Ο Αναστάσιος (Τάσος) Μπόικος γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Ματθαίος το 1906. Ήταν παιδί αγροτικής οικογένειας.

Κατάφερε να γίνει χωροφύλακας. Υπηρέτησε στο χωριό Μοσχοχώρι Φθιώτιδας, κοντά στη Λαμία. Ωστόσο μετά από οκτώ και πλέον χρόνια υπηρεσίας, το 1932, παραιτήθηκε από τη Χωροφυλακή, καθώς ένιωθε ότι αυτή η εργασία δεν ταίριαζε, τελικά, με τις αρχές και τα ενδιαφέροντά του.

Στην Αθήνα ήλθε σε επαφή με τις ιδέες του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και με το ΚΚΕ, στο οποίο εντάχθηκε. Για τη συμμετοχή του σε τυπογραφικές δραστηριότητες του ΚΚΕ στο κέντρο της Αθήνας συνελήφθη από τη μεταξική δικτατορία το 1936. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση δεκατεσσάρων χρόνων. Παρέμεινε πολιτικός κρατούμενος έως το 1941.

Την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ και πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ υπό τον Άρη Βελουχιώτη στη Φθιώτιδα, όπου και κατατάχθηκε επειδή γνώριζε την περιοχή από τη θητεία του στη Χωροφυλακή. Στο αντάρτικο τον φώναζαν «Αετό». 

Μετά την απελευθέρωση ο Αναστάσιος Μπόικος επέστρεψε στην Κέρκυρα, στο χωριό του. Συνελήφθη από ΕΔΕΣίτες στρατιώτες και παρακρατικούς μαζί με άλλους κομμουνιστές του Αγίου Ματθαίου. Μεταφέρθηκε στο Παλαιό Φρούριο της πόλης και βασανίστηκε άγρια.

«Οι κραυγές τους από τα βασανιστήρια ακούγονταν ίσα με το λιμάνι», θυμάται η κόρη του ότι λέγανε στην πόλη.

Την περίοδο του Εμφυλίου ο Αν. Μπόικος συνελήφθη από τις κυβερνητικές αρχές για δεύτερη φορά. Έμεινε εξόριστος και φυλακισμένος από το 1948 μέχρι το 1951. Από το 1948 έως το 1950 ήταν εξόριστος στον Άη Στράτη. Στη συνέχεια οδηγήθηκε σε φυλακές στην Αίγινα και στην Άμφισσα.

Με τη σύζυγό του Βασιλική 

Επέστρεψε στο χωριό το 1952 και εργάστηκε στο νησί ως οικοδόμος. Συνέχισε να αγωνίζεται για τις ιδέες του και το δίκιο, τα επόμενα χρόνια, μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ.

Του άρεσαν η μουσική και το τραγούδι. Ήξερε κιθάρα και τραγουδούσε ωραία.

Το 1965, όταν ο κομμουνιστής συγχωριανός του Σπύρος Καπαγεωργόπουλος εκλέχτηκε πρόεδρος της Κοινότητας του Αγίου Ματθαίου, ο ίδιος ανέλαβε αντιπρόεδρος της Κοινότητας.

Έμεινε πιστός στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας μέχρι τον θάνατό του. Η οικογένειά του αντιμετώπισε ποικίλες διώξεις, λόγω των ιδεών και της δράσης του με το ΚΚΕ. 

Σταθερός μέχρι τέλους στις ιδέες του, ο Αναστάσιος (Τάσος) Μπόικος πέθανε στο χωριό του, σε ηλικία 61 ετών, τις 19 Μαρτίου 1967.