Ο Γιώργος Τζήλιος, ηγετική μορφή του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος και του αντιστασιακού κινήματος την περίοδο της Κατοχής στην Κέρκυρα, γεννήθηκε στην πόλη του νησιού το 1919, από φτωχή οικογένεια.
Έγραψε λαμπρές σελίδες αγωνιστικής ιστορίας για τα δίκαια του λαού.
Η πρώτη του δουλειά, παιδί ακόμα, ήταν σε συνεργείο επισκευής αυτοκινήτων. Εξελίχθηκε σε τεχνίτη μηχανουργό και αναδείχτηκε σε πρόεδρο του κλαδικού σωματείου των μηχανουργών του νησιού και αργότερα σε Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου της Κέρκυρας.
Ασπάστηκε τις κομμουνιστικές ιδέες τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας και πρωτοστάτησε τα χρόνια της Κατοχής στην αντίσταση του λαού της Κέρκυρας, πρωταγωνιστώντας στην ανασύσταση της τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 1943 μετά τις συλλήψεις στελεχών του από τους Ιταλούς κατακτητές, καθώς και στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ Κέρκυρας.
Τον Μάιο του 1944 εκλέχτηκε αντιπρόσωπος του κερκυραϊκού λαού στη συνδιάσκεψη των Κορυσχάδων για τη συγκρότηση της «Βουλής του βουνού» μετά τη σύσταση της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) που αποτέλεσε την κυβέρνηση του βουνού», αλλά δεν μπόρεσε να φθάσει εκεί εγκαίρως.
Ως Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου, επί Κατοχής, αρνήθηκε να παραδώσει στις γερμανικές αρχές κατοχής τα στοιχεία των εργατών του νησιού που ζητούσαν οι Γερμανοί, προκειμένου να προχωρήσουν σε επιστράτευση και μεταφορά Κερκυραίων εργατοϋπαλλήλων στη Γερμανία.
Ήταν αντιπρόσωπος της οργάνωσης των κομμουνιστών της Κέρκυρας στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Οκτώβριο του 1945.
Ως πρόεδρος του σωματείου των εργατών μετάλλου του νησιού τις 23 Απριλίου 1945 συνυπέγραψε διαμαρτυρία της Εκτελεστικής Επιτροπής του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας για την καθαίρεση από το υπουργείο Εργασίας της νεοεκλεγμένης διοίκησής του, στην οποία τονιζόταν ότι η ηγεσία του Ε.Κ. «ποτέ δεν θα παραδοθεί σε διορισμένες διοικήσεις, πολύ περισσότερον δε σε γνωστούς Εθνοπροδότες και δοσιλόγους».
Ομιλητής στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του 1945
Μετά την απελευθέρωση της χώρας βρέθηκε στο κολαστήριο της Μακρονήσου.
Παρέμεινε σταθερός στις ιδέες του και συνελήφθη από τους πρώτους με το ξέσπασμα της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1967. Φυλακίστηκε στις φυλακές της Κέρκυρας και εξορίστηκε στη συνέχεια στη Γυάρο και τη Λέρο.
Τάχθηκε με την πλευρά των «ευρωκομμουνιστών» μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968. Συνέχισε να συνεργάζεται σε διάφορους φορείς του νησιού με τους εκπροσώπους του ΚΚΕ, που δεν έπαυσαν να εξαίρουν το ήθος, την ανιδιοτέλεια και την αγωνιστική προσφορά του. Έχοντας αποκτήσει συνεργείο επισκευής αυτοκινήτων από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, συμμετείχε δραστήρια στους αγώνες της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Κέρκυρας, από κοινού με τους άλλους κομμουνιστές συναδέλφους του.
Ο Γιώργος Τζήλιος πέθανε το 1999, σε ηλικία 80 ετών, στην Κέρκυρα.
