Ο Μιλτιάδης Καλογερόπουλος (Μαρκέτος), κομμουνιστής από την περιοχή Λευκίμμη, γεννήθηκε εκεί τις 17 Μαρτίου 1924.

Την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης ήλθε σε επαφή με τις ιδέες μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής και τάχθηκε με την ΕΠΟΝ, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.

Με σκοπό να περάσει στην Ήπειρο και να ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ), παρά το γεγονός ότι η τοπική κομματική Οργάνωση συνιστούσε τη συνέχιση του αγώνα  στη Λευκίμμη, έφυγε για την Αλβανία τον Οκτώβριο του 1947, μαζί με άλλους δεκαπέντε συντρόφους του.

Εντάχθηκε στον ΔΣΕ και πολέμησε σε μάχες στο βουνό Μουργκάνα της Ηπείρου. Η σύζυγός του Κατερίνα Σκάρα, αντάρτισσα με την οποία γνωρίστηκε τον Μάιο του 1948 σε νοσοκομείο του Ελμπασάν της Αλβανίας, όπου μεταφέρθηκαν αυτός για να κάνει εγχείρηση κήλης κι εκείνη τραυματισμένη από σφαίρα, διηγήθηκε ότι εκεί ο Μ. Καλογερόπουλος είχε αρρωστήσει σοβαρά «και κόντεψε να τα τινάξει (...) Δεν τον ξανάβγαλαν στα τμήματα» στα βουνά.

Μετά την ήττα του ΔΣΕ ο Κερκυραίος μαχητής πήγε στη Σοβιετική Ένωση, στην Τασκένδη. Διηγήθηκε η σύζυγός του για την υποδοχή τους στη Σοβιετική Ένωση:  

«Εκεί (...) περνούσαμε καλά. Μας υποδέχθηκαν με στρωμένες τραπεζαρίες και το μήλο ήτανε τυλιγμένο στο χαρτί! Μόλις φθάσαμε δώσανε στον καθένα μας 500 ρούβλια και μας ταΐζανε ένα ολόκληρο χρόνο. Εκείνη την εποχή! Τις πρώτες μέρες στην Τασκένδη ήμουνα στο νοσοκομείο. Από τα πολλά εμβόλια μού είχε πρηστεί το χέρι. Ένα νοσοκομείο ρε παιδιά, τι να σας πω! Μέχρι παλτά με γούνες μας δώσανε! Ότι είχαν αυτοί, είχαμε κι εμείς, κακά τα ψέματα... Μας τακτοποιήσανε όλους σε δουλειές». 

Εδώ (δεξιά) με συναγωνιστή του το 1949

Έμειναν στην Τασκένδη δέκα χρόνια, μέχρι το 1959.

Έζησαν εκεί τη σφοδρή εσωκομματική σύγκρουση του 1956. «Στα γεγονότα της Τασκένδης εμείς είμαστε ζαχαριαδικοί. Ακόμα είμαστε... Υπήρξαν βέβαια κάποιες διώξεις στα μεγάλα στελέχη, αλλά εμάς δεν μας πείραξαν. Όμως, όπως και να το κάνεις, ήταν άσχημα να μη μιλάς με τους συντρόφους σου. Πολύ άσχημα...», διηγήθηκε η Κατερίνα Σκάρα.

Ο Μ. Καλογερόπουλος και η γυναίκα του επέστρεψαν στην Ελλάδα και στην Κέρκυρα το 1959, με τη βοήθεια επιτροπής του ΟΗΕ για τον επαναπατρισμό πολιτικών προσφύγων.

Παραμένοντας κομμουνιστής, στρατεύτηκε στη Λευκίμμη με την ΕΔΑ και ασχολήθηκε με γεωργικές εργασίες.

Εδώ (δεξιά) σε βάρκα σε λίμνη της Τασκένδης το 1950

Αργότερα, στη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών, κρυβόταν στην Αθήνα και έβγαζε το ψωμί του με περιστασιακές εργασίες.

Στρατεύτηκε μετά τη μεταπολίτευση του 1974 στο πλευρό του ΚΚΕ. «Ήταν άνθρωπος ευθύς, καθαρός, σταθερός υποστηρικτής του ΚΚΕ και των ιδανικών της σοσιαλιστικής κοινωνίας», αναφέρει ο συντοπίτης του Κώστας Κοντομάρης.

Με τη γυναίκα του και τον γιο τους στην Τασκένδη το 1952

Ο Μιλτιάδης Καλογερόπουλος έμεινε πιστός στο ΚΚΕ και στους στόχους του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Πέθανε στην Αθήνα, τις 7 Σεπτεμβρίου 2002, σε ηλικία 78 ετών.