη μάχη στο Τσεροβέτσι Ηπείρου στο βουνό Μουργκάνα, βόρεια του νομού Θεσπρωτίας και νότια του νομού Ιωαννίνων, αιχμαλωτίστηκε από τον κυβερνητικό στρατό και εκτελέστηκε.
«Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, γερός, αποφασισμένος, αγωνιστής, δυνατός κομμουνιστής, το 'λεγε η καρδιά του», θυμάται ο γείτονάς του τότε Κώστας Γατσούλης. Ήταν παιδί τότε, μα τον θυμόταν κάτω από μια λεύκα έξω από το σπίτι του να φτιάχνει το καΐκι, όπως διηγήθηκε το 2019, με το οποίο έφυγαν αυτός και άλλοι φίλοι και μέλη του ΚΚΕ και της Νεολαίας του για να πολεμήσουν με τον Δημοκρατικό Στρατό.
Σε ένδειξη τιμής, το 1990 το δημοτικό συμβούλιο της Λευκίμμης έδωσε το όνομα του Αντώνη Γαρδικιώτη (Σαούλη) σε δρόμο της περιοχής που διασχίζει το σπίτι του.
Το όνομά του περιλαμβάνεται σε τιμητική επιγραφή στα γραφεία της Οργάνωσης Κέρκυρας του ΚΚΕ, στην πόλη του νησιού, με τα ονόματα των Κερκυραίων κομμουνιστών και φίλων του ΚΚΕ που έπεσαν μαχόμενοι για τα ιδανικά του.
