Ο Άγγελος Κονοφάος (Ούστρης), γιος ναυτεργάτη σε εμπορικά πλοία, γεννήθηκε στο Ποτάμι της Λευκίμμης τα μέσα περίπου της δεύτερης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα.
Σε πολύ νεαρή ηλικία, ενώ ήταν σιδεράς, μυήθηκε στην ιδεολογία του Λένιν και της Οκτωβριανής Επανάστασης και στοιχήθηκε δίπλα στους κομμουνιστές της περιοχής. Ανέλαβε μαχητική δράση, κατά την Κατοχή, πυκνώνοντας τις τάξεις της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ.
Την περίοδο της Κατοχής κατατάχθηκε στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Ήπειρο. Σκοτώθηκε συμμετέχοντας μαζί και με άλλους Κερκυραίους μαχητές στη νικηφόρα μάχη της Αμφιλοχίας, στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, εναντίον των Γερμανών και συνεργαζόμενων με τα ναζιστικά στρατεύματα δυνάμεων της ΕΔΕΣ και της Χωροφυλακής, τη νύκτα της 13ης Ιουλίου 1944.
Ο συγχωριανός του και συμμαχητής του Βασίλης Ν. Βλάσσης άφησε την εξής προσωπική μαρτυρία σε σημείωμά του για τη μάχη στην οποία ο Άγγελος Κονοφάος άφησε την τελευταία του πνοή το 1944, σε ηλικία 20 περίπου ετών: «Στις 13-7-1944 ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε στη γερμανική φρουρά της Αμφιλοχίας, λίγο πριν ξημερώσει. Από την τοπική οργάνωση του ΕΑΜ ήξεραν και το τελευταίο σπίτι όπου έμεναν Γερμανοί, οι οποίοι επάθανε μεγάλη ζημιά.
Γράμμα του στους δικούς του
Ξημερώνοντας οι ΕΛΑΣίτες πήραν τα λάφυρά τους και υποχωρούσαν για τα βουνά. Δυστυχώς όμως τα μεσάνυχτα, πριν την επίθεση, είχε φτάσει στην Αμφιλοχία ένα αμάξι γεμάτο Γερμανούς, τους οποίους έβαλαν να διανυκτερεύσουν σ' ένα σπίτι που η οργάνωση δεν είχε αντιληφθεί. Κατά τη μάχη οι Γερμανοί αυτοί δεν παρουσιάστηκαν. Όταν όμως η μάχη σταμάτησε και οι ΕΛΑΣίτες ανέβαιναν προς τα βουνά, τότε αυτοί παρουσιάστηκαν και άρχισαν να πυροβολούν τους τελευταίους που έφευγαν. Ευτυχώς ήταν λίγοι και τα θύματα λιγότερα. Ένα από τα θύματα ήταν και ο Άγγελος Κονοφάος του Γεωργίου (Ούστρης) από το Ποτάμι».
Προσωπογραφία του από τον μουσικοσυνθέτη Σπύρο Σαμοΐλη
Ο Δήμος Λευκίμμης το 1990, σε ένδειξη τιμής, έδωσε το όνομα του Άγγελου Κονοφάου σε δρόμο στο Ποτάμι Λευκίμμης.
Το όνομά του περιλαμβάνεται σε τιμητική επιγραφή στα γραφεία της Οργάνωσης Κέρκυρας του ΚΚΕ, στην πόλη του νησιού, με τα ονόματα των Κερκυραίων που έπεσαν μαχόμενοι για τα ιδανικά του.
Το όνομά του περιλαμβάνεται στην κατάσταση νεκρών στο μνημείο στην Αμφιλοχία
Ο αδελφός του Νικόλαος Κονοφάος, που σε ηλικία 13-14 ετών την περίοδο της Κατοχής μετέφερε στη Λευκίμμη σημειώματα αγωνιστών του ΕΛΑΣ κρυμμένα στα παπούτσια του, το 1997, ενόψει της συμπλήρωσης των 80 χρόνων του ΚΚΕ, προσέφερε σε αυτό 10.000 δρχ. στη μνήμη του αδελφού του.
«Τάχθηκε από μικρός με τους κομμουνιστές, είχε μεγάλη θέληση, μεγάλη φλόγα κι ήταν τρυφερός με τους δικούς του. Έφυγε για να πολεμήσει με τον ΕΛΑΣ στα δεκαοκτώ του...», αναφέρει με καμάρι για τον θείο της Άγγελο Κονοφάο η ανιψιά του Αγγελική Κονοφάου. Στο σπίτι της δεσπόζει η φωτογραφία του, καθώς και προσωπογραφία του καλλιτεχνημένη από τον μουσικοσυνθέτη Σπύρο Σαμοΐλη. Κρατά στα φυλαχτά της κι ένα λογοκριμένο γράμμα του θείου της, σταλμένο από την Αθήνα τις 5 Απριλίου 1941, όταν ήταν φαντάρος. «Αγαπητή μου Μητέρα να μην κλαις και να μην φοβάσαι...».
Το όνομα του Άγγελου Κονοφάου περιλαμβάνεται στο μνημείο που έχει στηθεί στην Αμφιλοχία προς τιμήν των πεσόντων στη μάχη εναντίον των Γερμανών και συνεργατών τους.
