Η Γιολάντα Σκέμπρη, πρωτοπόρα αγωνίστρια για το δίκιο της εργατικής τάξης και τα δικαιώματα των γυναικών της Κέρκυρας, γεννήθηκε στην πόλη του νησιού, στη συνοικία Καμπιέλο, τις 17 Μαρτίου 1917.

Αναδείχθηκε στην πιο δυναμική ίσως Κερκυραία κομμουνίστρια του προηγούμενου αιώνα.

Προερχόταν από εργατική οικογένεια και ήταν και η ίδια εργάτρια, καθώς μπήκε από μικρή στη βιοπάλη και δούλεψε σε εργοστάσιο ειδών ταπητουργίας στην παλαιά οδό Αβραμίου. Σε σκληρές ανελεύθερες συνθήκες επέλεξε να ταχθεί με το κόμμα της εργατικής τάξης και έμεινε πιστή στην ιδεολογία και τις αξίες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σε ολόκληρη τη ζωή της.  

Την περίοδο της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, προσφέροντας τη δική της δυναμική στο ΕΑΜ και τις συγγενείς αντιστασιακές οργανώσεις.  

Αναδείχθηκε σε εξέχον συνδικαλιστικό στέλεχος, καθώς ήταν πρόεδρος σωματείου κλωστοϋφαντουργών. Εκλέχτηκε στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας. Την περίοδο 1957-1967 αποτέλεσε, μαζί με τον Τάσο Παπίρη, την αριστερή - κομμουνιστική αντιπολίτευση στα όργανα διοίκησης του Εργατικού Κέντρου. Αντιπάλεψε με σθένος τις ραδιουργίες και νοθείες του εργατοπατερισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα του νησιού.

Επίσης, μετείχε δραστήρια στους αγώνες της ΕΔΑ τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, διατηρώντας επαφή με τον εκτός νόμου μηχανισμό του ΚΚΕ στο νησί.

Για τους αγώνες της αυτούς την 21η Απριλίου 1967 συνελήφθη και οδηγήθηκε, μαζί με άλλους 37 Κερκυραίους αγωνιστές, στη Γυάρο.

Συνέχισε και μετά την απελευθέρωσή της να μάχεται για το δίκιο και την κοινωνική πρόοδο, παρά τη σοβαρή επιδείνωση της υγείας της, διατηρώντας σταθερή την πίστη της για την αναγκαιότητα της μεταβολής του κοινωνικού καθεστώτος και της μετάβασης σε μια σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.

Η Γιολάντα Σκέμπρη πέθανε στην Κέρκυρα, σε ηλικία 89 ετών, τις 12 Μαρτίου 2006.

«Ήταν ωραίος άνθρωπος, είχε πολλές γνώσεις, ήταν δυναμική, αξιαγάπητη, αφοσιωμένη στο δίκιο και σε δυνατά ιδανικά», αναφέρει ο συγγενής της Σπύρος Μαρτζούκος.